۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
ابوالمجد، محمدرضا: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'مي' به 'می'
جز (جایگزینی متن - 'هاي' به 'های') |
جز (جایگزینی متن - 'مي' به 'می') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
| خط ۵۳: | خط ۵۳: | ||
خاندان شيخ محمدتقى اصفهانى (صاحب حاشيه بر معالم) (متوفاى 1248 قمرى) و جد مؤلف از اشرف و افضل خاندان علم و تقوى در اصفهان بوده‌اند. در این خاندان نوابغ و بزرگانى در فضل و علم و ادب و معرفت ظهور كرده‌اند. سيدحسن | خاندان شيخ محمدتقى اصفهانى (صاحب حاشيه بر معالم) (متوفاى 1248 قمرى) و جد مؤلف از اشرف و افضل خاندان علم و تقوى در اصفهان بوده‌اند. در این خاندان نوابغ و بزرگانى در فضل و علم و ادب و معرفت ظهور كرده‌اند. سيدحسن امین دربارۀ خاندان او این چنين مى‌گوید:آل صاحب الحاشية بيت علم جليل في أصفهان.(مستدركات [[أعيان الشيعة (12 جلدی)|أعيان الشيعة]] ج 6 ص165) | ||
در أعيان الشيعه دربارۀ پدر بزرگوار ايشان این چنين آمده است الإمام الزاهد العارف... كان مجدا مجتهدا في شأنه كان كثير الفكر منقطعا عن الناس.([[أعيان الشيعة (12 جلدی)|أعيان الشيعة]] ج 9 ص249) | در أعيان الشيعه دربارۀ پدر بزرگوار ايشان این چنين آمده است الإمام الزاهد العارف... كان مجدا مجتهدا في شأنه كان كثير الفكر منقطعا عن الناس.([[أعيان الشيعة (12 جلدی)|أعيان الشيعة]] ج 9 ص249) | ||
| خط ۶۳: | خط ۶۳: | ||
اجداد و خاندان مادرى او نيز از بزرگان علم و فضل بوده‌اند. پدر مادرش سيدمحمدباقربن محمدتقى موسوى (متوفاى 1260 قمرى)، معروف به حجت‌الاسلام شفتى در أعيان آمده الفقيه الإمام الرئيس في أصفهان. | اجداد و خاندان مادرى او نيز از بزرگان علم و فضل بوده‌اند. پدر مادرش سيدمحمدباقربن محمدتقى موسوى (متوفاى 1260 قمرى)، معروف به حجت‌الاسلام شفتى در أعيان آمده الفقيه الإمام الرئيس في أصفهان. | ||
در مورد دايى‌هایش:جلهم علماء فضلاء انتهت إليهم الرياسة | در مورد دايى‌هایش:جلهم علماء فضلاء انتهت إليهم الرياسة العلمیّة بعد أبيهم في أصفهان.([[أعيان الشيعة (12 جلدی)|أعيان الشيعة]] ج 9 ص188) | ||
==دوران كودكى و تحصيل== | ==دوران كودكى و تحصيل== | ||
| خط ۷۰: | خط ۷۰: | ||
مؤلف در نه سالگى از نجف اشرف همراه پدرش به اصفهان مسافرت كرده و پس از آموختن ادبيات و مقدمات فقه و اصول در سن پانزده سالگى به نجف اشرف برمى‌گردد. | مؤلف در نه سالگى از نجف اشرف همراه پدرش به اصفهان مسافرت كرده و پس از آموختن ادبيات و مقدمات فقه و اصول در سن پانزده سالگى به نجف اشرف برمى‌گردد. | ||
