۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
عبدالله بن سبأ و ديگر افسانه‌های تاريخی: تفاوت میان نسخه‌ها
عبدالله بن سبأ و ديگر افسانه‌های تاريخی (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۱۳ نوامبر ۲۰۱۸، ساعت ۲۰:۰۳
، ۱۳ نوامبر ۲۰۱۸جایگزینی متن - 'مى‌كردند' به 'می‌كردند'
جز (جایگزینی متن - 'نويسنده' به 'نویسنده') |
جز (جایگزینی متن - 'مى‌كردند' به 'می‌كردند') |
||
| خط ۳۸: | خط ۳۸: | ||
'''عبدالله بن سبا و ديگر افسانه‌هاى تاريخى'''، برگردان فارسى كتاب «عبدالله بن سبأ و أساطير أخرى» نوشته علامه [[عسکری، مرتضی|سيد مرتضى عسكرى]] است كه به قلم تواناى سيد احمد زنجانى فهرى ترجمه شده است. | '''عبدالله بن سبا و ديگر افسانه‌هاى تاريخى'''، برگردان فارسى كتاب «عبدالله بن سبأ و أساطير أخرى» نوشته علامه [[عسکری، مرتضی|سيد مرتضى عسكرى]] است كه به قلم تواناى سيد احمد زنجانى فهرى ترجمه شده است. | ||
سيف بن عمر، مورخى فرومايه است كه سازنده افسانه عبدالله بن سبا و چندين افسانه ديگر تشيع است. در افسانه ابن سبا آمده است كه در اواخر خلافت عثمان گروه‌هايى مخفيانه در همه‌جا پراكنده شده و مردم را به كنار نهادن عثمان و توليت ديگران دعوت | سيف بن عمر، مورخى فرومايه است كه سازنده افسانه عبدالله بن سبا و چندين افسانه ديگر تشيع است. در افسانه ابن سبا آمده است كه در اواخر خلافت عثمان گروه‌هايى مخفيانه در همه‌جا پراكنده شده و مردم را به كنار نهادن عثمان و توليت ديگران دعوت می‌كردند. از اين فرقه‌ها برخى به نفع على(ع) تبليغات می‌كردند كه از مشهورترين سركردگان آنها عبدالله بن سبا يكى از يهوديان يمنى بود كه به‌ظاهر اسلام آورده بود و در همه‌جا مى‌گفت كه پيغمبر اسلام(ص) را نيز مانند عيسى بن مريم، رجعتى است و همچنان‌كه هر پيغمبرى وصى داشت، وصى محمّد(ص)، على(ع) است و عثمان حق اين وصى را غصب كرده است، پس بايد قيام كرد و حق را به اهلش بازگرداند. وى از برجسته‌ترين كسانى شمرده شده كه مردم را عليه عثمان شورانيده است و مسبب اصلى در برپايى فتنه جمل، وى و همراهانش (سبائيان) دانسته شده‌اند<ref>مقدمه ناشر، جلد1، ص 8 - 9</ref> | ||
[[عسکری، مرتضی|علامه عسكرى]] در اين كتاب پيگير اين داستان و چندين داستان ديگر كه در كتاب‌هاى تاريخ اهل سنّت آمده است، شده و اثبات نموده است كه سرچشمه همه آنها فقط سيف بن عمر است<ref>مقدمه ناشر، جلد 1، ص 8 - 9</ref> | [[عسکری، مرتضی|علامه عسكرى]] در اين كتاب پيگير اين داستان و چندين داستان ديگر كه در كتاب‌هاى تاريخ اهل سنّت آمده است، شده و اثبات نموده است كه سرچشمه همه آنها فقط سيف بن عمر است<ref>مقدمه ناشر، جلد 1، ص 8 - 9</ref> | ||