۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
آفتاب پرهیزگاری: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'مي' به 'می'
جز (جایگزینی متن - ' اين ' به ' این ') |
جز (جایگزینی متن - 'مي' به 'می') |
||
| خط ۳۷: | خط ۳۷: | ||
گفتار اول، پيرامون فرازمندى ویژگى تقوا و انسان متقى است كه در آن، هشت مطلب توضيح داده شده است. | گفتار اول، پيرامون فرازمندى ویژگى تقوا و انسان متقى است كه در آن، هشت مطلب توضيح داده شده است. | ||
مطلب اول این گفتار، در مورد | مطلب اول این گفتار، در مورد اهمیت‌ورزى قرآن پيرامون دو واژه تقوا و متقى است. نویسنده معتقد است كه تقوا و متقى، دو واژه بسيار مقدس مى‌باشند و تقدس این دو واژه به اندازه‌اى است كه در هاله‌اى از نور متصورند. از ديدگاه فطرت نيز این دو واژه تقدسى خاصى دارند.<ref>متن، ص5</ref> | ||
مطلب پایانى گفتار اول نيز در مورد «آرامش دل در گرو تقوا» مى‌باشد. سخن این بخش، با كلمات و سخنان گهربار [[امام سجاد(ع)]] در برابر ابن زياد ملعون بيان شده است. هم چنين در این قسمت، آياتى از قرآن ذكر و توضيح داده شده است.<ref>متن، ص18</ref> | مطلب پایانى گفتار اول نيز در مورد «آرامش دل در گرو تقوا» مى‌باشد. سخن این بخش، با كلمات و سخنان گهربار [[امام سجاد(ع)]] در برابر ابن زياد ملعون بيان شده است. هم چنين در این قسمت، آياتى از قرآن ذكر و توضيح داده شده است.<ref>متن، ص18</ref> | ||
| خط ۴۳: | خط ۴۳: | ||
آن چه در گفتار اول، از قرآن بهره‌بردارى شده بدين شرح است: «زندگى خوش و رفاهى توأم با سعادت در دنيا و آخرت مرهون تقوا است. اگر كسى متقى باشد، در دنيا حيات طيب و در آخرت حيات طيب‌تر دارد؛ زندگى منهاى تقوا گرچه از نظر فراورده‌هاى دنيوى بالا باشد، تاریک و وحشتناك است.<ref>متن، ص19</ref> | آن چه در گفتار اول، از قرآن بهره‌بردارى شده بدين شرح است: «زندگى خوش و رفاهى توأم با سعادت در دنيا و آخرت مرهون تقوا است. اگر كسى متقى باشد، در دنيا حيات طيب و در آخرت حيات طيب‌تر دارد؛ زندگى منهاى تقوا گرچه از نظر فراورده‌هاى دنيوى بالا باشد، تاریک و وحشتناك است.<ref>متن، ص19</ref> | ||
گفتار دوم در این مورد بيان شده كه تقوا چيست و متقى كيست. نویسنده در ابتدا به تعريف «متقى» از ديدگاه فقهاء پرداخته است و ذكر نموده كه متقى به كسى مى‌گویند كه به واجبات، مخصوصا نماز | گفتار دوم در این مورد بيان شده كه تقوا چيست و متقى كيست. نویسنده در ابتدا به تعريف «متقى» از ديدگاه فقهاء پرداخته است و ذكر نموده كه متقى به كسى مى‌گویند كه به واجبات، مخصوصا نماز اهمیت بدهد و از گناهان حتى صغاير اجتناب نمايد و این اهمیت به واجبات و اجتناب معاصى بايد از روى ملكه باشد.<ref>متن، ص19</ref> | ||
سپس به تعريف «متقى» از ديدگاه علماى اخلاق پرداخته و بيان كرده است كه از نظر علماى اخلاق، متقى بايد درخت رذالت را از دل بكند و درخت فضيلت را به جاى آن بنشاند. متقى كسى است كه هيچ آلودگى و گناه دل نداشته باشد.<ref>متن، ص20</ref> | سپس به تعريف «متقى» از ديدگاه علماى اخلاق پرداخته و بيان كرده است كه از نظر علماى اخلاق، متقى بايد درخت رذالت را از دل بكند و درخت فضيلت را به جاى آن بنشاند. متقى كسى است كه هيچ آلودگى و گناه دل نداشته باشد.<ref>متن، ص20</ref> | ||
| خط ۵۷: | خط ۵۷: | ||