در نجف اشرف ابتدا از محضر پدر بزرگوارش [[اصفهانی، محمدحسین|شيخ محمدحسین اصفهانى]] (متوفاى 1308 قمرى) در فقه و اصول (کتاب فصول و قسمتى از رسائل) و بعضى از کتاب‌هاى تفسيرى (تفسير بيضاوى و [[الكشاف عن حقائق غوامض التنزيل و عيون الأقاویل في وجوه التأویل|كشاف]]) استفاده نموده و | در نجف اشرف ابتدا از محضر پدر بزرگوارش [[اصفهانی، محمدحسین|شيخ محمدحسین اصفهانى]] (متوفاى 1308 قمرى) در فقه و اصول (کتاب فصول و قسمتى از رسائل) و بعضى از کتاب‌هاى تفسيرى (تفسير بيضاوى و [[الكشاف عن حقائق غوامض التنزيل و عيون الأقاویل في وجوه التأویل|كشاف]]) استفاده نموده و همینطور از [[قزوینی، ابراهیم بن محمدباقر|سيدابراهيم قزوینى]] در رياضيات و هيئت و علوم عقلى و معالم الأصول و شرح لمعه و شيخ فتح اللّه مشهور به شريعتمدارى اصفهانى در قسمت زيادى از رسائل، میرزا حبيب‌اللّه تهرانى در رياضيات، [[آخوند خراسانی، محمدکاظم بن حسین|شيخ محمد كاظم خراسانى]] (متوفاى 1329 قمرى) [[شریعت اصفهانی، فتح‌الله|شيخ الشريعة اصفهانى]] (متوفاى 1339 قمرى)، [[یزدی، محمدکاظم بن عبدالعظیم|سيدمحمد كاظم يزدى]] (متوفاى 1337 قمرى)، شيخ [[همدانی، رضا بن محمد هادی|آقا رضا همدانى]] (متوفاى 1322 قمرى)، [[فشارکی اصفهانی، محمد بن امیرقاسم|سيدمحمد فشاركى]] (متوفاى 1316 قمرى)، شيخ حسین نورى (متوفاى 1320 قمرى) و سيدمرتضى كشمیرى (متوفاى 1323 قمرى) استفاده نموده است. در بين اساتيد مؤلف، [[فشارکی اصفهانی، محمد بن امیرقاسم|سيدمحمد فشاركى]] از جايگاه خاصى برخوردار است. مؤلف در مورد ايشان این چنين مى‌گفته كه در مدت كوتاهى كه مصاحب او بوده از وى بيش از اساتيد ديگرش استفاده نموده است. | ||
==ویژگی‌ها== | ==ویژگی‌ها== | ||
از مهمترين ویژگی‌هاى شخصيتى مؤلف جامعيت او در علوم مختلف اسلامى است. جديت در تحصيل و فراگيرى علوم، او را فردى صاحب نظر و داراى نظريات جديد، | از مهمترين ویژگی‌هاى شخصيتى مؤلف جامعيت او در علوم مختلف اسلامى است. جديت در تحصيل و فراگيرى علوم، او را فردى صاحب نظر و داراى نظريات جديد، عمیق، و مبتكر در رشته‌هاى مختلف علمى ساخته است. | ||
جامعيت در علوم مختلف، فضل و عظمت علمى، حافظۀ عجيب، استعداد فطرى و عشق او به كسب علم و دانش باعث شده بود كه در بين اعلام و بزرگان حوزه به نبوغ و برترى علمى مشهور شده و شخصيتى باشد كه فضايل مختلف در او جمع گردد. او در فقه و اصول متخصص و در تفسير قرآن كريم، فلسفه، كلام و رياضى فردى صاحب نظر و متبحر بود. | جامعيت در علوم مختلف، فضل و عظمت علمى، حافظۀ عجيب، استعداد فطرى و عشق او به كسب علم و دانش باعث شده بود كه در بين اعلام و بزرگان حوزه به نبوغ و برترى علمى مشهور شده و شخصيتى باشد كه فضايل مختلف در او جمع گردد. او در فقه و اصول متخصص و در تفسير قرآن كريم، فلسفه، كلام و رياضى فردى صاحب نظر و متبحر بود. | ||
