۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
ابن ابی‌زید، عبدالله بن عبدالرحمن: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'مي' به 'می'
جز (جایگزینی متن - ' اين ' به ' این ') |
جز (جایگزینی متن - 'مي' به 'می') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
| خط ۴۳: | خط ۴۳: | ||
از استادان او مى‌توان اينان را نام برد: ابوبكر بن لبّاد، ابوالفضل قيسى، محمد بن مسرور بن عسّال، عبدالله بن مسرور، حجّام، قطّان، ابيانى، زياد بن موسى، ابوالعرب، احمد بن ابى‌سعيد و عباس بن عيسى. از ابوعثمان سعيد اعناقى قرطبى، ابوسعيد بن اعرابى، محمد بن فتح، حسن بن نصر سوسى، درّاس بن اسماعيل و سعدون بن احمد خولانى نيز حديث شنيد. ابن ابى‌زيد به‌زودى رياست دين و دنيا يافت؛ چنان‌كه از هر سوى به قصد آموزش به محضر او مى‌شتافتند. [[ابن ندیم، محمد بن اسحاق|ابن نديم]]، معاصر وى، او را از فضلاى روزگار خویش دانسته است. همچنين از او به‌عنوان شيخ مغرب، امام كبير، مالك اصغر (صغير) ياد كرده‌اند. | از استادان او مى‌توان اينان را نام برد: ابوبكر بن لبّاد، ابوالفضل قيسى، محمد بن مسرور بن عسّال، عبدالله بن مسرور، حجّام، قطّان، ابيانى، زياد بن موسى، ابوالعرب، احمد بن ابى‌سعيد و عباس بن عيسى. از ابوعثمان سعيد اعناقى قرطبى، ابوسعيد بن اعرابى، محمد بن فتح، حسن بن نصر سوسى، درّاس بن اسماعيل و سعدون بن احمد خولانى نيز حديث شنيد. ابن ابى‌زيد به‌زودى رياست دين و دنيا يافت؛ چنان‌كه از هر سوى به قصد آموزش به محضر او مى‌شتافتند. [[ابن ندیم، محمد بن اسحاق|ابن نديم]]، معاصر وى، او را از فضلاى روزگار خویش دانسته است. همچنين از او به‌عنوان شيخ مغرب، امام كبير، مالك اصغر (صغير) ياد كرده‌اند. | ||
ابن ابى‌زيد جامع مذهب امام مالك و شارح اقوال وى بود و با تبيين مذهب مالكى، گسترش آن را آسان ساخت و حامى و مدافع آن مذهب شد و به قول [[ذهبى]]، رياست این مذهب بر وى ختم شد. وى تحت تأثير تصوف نيز قرار گرفته بود، ولى با تندروى‌ها و كرامات متصوفه مخالف بود. ابن ابى‌زيد داراى دانشى گسترده، حافظه‌اى خوب، محفوظاتى بسيار و قلمى فصيح بود و به آنچه مى‌گفت معرفت داشت؛ صالح، عفيف و پرهيزگار بود. در اصول بر شيوه گذشتگان بود، ولى از علم كلام چيزى نمى‌دانست و تأویل نمى‌كرد. ظاهراً | ابن ابى‌زيد جامع مذهب امام مالك و شارح اقوال وى بود و با تبيين مذهب مالكى، گسترش آن را آسان ساخت و حامى و مدافع آن مذهب شد و به قول [[ذهبى]]، رياست این مذهب بر وى ختم شد. وى تحت تأثير تصوف نيز قرار گرفته بود، ولى با تندروى‌ها و كرامات متصوفه مخالف بود. ابن ابى‌زيد داراى دانشى گسترده، حافظه‌اى خوب، محفوظاتى بسيار و قلمى فصيح بود و به آنچه مى‌گفت معرفت داشت؛ صالح، عفيف و پرهيزگار بود. در اصول بر شيوه گذشتگان بود، ولى از علم كلام چيزى نمى‌دانست و تأویل نمى‌كرد. ظاهراً میان او و ابن تبان، یکى ديگر از علماى قيروان معارضه‌اى بوده است؛ چنان‌كه نوشته‌اند: وقتى بر سر مسئله‌اى در ايمان كه بر علماى قيروان عرضه شده بود، میان آن دو خلاف افتاد. گفته‌اند كه على بن احمد بن اسماعيل معتزلى بغدادى به ابن ابى‌زيد نامه نوشت و او را به پيروى از آراى خویش فراخواند، اما ابن ابى‌زيد آن را رد كرد. رد او فشرده‌اى است از عقيده اشعريان مغرب كه مقدمه کتاب «الرسالة» او را تشكيل داده است. على بن ابوعبدالله قطّان در منزلت ابن ابى‌زيد گفته است كه از او تقليد نكردم تا آنكه نسايى را ديدم كه از او تقليد مى‌كند. | ||
==شاگردان== | ==شاگردان== | ||
ابن ابى‌زيد مدرسه سحنون را بازسازى و احيا كرد و براثر كوشش او عده طلاب آن مدرسه افزايش يافت. گروهى از اهل قيروان، اندلس، سبته و مغرب از او فقه آموختند. | ابن ابى‌زيد مدرسه سحنون را بازسازى و احيا كرد و براثر كوشش او عده طلاب آن مدرسه افزايش يافت. گروهى از اهل قيروان، اندلس، سبته و مغرب از او فقه آموختند. | ||
از شاگردان و مستمعان او عبدالرحيم بن عجوز فقيه سبتى، عبدالله بن غالب فقيه سبتى، عبدالله بن وليد انصارى، ابوبكر احمد بن عبدالرحمان خولانى، ابوسعيد بن ابوهاشم، ابوالمطرف عبدالرحمان بن وثيق، احمد بن محمد طلمنكى، محمد بن فتوح اَزْدى | از شاگردان و مستمعان او عبدالرحيم بن عجوز فقيه سبتى، عبدالله بن غالب فقيه سبتى، عبدالله بن وليد انصارى، ابوبكر احمد بن عبدالرحمان خولانى، ابوسعيد بن ابوهاشم، ابوالمطرف عبدالرحمان بن وثيق، احمد بن محمد طلمنكى، محمد بن فتوح اَزْدى حمیدى، محمد بن سعيد اموى قُرطبى، محمد بن عبدالله معافرى قرطبى، ابوالحكم منذر بن منذر كنانى، ابن جعفرى، ابوالحسن منمر، خلف بن ابى‌القاسم ازدى براذعى، ابوالوليد عبدالله معروف به ابن فرضى، مكى بن ابى‌طالب و جز آنان را نام برده‌اند. ابن مجاهد بغدادى و گروهى ديگر از او اجازه گرفته‌اند. | ||
==وفات== | ==وفات== | ||