۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
نگاهی به مبانی نمایشنامه نویسی و تحلیل نمایشنامه: تفاوت میان نسخه‌ها
نگاهی به مبانی نمایشنامه نویسی و تحلیل نمایشنامه (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۱۳ نوامبر ۲۰۱۸، ساعت ۲۰:۱۶
، ۱۳ نوامبر ۲۰۱۸جایگزینی متن - 'اصلي' به 'اصلی'
جز (جایگزینی متن - 'نويسنده' به 'نویسنده') |
جز (جایگزینی متن - 'اصلي' به 'اصلی') |
||
| خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
== بُن انديشه(Theme) == | == بُن انديشه(Theme) == | ||
آن چيزي كه نویسنده قصد دارد در طول نمايشنامه به مخاطب خود بفهماند و راجع به آن صحبت كند. كه حسين جعفري در كتابش در مورد آن چنين گفته است: حرف | آن چيزي كه نویسنده قصد دارد در طول نمايشنامه به مخاطب خود بفهماند و راجع به آن صحبت كند. كه حسين جعفري در كتابش در مورد آن چنين گفته است: حرف اصلی نویسنده و به عبارتي فكر و انديشه ي حاكم بر نمايشنامه. براي بن انديشه مترادف هايي نيز در نظر گرفته شده است مانند: پيام، هدف، فكر اصلی و غيره. براي شناختن بن انديشه‌ي يك نمايشنامه ابتدا بايد بر طرح آن نمايشنامه تسلط يابيم. | ||
== موضوع (Subject) == | == موضوع (Subject) == | ||
كلام | كلام اصلی و نهايي كه نمايشنامه‌نويس در يك جمله يا عبارت و يا يك ديالوگ بيان مي‌كند. همان طور كه قبلا گفته شد حوادث روزمره مي‌تواند در قالب طرح و موضوع يك نمايشنامه به خوبی خود را نشان دهد. اما در اصل نمايشنامه‌نويس است كه اين موضوعات را پيش مي‌كشد و مي‌تواند آن‌ها را تو‌درتو و در عين حال جذاب تر نيز بيان كند. | ||
== طرح داستان يا پيرنگ (پلات Plot) == | == طرح داستان يا پيرنگ (پلات Plot) == | ||
در خصوص پيرنگ تعاريف زيادي شده است كه همگي معاني و مفاهيمي شبيه به هم دارند. پيرنگ واژه‌ای است فارسی. پلات نيز به معنای بنیاد و پایه محسوب می‌شود. پي به معناي پايه و اساس و رنگ به معناي لعاب و طرح و نقش می‌باشد. پيرنگ در تراژدي به فاجعه ختم می‌شود. كه معمولا با مرگ شخصيت | در خصوص پيرنگ تعاريف زيادي شده است كه همگي معاني و مفاهيمي شبيه به هم دارند. پيرنگ واژه‌ای است فارسی. پلات نيز به معنای بنیاد و پایه محسوب می‌شود. پي به معناي پايه و اساس و رنگ به معناي لعاب و طرح و نقش می‌باشد. پيرنگ در تراژدي به فاجعه ختم می‌شود. كه معمولا با مرگ شخصيت اصلی نمايشنامه كه همان قهرمان داستان است به پايان مي‌رسد. به عبارت ديگر پيرنگ به چگونگی و زيبايي داستان اطلاق می‌شود نه خود داستان. در پیرنگ، خواننده به دنبال دليل و مدرك و روابط علت و معلولي مي‌گردد و كاري با سير وقايع ندارد. پيرنگ فكر و انديشه‌ي نمايشنامه‌نويس را به درون نمايش مي‌كشاند و بعد از آن، بازيگر است كه با فن بالاي خود، با گفتار و كلامش و زبان بدنش اين انديشه‌ها را به تصوير مي‌كشاند. پيرنگ ارتباط مستقيم با شخصيت دارد و شخصيت جزو لاينفك وجوديِ بازيگر است.[۲][۳] | ||
== منابع == | == منابع == | ||