۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
كيفية السلوك إلی رب العالمين: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'اصلي' به 'اصلی'
جز (جایگزینی متن - 'نويسنده' به 'نویسنده') |
جز (جایگزینی متن - 'اصلي' به 'اصلی') |
||
| خط ۳۲: | خط ۳۲: | ||
| تعداد جلد =1 | | تعداد جلد =1 | ||
| کتابخانۀ دیجیتال نور =7046 | | کتابخانۀ دیجیتال نور =7046 | ||
| کتابخوان همراه نور =11022 | |||
| کد پدیدآور = | | کد پدیدآور = | ||
| پس از = | | پس از = | ||
| خط ۵۸: | خط ۵۹: | ||
#:فؤاد، محل رؤيت و شهود است و قلب، محل علم و حكمت، پس هر وقت اين دو با هم اجتماع حاصل كنند، انوار غيبيه از طرف حق تعالى بر قلب سالك تجلى كرده و اسرار غيبى بر وى مكشوف مى‌گردد. | #:فؤاد، محل رؤيت و شهود است و قلب، محل علم و حكمت، پس هر وقت اين دو با هم اجتماع حاصل كنند، انوار غيبيه از طرف حق تعالى بر قلب سالك تجلى كرده و اسرار غيبى بر وى مكشوف مى‌گردد. | ||
#:لب، جبل اعظم و مقام اسلم است و قوام دين به آن است و انوار، همگى به آن بازمى‌گردد. | #:لب، جبل اعظم و مقام اسلم است و قوام دين به آن است و انوار، همگى به آن بازمى‌گردد. | ||
#منازل القربة: رساله‌اى است كه [[حکیم ترمذی، محمد بن علی|حكيم ترمذى]] در آن، تقرب سالك به خدا را بر اساس فرائض و نوافل تبيين مى‌كند، سپس به بيان اسباب تقرب مى‌پردازد و مى‌گويد: كسانى كه فرائض الهى را به نحو احسن به جاى مى‌آورند، آنها در واقع | #منازل القربة: رساله‌اى است كه [[حکیم ترمذی، محمد بن علی|حكيم ترمذى]] در آن، تقرب سالك به خدا را بر اساس فرائض و نوافل تبيين مى‌كند، سپس به بيان اسباب تقرب مى‌پردازد و مى‌گويد: كسانى كه فرائض الهى را به نحو احسن به جاى مى‌آورند، آنها در واقع واصلین به حقايق امور هستند و در باب نوافل مى‌گويد: اعظم نوافل، ترك شهوات است. | ||
#:يكى از اسباب تقرب به خدا، شكر است. شكر، انفتاح شىء و انكشاف غطاست. | #:يكى از اسباب تقرب به خدا، شكر است. شكر، انفتاح شىء و انكشاف غطاست. | ||
#:مؤلف پس از مبحث شكر، مسائلى را در مورد تقوا، دوست داشتن يا دوست نداشتن پارسايان گناه و نافرمانى را در پاره‌اى از اوقات، شرح اين مطلب كه خشيت، ناشى از علم به خدا و خوف، ناشى از مشاهده است، تعلق روح به جسد، قلب و ميراث انبياء مطرح كرده است. | #:مؤلف پس از مبحث شكر، مسائلى را در مورد تقوا، دوست داشتن يا دوست نداشتن پارسايان گناه و نافرمانى را در پاره‌اى از اوقات، شرح اين مطلب كه خشيت، ناشى از علم به خدا و خوف، ناشى از مشاهده است، تعلق روح به جسد، قلب و ميراث انبياء مطرح كرده است. | ||