پرش به محتوا

الإنسان الكامل في معرفة الأواخر و الأوائل (جیلی): تفاوت میان نسخه‌ها

هیچ تغییری در اندازه به وجود نیامده‌ است. ،  ‏۱۳ نوامبر ۲۰۱۸
جز
جایگزینی متن - 'پاك' به 'پاک'
جز (جایگزینی متن - 'نويسنده' به 'نویسنده')
جز (جایگزینی متن - 'پاك' به 'پاک')
خط ۲۲: خط ۲۲:
| تعداد جلد =1
| تعداد جلد =1
| کتابخانۀ دیجیتال نور =6540
| کتابخانۀ دیجیتال نور =6540
| کتابخوان همراه نور =10459
| کد پدیدآور =
| کد پدیدآور =
| پس از =
| پس از =
خط ۳۳: خط ۳۴:


==گزارش محتوا==
==گزارش محتوا==
مؤلف، در باب اول، از ذات سخن گفته است كه چكيده‌اى از مضامين كلام وى چنين است: «ذات، چيزى است كه اسماء و صفات به آن نسبت داده مى‌شود؛ خواه معدوم باشد، مثل عنقاء و خواه موجود باشد كه خود بر دو گونه است: يكى، موجود محض كه همان ذات پاك خداست و ديگرى، موجود ملحق به عدم است كه همان ذات مخلوقات مى‌باشد.
مؤلف، در باب اول، از ذات سخن گفته است كه چكيده‌اى از مضامين كلام وى چنين است: «ذات، چيزى است كه اسماء و صفات به آن نسبت داده مى‌شود؛ خواه معدوم باشد، مثل عنقاء و خواه موجود باشد كه خود بر دو گونه است: يكى، موجود محض كه همان ذات پاک خداست و ديگرى، موجود ملحق به عدم است كه همان ذات مخلوقات مى‌باشد.


ذات خدا، همان نفس اوست كه به واسطه آن موجود است، چون او قائم به خويش است. ذات خدا، غيب احديتى است كه با مفهوم هيچ عبارتى و معلوم هيچ اشارتى، قابل درك نيست، زيرا فهم هر چيزى به واسطه امورى است كه با آن مناسبت و مطابقت يا منافات و ضديت دارد؛ در حالى كه در جهان هستى، هيچ امرى با ذات وى مناسبت و مطابقت و منافات و ضديت ندارد...
ذات خدا، همان نفس اوست كه به واسطه آن موجود است، چون او قائم به خويش است. ذات خدا، غيب احديتى است كه با مفهوم هيچ عبارتى و معلوم هيچ اشارتى، قابل درك نيست، زيرا فهم هر چيزى به واسطه امورى است كه با آن مناسبت و مطابقت يا منافات و ضديت دارد؛ در حالى كه در جهان هستى، هيچ امرى با ذات وى مناسبت و مطابقت و منافات و ضديت ندارد...
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش