۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' اين ' به ' این ') |
جز (جایگزینی متن - 'مي' به 'می') |
||
خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
}} | }} | ||
'''اجود الشروح في شرح معالم الدين في الاصول'''، اثر عربى آیتالله [[ | '''اجود الشروح في شرح معالم الدين في الاصول'''، اثر عربى آیتالله [[میرزا محسن دوزدوزانى]] است. | ||
مشاهده رغبت به تحصيل علوم دينى و كثرت مشتاقان فهم مطالب کتاب معالم كه از آثار حسن بن زين الدين، فرزند [[شهيد ثانى]] است، موجب شده تا شارح محترم با تأليف کتابى در شرح مقاصد مؤلف، برای طلاب و دانشآموزان معارف دينى، موجبات منفعت و برای خود ذخيرهاى در روز قيامت فراهم آورد. | مشاهده رغبت به تحصيل علوم دينى و كثرت مشتاقان فهم مطالب کتاب معالم كه از آثار حسن بن زين الدين، فرزند [[شهيد ثانى]] است، موجب شده تا شارح محترم با تأليف کتابى در شرح مقاصد مؤلف، برای طلاب و دانشآموزان معارف دينى، موجبات منفعت و برای خود ذخيرهاى در روز قيامت فراهم آورد. | ||
خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
اين کتاب، در سه جزء و دو مجلد تنظيم شده، ولى آنچه اكنون ما در صدد معرفىاش هستيم، دو جزء نخست و در واقع جلد اول این مجموعه است. | اين کتاب، در سه جزء و دو مجلد تنظيم شده، ولى آنچه اكنون ما در صدد معرفىاش هستيم، دو جزء نخست و در واقع جلد اول این مجموعه است. | ||
کتاب، بدون مقدمه و صرفا با اشاره شارح به وجه | کتاب، بدون مقدمه و صرفا با اشاره شارح به وجه تسمیه آن، وارد متن و شرح شده است. در این مجموعه، مطالب کتاب «معالم»، با قلم درشت و داخل پرانتز و شرح آن، با قلم ريزتر و خارج از پرانتز آمده است. کتاب حاوى متن و شرح ادغام شده، اما مشخص مىباشد. | ||
==گزارش محتوا== | ==گزارش محتوا== | ||
خط ۴۳: | خط ۴۳: | ||
مبحث دوم، درباره نواهى و شامل موضوعاتى چون صيغه نهى، اجتماع امر و نهى، دلالت نهى بر دوام، تكرار و فساد و... است. | مبحث دوم، درباره نواهى و شامل موضوعاتى چون صيغه نهى، اجتماع امر و نهى، دلالت نهى بر دوام، تكرار و فساد و... است. | ||
سومین مطلب این جزء، در عموم و خصوص است. | |||
دومین جزء کتاب، در باب مباحث تخصيص و اينكه آيا عام بعد از تخصيص، حقيقت است يا مجاز و حجت است يا نه، مطالبى را ارائه نموده است. | |||
بخش پایانى جلد نخست، با عنوان «فى ما يتعلق بالمخصص»، پيرامون بحث از استثنايى كه در پى چند جمله آمده و تخصيص يا عدم تخصيص عام وقتى | بخش پایانى جلد نخست، با عنوان «فى ما يتعلق بالمخصص»، پيرامون بحث از استثنايى كه در پى چند جمله آمده و تخصيص يا عدم تخصيص عام وقتى ضمیر به بخشى از آن رجوع كند و جواز تخصيص عام با مفهوم مخالف و جواز تخصيص کتاب با خبر واحد و بناى عام بر خاص مىباشد. | ||
ویرایش