به علاوه در ادبيات و شعر نبوغ عجيب ايشان زبانزد عام و خاص بوده است. در کتاب كواكب السماویة تأليف علامۀ سماوى و | به علاوه در ادبيات و شعر نبوغ عجيب ايشان زبانزد عام و خاص بوده است. در کتاب كواكب السماویة تأليف علامۀ سماوى و همینطور کتاب الطليعة در ترجمۀ شعراى شيعه به بعضى از نكات خيره كنندۀ ادبى ايشان اشاره شده است. | ||
در [[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذريعة]] و [[أعيان الشيعة (12 جلدی)|أعيان الشيعة]] دربارۀ تبحر او به زبان عربى و شعر اينگونه گفته شده است:نظم المعاني الفارسیة بألفاظ العربية همانطور كه راجع به مهيار ديلمى گفته‌اند. | در [[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذريعة]] و [[أعيان الشيعة (12 جلدی)|أعيان الشيعة]] دربارۀ تبحر او به زبان عربى و شعر اينگونه گفته شده است:نظم المعاني الفارسیة بألفاظ العربية همانطور كه راجع به مهيار ديلمى گفته‌اند. همینطور در [[أعيان الشيعة (12 جلدی)|أعيان الشيعة]] بعضى از اشعار زيبا و پر معناى او آورده شده است. ([[أعيان الشيعة (12 جلدی)|أعيان الشيعة]] ج 7 ص17 و نقباء البشر ج 2 ص747) | ||
در نقباء البشر در رابطه با شعر مؤلف این گونه آورده شده:و في بعض شعره نكات أدبية قد لا يتنبه لها البعض لدقتها و غموضها و كان يحمل اللفظ معنى أكثر من قابليته. | در نقباء البشر در رابطه با شعر مؤلف این گونه آورده شده:و في بعض شعره نكات أدبية قد لا يتنبه لها البعض لدقتها و غموضها و كان يحمل اللفظ معنى أكثر من قابليته. | ||
| خط ۹۷: | خط ۹۷: | ||
به دليل بلاغت و رسايى در گفتار و تقرير نیکو و زيبا و جامعيت ايشان در علوم مختلف حوزوى و اينكه كلام ايشان با دلايل و استشهاد به اشعار عربى و فارسی و گفتار علماى لغت | به دليل بلاغت و رسايى در گفتار و تقرير نیکو و زيبا و جامعيت ايشان در علوم مختلف حوزوى و اينكه كلام ايشان با دلايل و استشهاد به اشعار عربى و فارسی و گفتار علماى لغت آمیخته بوده، بسيارى از طلاب و فضلا علاقه‌مند به شركت در درس ايشان و استفادۀ علمى از این شخصيت برجسته بوده‌اند و همینطور به دليل خوشرویى و خوش اخلاقى و لطافت روحى ايشان، در بين طالبين علم محبوبيت زائد الوصفى داشته‌اند كه این خود بر علاقۀ فضلا و بزرگان به شركت در حلقۀ درس ايشان مى‌افزوده است. | ||
مؤلف در اوج فقر و تنگدستى داراى تأليفات و تصنيفات زيادى بوده كه در قسمت تأليفات ذكر خواهد شد. | مؤلف در اوج فقر و تنگدستى داراى تأليفات و تصنيفات زيادى بوده كه در قسمت تأليفات ذكر خواهد شد. | ||
| خط ۱۰۸: | خط ۱۰۸: | ||
[[أعيان الشيعة (12 جلدی)|أعيان الشيعة]] به نقل از کتاب الطليعة: فاضل تلقى الفضل عن أب و جد و لم یکفه ذلك حتى سعى في تحصيله و جد إلى ذكاء ثاقب و نظر صائب و روح خفيفة و حاشية طبع رقيقة أتى النجف فارتقى معارج الكمال و زاحم بمناكب الفضل الرجال. ([[أعيان الشيعة (12 جلدی)|أعيان الشيعة]] ج 7، ص16) | [[أعيان الشيعة (12 جلدی)|أعيان الشيعة]] به نقل از کتاب الطليعة: فاضل تلقى الفضل عن أب و جد و لم یکفه ذلك حتى سعى في تحصيله و جد إلى ذكاء ثاقب و نظر صائب و روح خفيفة و حاشية طبع رقيقة أتى النجف فارتقى معارج الكمال و زاحم بمناكب الفضل الرجال. ([[أعيان الشيعة (12 جلدی)|أعيان الشيعة]] ج 7، ص16) | ||