از جمله مطالب این گفتار، بيان گونه‌هاى مختلف نماز است كه عبارتند از: نماز توده مردم (عوام)، نماز ویژگان درگاه حق (نماز متقيان)، نماز بندگان فروتن (خاشعان).<ref>متن، ص42</ref> | از جمله مطالب این گفتار، بيان گونه‌هاى مختلف نماز است كه عبارتند از: نماز توده مردم (عوام)، نماز ویژگان درگاه حق (نماز متقيان)، نماز بندگان فروتن (خاشعان).<ref>متن، ص42</ref> | ||
«مهدى موعود(عج) حقيقتى قرآنى» موضوع گفتار چهارم است. نویسنده، در این گفتار، ابتدا | «مهدى موعود(عج) حقيقتى قرآنى» موضوع گفتار چهارم است. نویسنده، در این گفتار، ابتدا اهمیت شب ولادت حضرت را بيان نموده و ذكر كرده كه از نظر روايات، شب ولادت ايشان، شب قدر و شب نزول قرآن است.<ref>متن، ص55</ref> | ||
مطالب ديگرى كه در این گفتار بيان شده، بدين ترتيب است: منظور از آيه استخلاف؛ دو شرط فرج، آمادگى و انتظار؛ رهروى راه رهبرى، وظيفه همگانى؛ آشكار نشدن نشانه‌هاى باردارى؛ عمر حضرت مهدى(ع)؛ نحوه ظهور حضرت حجت. | مطالب ديگرى كه در این گفتار بيان شده، بدين ترتيب است: منظور از آيه استخلاف؛ دو شرط فرج، آمادگى و انتظار؛ رهروى راه رهبرى، وظيفه همگانى؛ آشكار نشدن نشانه‌هاى باردارى؛ عمر حضرت مهدى(ع)؛ نحوه ظهور حضرت حجت. | ||
| خط ۶۳: | خط ۶۳: | ||
نویسنده در گفتار پنجم، به بيان دو مشكل بزرگ بشريت پرداخته است. وى بر این عقيده است كه اختلاف طبقاتى و اضطراب خاطر، دو مشكل مهم انسان‌هاست.<ref>متن، ص71</ref> | نویسنده در گفتار پنجم، به بيان دو مشكل بزرگ بشريت پرداخته است. وى بر این عقيده است كه اختلاف طبقاتى و اضطراب خاطر، دو مشكل مهم انسان‌هاست.<ref>متن، ص71</ref> | ||
یکى از مطالب این قسمت، در مورد «ايمان از را تقوا» است. مؤلف، در این | یکى از مطالب این قسمت، در مورد «ايمان از را تقوا» است. مؤلف، در این زمینه، بر این نظر است كه ايمانى كه از راه تقوا، نماز اول وقت، نماز شب، رابطه با خدا در دل شب، تماس با قرآن و... به دست بيايد، در جان رسوخ مى‌نمايد.<ref>متن، ص79</ref> | ||
نویسنده در گفتار ششم، پيرامون پرهيزگارى و مقام تسليم و رضا از ديدگاه قرآن، سخنانى را ذكر نموده است.<ref>متن، ص89</ref> | نویسنده در گفتار ششم، پيرامون پرهيزگارى و مقام تسليم و رضا از ديدگاه قرآن، سخنانى را ذكر نموده است.<ref>متن، ص89</ref> | ||
| خط ۷۵: | خط ۷۵: | ||
شاهدانى كه بيان شده است عبارتند از: خداوند؛ معصومان؛ فرشتگان و اعضا و جوارح. | شاهدانى كه بيان شده است عبارتند از: خداوند؛ معصومان؛ فرشتگان و اعضا و جوارح. | ||
نویسنده ذكر نموده كه خداوند، اولين و مهمترين ناظر و شاهد بر اعمال انسان‌ها در روز قيامت عليه آن‌ها مى‌باشد. وى در این | نویسنده ذكر نموده كه خداوند، اولين و مهمترين ناظر و شاهد بر اعمال انسان‌ها در روز قيامت عليه آن‌ها مى‌باشد. وى در این زمینه، آياتى را ذكر نموده است. | ||
اولين مطلب گفتار هشتم، در مورد قرآن و گواهى جهان و اعضاى انسان است. نویسنده معتقد است كه چشم، گوش، تمام اعضا و هویت ما، در این دنيا تحمل شهادت مى‌كند، اگر ناظر نباشد معنا ندارد كه در روز قيامت شهادت بدهد.<ref>متن، ص119</ref> | اولين مطلب گفتار هشتم، در مورد قرآن و گواهى جهان و اعضاى انسان است. نویسنده معتقد است كه چشم، گوش، تمام اعضا و هویت ما، در این دنيا تحمل شهادت مى‌كند، اگر ناظر نباشد معنا ندارد كه در روز قيامت شهادت بدهد.<ref>متن، ص119</ref> | ||