۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' اين ' به ' این ') |
جز (جایگزینی متن - 'مي' به 'می') |
||
خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
|-class='articleCode' | |-class='articleCode' | ||
|کد مؤلف | |کد مؤلف | ||
|data-type='authorCode'| | |data-type='authorCode'|AUTHORCODE01068AUTHORCODE | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
'''ابن بلخى''' متوفاى پس از 510 ق.نام و نشان وىتاكنون ناشناخته مانده است.لسترنج و نیکلسون نوشتهاند كه نویسندۀ فارسنامه را نخست حمد اللّه مستوفی «ابن بلخى» خوانده است.حاجى خليفه نيز شهرت او را به | '''ابن بلخى''' متوفاى پس از 510 ق.نام و نشان وىتاكنون ناشناخته مانده است.لسترنج و نیکلسون نوشتهاند كه نویسندۀ فارسنامه را نخست حمد اللّه مستوفی «ابن بلخى» خوانده است.حاجى خليفه نيز شهرت او را به همین صورت نوشته است.[[براون، ادوارد گرانویل|ادوارد براون]] احتمال داده است كه وى همان ابوزيد احمد بن سهل البلخى، مؤلف صور الاقاليم باشد اما با توجه بهزمان زندگى احمد بن سهل(حدود 236-322 ق)چنين احتمالى صحيح به نظرنمىآيد.ابن بلخى در فارسنامه مىگوید كه اگر چه بلخى نژاد است، اما در فارستربيت يافته است.پدر بزرگ وى در زمان ركن الدوله خمار تگين كه از سوىسلطان بركيارق سلجوقى، بر فارس فرمان مىراند، در حدود 492 ق، مستوفىيا حسابدار ماليات فارس بود.ابن بلخى در همین دوران به فارس آمد و با تاريخ و اوضاع طبيعى و اقتصادىو سياسى این ديار به خوبى آشنا شد.از این رو سلطان ابوشجاع محمد، برادرو جانشين بركيارق، او را به نوشتن فارسنامه فرمان داد. | ||
ویرایش