۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'نويسنده' به 'نویسنده') برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
جز (جایگزینی متن - 'مىكردند' به 'میكردند') برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
خط ۷۲: | خط ۷۲: | ||
استاد آیتالله يزدى، بر مباحث فقهى تسلط كامل داشت. از اينرو مسائل مشكل و پيچيده فقهى را با بيانى روان و ساده و با استدلالى قوى، به طلاب عرضه مىكرد، بهگونهاى كه شاگردان فراوانى جذب شيوه درس وى شدند. آنگونه كه مورخان نوشتهاند وى با تسلط كامل و مهارت تحسين برانگيز و استدلال قوى به طرح نظرات خود مىپرداخت و ابواب مختلف فقهى را يكى پس از ديگرى به بهترين وجه و آسانترين شيوه به پايان مىرساند. | استاد آیتالله يزدى، بر مباحث فقهى تسلط كامل داشت. از اينرو مسائل مشكل و پيچيده فقهى را با بيانى روان و ساده و با استدلالى قوى، به طلاب عرضه مىكرد، بهگونهاى كه شاگردان فراوانى جذب شيوه درس وى شدند. آنگونه كه مورخان نوشتهاند وى با تسلط كامل و مهارت تحسين برانگيز و استدلال قوى به طرح نظرات خود مىپرداخت و ابواب مختلف فقهى را يكى پس از ديگرى به بهترين وجه و آسانترين شيوه به پايان مىرساند. | ||
او بدون استدلال قوى و قانع كننده، از مباحث علمى نمىگذشت و به مثالهاى فراوان فقهى استشهاد مىكرد. وقتى شاگردان، اشكالات و سؤالات خود را مطرح يا در مثالهاى ايشان خدشه | او بدون استدلال قوى و قانع كننده، از مباحث علمى نمىگذشت و به مثالهاى فراوان فقهى استشهاد مىكرد. وقتى شاگردان، اشكالات و سؤالات خود را مطرح يا در مثالهاى ايشان خدشه میكردند، با سعه صدر به سخن آنان گوش مىداد و با وقار خاص به آنان مىگفت: «اين اشكال به ذهن من نيز آمده! آنگاه به اشكال جواب مىداد.» | ||
آیتالله سيد محمد كاظم يزدى، سيره علماى صالح گذشته را در زمينه مرجعيت رعايت مىكرد و با اينكه از بزرگترين علماى آن زمان به شمار مىآمد همواره از پذيرش اين امر خطير، دورى مىجست. مردم و علماى نجف كه به مقام علمى و معنوى وى به خصوص پس از رحلت ميرزاى بزرگ در سال 1312ق، پى برده بودند نسبت به پذيرش مرجعيت، به آن فقيه وارسته، اصرار | آیتالله سيد محمد كاظم يزدى، سيره علماى صالح گذشته را در زمينه مرجعيت رعايت مىكرد و با اينكه از بزرگترين علماى آن زمان به شمار مىآمد همواره از پذيرش اين امر خطير، دورى مىجست. مردم و علماى نجف كه به مقام علمى و معنوى وى به خصوص پس از رحلت ميرزاى بزرگ در سال 1312ق، پى برده بودند نسبت به پذيرش مرجعيت، به آن فقيه وارسته، اصرار میكردند. ايشان سرانجام با احساس مسئوليت در قبال سرنوشت اسلام و مسلمين، به اين بارگران تن سپرد و با قبول مرجعيت جهان اسلام در رديف علمايى همچون [[آخوند خراسانى]](متوفاى 1329ق) و شيخ محمد طه نجفى(متوفاى 1323ق) و ديگر مراجع آن زمان جاى گرفت. وى بعد از رحلت [[آخوند خراسانى]] و آیتالله محمد طه نجفى، زعيم بزرگ جهان تشيع گرديد و به مثابه بزرگترين قدرت مذهبى و يگانه پاسدار حريم تشيع، حفظ كيان مسلمين را بر عهده گرفت. آن روز كه دشمنان اسلام، كمر به نابودى اسلام بسته بودند اين مرد بزرگ چونان مجاهدى نستوه و سياستمدارى فرزانه به صحنه آمد. | ||
==رابطه او با انقلاب مشروطه== | ==رابطه او با انقلاب مشروطه== |
ویرایش