و | و همینطور در أعيان به نقل از سيدشهابالديننجفى مى‌فرمايد:هذا الرجل من نوابغ عصره و أغاليظ الزمان فقها و أصولا و أدبا و شعرا و حديثا و رياضيا.(همان منبع) | ||
قابل ذكر است كه در رابطه با زندگینامۀ شيخ محمدرضا اصفهانى یک بار در [[أعيان الشيعة (12 جلدی)|أعيان الشيعة]] ج 7 ص16 و یک بار در مستدركات [[أعيان الشيعة (12 جلدی)|أعيان الشيعة]] ج 6 صفحۀ 165 توضيح داده شده است. | قابل ذكر است كه در رابطه با زندگینامۀ شيخ محمدرضا اصفهانى یک بار در [[أعيان الشيعة (12 جلدی)|أعيان الشيعة]] ج 7 ص16 و یک بار در مستدركات [[أعيان الشيعة (12 جلدی)|أعيان الشيعة]] ج 6 صفحۀ 165 توضيح داده شده است. | ||
| خط ۱۱۹: | خط ۱۱۹: | ||
2 - [[قزوینی، ابراهیم بن محمدباقر|سيدابراهيم قزوینى]] | 2 - [[قزوینی، ابراهیم بن محمدباقر|سيدابراهيم قزوینى]] | ||
3 - | 3 - میرزا حبيب‌اللّه تهرانى عراقى، مشهور به ذو الفنون (استاد رياضيات، هيئت، نجوم و معقول) | ||
4 - [[آخوند خراسانی، محمدکاظم بن حسین|شيخ محمد كاظم خراسانى]]، صاحب [[كفاية الأصول]] (متوفاى 1329 قمرى) | 4 - [[آخوند خراسانی، محمدکاظم بن حسین|شيخ محمد كاظم خراسانى]]، صاحب [[كفاية الأصول]] (متوفاى 1329 قمرى) | ||
| خط ۱۳۱: | خط ۱۳۱: | ||
8 - شيخ حسین نورى (متوفاى 1320 قمرى) استاد علم حديث و رجال. | 8 - شيخ حسین نورى (متوفاى 1320 قمرى) استاد علم حديث و رجال. | ||
9 - سيدمرتضى | 9 - سيدمرتضى كشمیرى (1323 قمرى) | ||
10 - [[شریعت اصفهانی، فتح‌الله|شيخ الشريعة اصفهانى]] (متوفاى 1339 قمرى) | 10 - [[شریعت اصفهانی، فتح‌الله|شيخ الشريعة اصفهانى]] (متوفاى 1339 قمرى) | ||
| خط ۱۵۰: | خط ۱۵۰: | ||
4 - حواشى بر نجاة العباد تأليف محمدحسن نجفى [[صاحب جواهر، محمدحسن|صاحب جواهر]] | 4 - حواشى بر نجاة العباد تأليف محمدحسن نجفى [[صاحب جواهر، محمدحسن|صاحب جواهر]] | ||
5 - أداء المفروض في شرح أرجوزة العروض، تأليف | 5 - أداء المفروض في شرح أرجوزة العروض، تأليف میرزا مصطفى تبريزى (در علم عروض و قافيه) | ||
6 - استيضاح المراد من قول الفاضل الجواد (فقهى) | 6 - استيضاح المراد من قول الفاضل الجواد (فقهى) | ||
| خط ۱۷۲: | خط ۱۷۲: | ||
15 - السيف الصنيع على رقاب منكرى البديع (در علم بلاغت) | 15 - السيف الصنيع على رقاب منكرى البديع (در علم بلاغت) | ||
16 - العقد | 16 - العقد الثمین | ||
17 - نجعة المرتاد | 17 - نجعة المرتاد | ||
18 - القول | 18 - القول الجمیل | ||
19 - النوافج و الروزنامج | 19 - النوافج و الروزنامج | ||