پرش به محتوا

صفی‌الدین حلی، عبدالعزیز بن سرایا: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۳۳: خط ۳۳:
|-class='articleCode'
|-class='articleCode'
|کد مولف
|کد مولف
|data-type='authorCode'|14898
|data-type='authorCode'|AUTHORCODE14898AUTHORCODE
|}
|}
</div>
</div>
خط ۴۴: خط ۴۴:


وى در رده اول شاعران لغت عرب جا دارد و شعرش با داشتن بافت محكم، الفاظ اصيل، معانى رقيق، انسجام، سلاست و اسلوب نغز، ممتاز است. او با محافظت بر مزاياى معنوى به محسنات لفظى نيز پرداخته است و ازاين‌رو در همه فنون شعر پيشرو شناخته شده و خود يكى از پيشروان ادب بشمار مى‌رود؛ چنان‌كه در رشته‌هاى ديگر علم نيز دست داشته و جزء دانشمندان شيعه و در اعداد شاگردان علامه حلى (م 726) محسوب مى‌شود.
وى در رده اول شاعران لغت عرب جا دارد و شعرش با داشتن بافت محكم، الفاظ اصيل، معانى رقيق، انسجام، سلاست و اسلوب نغز، ممتاز است. او با محافظت بر مزاياى معنوى به محسنات لفظى نيز پرداخته است و ازاين‌رو در همه فنون شعر پيشرو شناخته شده و خود يكى از پيشروان ادب بشمار مى‌رود؛ چنان‌كه در رشته‌هاى ديگر علم نيز دست داشته و جزء دانشمندان شيعه و در اعداد شاگردان علامه حلى (م 726) محسوب مى‌شود.
==صفی‌الدین حلی در کلام بزرگان==


دركتاب «مجالس المؤمنين» از صاحب قاموس (مجدالدين فيروزآبادى شافعى م 816 يا 817) نقل شده كه گفته است: درسال 747، در بغداد به شاعر اديب صفى‌الدين حلى برخوردم. او در آن وقت مردى سالخورده بود. بر نظم و نثر قدرتى تام داشت و در علوم ادبى و شعر استاد بود. شعرش از نسيم، لطيف‌تر و از چهره زيبايان پرطراوت‌تر بود. او شيعه‌اى خالص بود.
دركتاب «مجالس المؤمنين» از صاحب قاموس (مجدالدين فيروزآبادى شافعى م 816 يا 817) نقل شده كه گفته است: درسال 747، در بغداد به شاعر اديب صفى‌الدين حلى برخوردم. او در آن وقت مردى سالخورده بود. بر نظم و نثر قدرتى تام داشت و در علوم ادبى و شعر استاد بود. شعرش از نسيم، لطيف‌تر و از چهره زيبايان پرطراوت‌تر بود. او شيعه‌اى خالص بود.
۵۳٬۳۲۷

ویرایش