۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
ابن مستوفی، مبارک بن احمد: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'كسي' به 'کسی'
جز (جایگزینی متن - 'مي' به 'می') |
جز (جایگزینی متن - 'كسي' به 'کسی') |
||
| خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
|-class='articleCode' | |-class='articleCode' | ||
|کد مؤلف | |کد مؤلف | ||
|data-type='authorCode'| | |data-type='authorCode'|AUTHORCODE07113AUTHORCODE | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
'''ابوالبركات شرف الدين مبارك بن احمد بن مبارك''' بن موهوب بن غنيمة بن غالب لخمی اربلي(564-637 ق) مورخ، اديب، شاعر، آشنا به حديث و متبحّر در فنّ استيفا.وى در اربل(عراق كنونى) متولد شد.بسيارى از افرادخاندان وى اهل فضل و ادب بوده‌اند.پدرش ابوالفتح احمد، بعد از مرگ پدر تا پایان عمردر اربل متصدى ديوان استيفا بود.ابن مستوفى قرآن و ادبيات را از محمد بن يوسف بحرانى و مكّى‌بن ريّان | '''ابوالبركات شرف الدين مبارك بن احمد بن مبارك''' بن موهوب بن غنيمة بن غالب لخمی اربلي(564-637 ق) مورخ، اديب، شاعر، آشنا به حديث و متبحّر در فنّ استيفا.وى در اربل(عراق كنونى) متولد شد.بسيارى از افرادخاندان وى اهل فضل و ادب بوده‌اند.پدرش ابوالفتح احمد، بعد از مرگ پدر تا پایان عمردر اربل متصدى ديوان استيفا بود.ابن مستوفى قرآن و ادبيات را از محمد بن يوسف بحرانى و مكّى‌بن ريّان ماکسینى آموخت و از عبدالوهاب بن هبة اللّه و مبارك بن طاهر خزاعى و عده‌اى ديگرحديث شنيد و از چند تن از علماى زمان خود اجازۀ روايت گرفت. | ||
ابن مستوفى اربلى در زمان امارت ملك مظفر الدين كوكبورى فرمانرواى اربل منصب استيفا راكه در این نواحى شغل بزرگى به شمار مى‌رفت به عهده داشت و در 629ق مقام وزارت ملك مظفر رايافت و تا مرگ وى در همین سمت باقى بود.در حمله مغولان وى به همراه برخى امراى لشكر و عده‌اى از اهل‌اربل به قلعه‌اى پناه برد و در امان ماند.سپس به موصل رفت و از حمايت امیر آنجا بهره‌مند شد و در آنجا از مقررى وکتاب‌هاى نفيس موجود بهره برد و تا آخر عمرش در همانجا به‌سر برد و در همانجا درگذشت و در مقبرۀ سابله‌بيرون باب الجصاصة به خاک سپرده شد. | ابن مستوفى اربلى در زمان امارت ملك مظفر الدين كوكبورى فرمانرواى اربل منصب استيفا راكه در این نواحى شغل بزرگى به شمار مى‌رفت به عهده داشت و در 629ق مقام وزارت ملك مظفر رايافت و تا مرگ وى در همین سمت باقى بود.در حمله مغولان وى به همراه برخى امراى لشكر و عده‌اى از اهل‌اربل به قلعه‌اى پناه برد و در امان ماند.سپس به موصل رفت و از حمايت امیر آنجا بهره‌مند شد و در آنجا از مقررى وکتاب‌هاى نفيس موجود بهره برد و تا آخر عمرش در همانجا به‌سر برد و در همانجا درگذشت و در مقبرۀ سابله‌بيرون باب الجصاصة به خاک سپرده شد. | ||