۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'پاك' به 'پاک') |
جز (جایگزینی متن - 'مي' به 'می') |
||
خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
| سال نشر = 1386 ش | | سال نشر = 1386 ش | ||
| کد اتوماسیون = | | کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE03890AUTOMATIONCODE | ||
| چاپ =4 | | چاپ =4 | ||
| شابک =978-964-540-005-5 | | شابک =978-964-540-005-5 | ||
خط ۵۷: | خط ۵۷: | ||
#برخى از روى تنبلى و بىحالى، حاضر به پيادهروى نيستند. برخى هم اگر سواره رفت و آمد مىكنند، نوع وسيله نقليه برایشان مهم است و اگر مدتى بر وسيله عالى سوار مىشدهاند، عوض كردن آن و استفاده از مركب سادهتر برایشان دشوار است. این نشانه نوعى وابستگى به «دنيا» است و تبديل شدن «وسيله» به «هدف»! پيامبر اكرم(ص) گاهى سوار اسب يا استر مىشد؛ گاهى سوار بر الاغ و گاهى هم سوار بر درازگوش بىپالان و كسى را هم همراه خود سوار مىكرد و اگر هم وسيلهاى نبود، پياده و يا بدون عبا و عمامه راه مىرفت. در تشييع جنازه شركت مىكرد و گاهى برای عيادت مريض به دورترين نقطه شهر مىرفت. این نشان از حرّيت و وارستگى و زندگى مردمى و بىتكلّفى او دارد.<ref>[http://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/Text/5571/1/52 همان، ص52]</ref> | #برخى از روى تنبلى و بىحالى، حاضر به پيادهروى نيستند. برخى هم اگر سواره رفت و آمد مىكنند، نوع وسيله نقليه برایشان مهم است و اگر مدتى بر وسيله عالى سوار مىشدهاند، عوض كردن آن و استفاده از مركب سادهتر برایشان دشوار است. این نشانه نوعى وابستگى به «دنيا» است و تبديل شدن «وسيله» به «هدف»! پيامبر اكرم(ص) گاهى سوار اسب يا استر مىشد؛ گاهى سوار بر الاغ و گاهى هم سوار بر درازگوش بىپالان و كسى را هم همراه خود سوار مىكرد و اگر هم وسيلهاى نبود، پياده و يا بدون عبا و عمامه راه مىرفت. در تشييع جنازه شركت مىكرد و گاهى برای عيادت مريض به دورترين نقطه شهر مىرفت. این نشان از حرّيت و وارستگى و زندگى مردمى و بىتكلّفى او دارد.<ref>[http://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/Text/5571/1/52 همان، ص52]</ref> | ||
#رسول خدا(ص) چه در غذا خوردن و چه در آب نوشيدن «بسم اللَّه» و «الحمد للَّه» در آغاز و پایان مىگفت. هرگاه آب مىنوشيد، آب را بهصورت مكيدن مىنوشيد، نه با یک نفس و بهصورت بلعيدن و مىفرمود: درد كبد از بلعيدن آب به یک نفس پديد مىآيد.<ref>[http://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/Text/5571/1/78 همان، ص78]</ref> | #رسول خدا(ص) چه در غذا خوردن و چه در آب نوشيدن «بسم اللَّه» و «الحمد للَّه» در آغاز و پایان مىگفت. هرگاه آب مىنوشيد، آب را بهصورت مكيدن مىنوشيد، نه با یک نفس و بهصورت بلعيدن و مىفرمود: درد كبد از بلعيدن آب به یک نفس پديد مىآيد.<ref>[http://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/Text/5571/1/78 همان، ص78]</ref> | ||
#حضرت رسول(ص) پيوسته به ياد خدا بود، هم در دل و هم در زبان، هرگاه از مجلس برمىخاست مىگفت: «سُبحانَكَ اللّهمّ وَ بِحَمدِكَ...». هنگام خوابيدن، هنگام بيدار شدن از خواب، هنگام آمادگى برای نماز شب در رختخواب، سر سفره، بعد از غذا، هنگام سفر و... در همه حالات، دعا مىخواند و ياد خدا مىكرد. هنگام دعا مانند مسكينى كه غذا مىخواهد، متضرّعانه به درگاه خدا دست بلند مىكرد. روزى هفتاد بار مىگفت: «أستَغفِرُ اللَّه»، باآنكه معصوم بود و گناهى از حضرتش سر نزده بود. هنگام خواب به توصيه جبرئيل | #حضرت رسول(ص) پيوسته به ياد خدا بود، هم در دل و هم در زبان، هرگاه از مجلس برمىخاست مىگفت: «سُبحانَكَ اللّهمّ وَ بِحَمدِكَ...». هنگام خوابيدن، هنگام بيدار شدن از خواب، هنگام آمادگى برای نماز شب در رختخواب، سر سفره، بعد از غذا، هنگام سفر و... در همه حالات، دعا مىخواند و ياد خدا مىكرد. هنگام دعا مانند مسكينى كه غذا مىخواهد، متضرّعانه به درگاه خدا دست بلند مىكرد. روزى هفتاد بار مىگفت: «أستَغفِرُ اللَّه»، باآنكه معصوم بود و گناهى از حضرتش سر نزده بود. هنگام خواب به توصيه جبرئيل امین، «آية الكرسي» مىخواند.<ref>[http://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/Text/5571/1/86 همان، ص86]</ref> | ||
#هرگاه گروهى را به مأموريت نظامى مىفرستاد و كسى را به فرماندهى آنان مىگماشت، یکى از افراد مورد | #هرگاه گروهى را به مأموريت نظامى مىفرستاد و كسى را به فرماندهى آنان مىگماشت، یکى از افراد مورد اطمینان خود را همراه او مىفرستاد تا كارها و خبرهاى او را مورد بررسى قرار دهد. وقتى كه فرماندهى را همراه جمعى به سريّه (مأموريت جنگى) اعزام مىكرد، او را بهخصوص به تقوا سفارش مىكرد، آنگاه عموم لشكريان را. سپس مىفرمود: به نام خدا و در راه خدا بجنگيد. با هركس كه كافر است بجنگيد، ولى نيرنگ نزنيد، خيانت نكنيد، كشتهها را مُثله نكنيد، به كودكان و صومعهنشينان كارى نداشته باشيد، درخت خرما را قطع نكنيد و آن را به آب غرق نكنيد و درختان میوهدار را قطع نكنيد، زراعتها را آتش نزنيد، چه مىدانيد شايد به آنها نياز پيدا كرديد، چهارپایان حلالگوشت را پى نكنيد، مگر آنچه به خوردن آن ناچار شديد، وقتى با دشمن مسلمانان روبهرو شديد، آنان را به یکى از سه چيز فرا خوانيد: مسلمان شدن، جزيه دادن، دست از جنگ كشيدن؛ اگر هركدام را پذيرفتند از آنان بپذيريد و دست از آنان برداريد.<ref>[http://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/Text/5571/1/92 ر.ک: همان، ص92 و 93]</ref> | ||
==وضعيت کتاب== | ==وضعيت کتاب== |
ویرایش