۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
الدرر الغوالي في فروع العلم الإجمالي: تفاوت میان نسخه‌ها
الدرر الغوالي في فروع العلم الإجمالي (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۱۳ نوامبر ۲۰۱۸، ساعت ۲۲:۱۶
، ۱۳ نوامبر ۲۰۱۸جایگزینی متن - 'اصلي' به 'اصلی'
جز (جایگزینی متن - 'هاي' به 'های') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
جز (جایگزینی متن - 'اصلي' به 'اصلی') |
||
| خط ۱۷: | خط ۱۷: | ||
| سال نشر = 1364 ش یا 1405 ق | | سال نشر = 1364 ش یا 1405 ق | ||
| کد اتوماسیون = | | کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE00152AUTOMATIONCODE | ||
| چاپ =2 | | چاپ =2 | ||
| تعداد جلد =1 | | تعداد جلد =1 | ||
| خط ۶۰: | خط ۶۰: | ||
قسمت دوم كتاب، مربوط به مسائلى مى‌شود كه فروعات منقول از بعض اجله مى‌باشند. مسئله اول اين بخش در مورد كسى است كه مى‌داند يكى از دو جزء مترتب را ترك كرده است كه يا هر دو آنها ركن بوده و يا هيچ كدام ركن نيستند. در اين جا مؤلف به خوبى صور مسئله را از هم جدا كرده كه بهترين راه براى حل فروعات پيچيده فقهى مى‌باشد، سپس جواب هر يك را با نگاه به ادله تبيين نموده است. | قسمت دوم كتاب، مربوط به مسائلى مى‌شود كه فروعات منقول از بعض اجله مى‌باشند. مسئله اول اين بخش در مورد كسى است كه مى‌داند يكى از دو جزء مترتب را ترك كرده است كه يا هر دو آنها ركن بوده و يا هيچ كدام ركن نيستند. در اين جا مؤلف به خوبى صور مسئله را از هم جدا كرده كه بهترين راه براى حل فروعات پيچيده فقهى مى‌باشد، سپس جواب هر يك را با نگاه به ادله تبيين نموده است. | ||
مسئله دوم اين است كه شخص مى‌داند ركنى از نمازش ترك شده، لكن نمى‌داند اين ركن از نماز | مسئله دوم اين است كه شخص مى‌داند ركنى از نمازش ترك شده، لكن نمى‌داند اين ركن از نماز اصلیش كم شده يا از نماز احتياطى كه بعدش خوانده است. | ||
اين جا شارح مى‌گويد: اگر نماز احتياط را جزيى از نماز اصلى بدانيم، شكى در لزوم اعاده نماز اصلى نيست. اين حكم، در صورتى كه نقصان از نماز اصلى باشد، روشن است و اگر از نماز احتياط باشد كه با به جا آوردن نماز احتياط ديگر، امكان احراز تماميت نماز اصلى نخواهد بود، چون نماز احتياط ملغى شده، بين واجب اصلى و نماز احتياط دوم فاصله گرديده است؛ بله اگر بگوييم نماز احتياط، خود واجب مستقلى است و... در اين صورت مى‌بايست، اعاده شود و از باب قاعده فراغ نماز اصلى محكوم به صحت خواهد بود... | اين جا شارح مى‌گويد: اگر نماز احتياط را جزيى از نماز اصلى بدانيم، شكى در لزوم اعاده نماز اصلى نيست. اين حكم، در صورتى كه نقصان از نماز اصلى باشد، روشن است و اگر از نماز احتياط باشد كه با به جا آوردن نماز احتياط ديگر، امكان احراز تماميت نماز اصلى نخواهد بود، چون نماز احتياط ملغى شده، بين واجب اصلى و نماز احتياط دوم فاصله گرديده است؛ بله اگر بگوييم نماز احتياط، خود واجب مستقلى است و... در اين صورت مى‌بايست، اعاده شود و از باب قاعده فراغ نماز اصلى محكوم به صحت خواهد بود... | ||