۵۳٬۳۲۷
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
(←جایگاه) |
||
خط ۳۳: | خط ۳۳: | ||
|-class='articleCode' | |-class='articleCode' | ||
|کد مولف | |کد مولف | ||
|data-type='authorCode'| | |data-type='authorCode'|AUTHORCODE14898AUTHORCODE | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
خط ۴۴: | خط ۴۴: | ||
وى در رده اول شاعران لغت عرب جا دارد و شعرش با داشتن بافت محكم، الفاظ اصيل، معانى رقيق، انسجام، سلاست و اسلوب نغز، ممتاز است. او با محافظت بر مزاياى معنوى به محسنات لفظى نيز پرداخته است و ازاينرو در همه فنون شعر پيشرو شناخته شده و خود يكى از پيشروان ادب بشمار مىرود؛ چنانكه در رشتههاى ديگر علم نيز دست داشته و جزء دانشمندان شيعه و در اعداد شاگردان علامه حلى (م 726) محسوب مىشود. | وى در رده اول شاعران لغت عرب جا دارد و شعرش با داشتن بافت محكم، الفاظ اصيل، معانى رقيق، انسجام، سلاست و اسلوب نغز، ممتاز است. او با محافظت بر مزاياى معنوى به محسنات لفظى نيز پرداخته است و ازاينرو در همه فنون شعر پيشرو شناخته شده و خود يكى از پيشروان ادب بشمار مىرود؛ چنانكه در رشتههاى ديگر علم نيز دست داشته و جزء دانشمندان شيعه و در اعداد شاگردان علامه حلى (م 726) محسوب مىشود. | ||
==صفیالدین حلی در کلام بزرگان== | |||
دركتاب «مجالس المؤمنين» از صاحب قاموس (مجدالدين فيروزآبادى شافعى م 816 يا 817) نقل شده كه گفته است: درسال 747، در بغداد به شاعر اديب صفىالدين حلى برخوردم. او در آن وقت مردى سالخورده بود. بر نظم و نثر قدرتى تام داشت و در علوم ادبى و شعر استاد بود. شعرش از نسيم، لطيفتر و از چهره زيبايان پرطراوتتر بود. او شيعهاى خالص بود. | دركتاب «مجالس المؤمنين» از صاحب قاموس (مجدالدين فيروزآبادى شافعى م 816 يا 817) نقل شده كه گفته است: درسال 747، در بغداد به شاعر اديب صفىالدين حلى برخوردم. او در آن وقت مردى سالخورده بود. بر نظم و نثر قدرتى تام داشت و در علوم ادبى و شعر استاد بود. شعرش از نسيم، لطيفتر و از چهره زيبايان پرطراوتتر بود. او شيعهاى خالص بود. |
ویرایش