۶۱٬۱۸۹
ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' | کتابخانۀ دیجیتال نور =' به '| کتابخانۀ دیجیتال نور =') |
جز (جایگزینی متن - 'نويسنده' به 'نویسنده') |
||
خط ۵: | خط ۵: | ||
|پدیدآورندگان | |پدیدآورندگان | ||
| پدیدآوران = | | پدیدآوران = | ||
[[جمعی از نویسندگان]] ( | [[جمعی از نویسندگان]] (نویسنده) | ||
|زبان | |زبان | ||
| زبان =فارسی | | زبان =فارسی | ||
خط ۱۷: | خط ۱۷: | ||
| سال نشر = | | سال نشر = | ||
| کد اتوماسیون = | | کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE04216AUTOMATIONCODE | ||
| چاپ =1 | | چاپ =1 | ||
| تعداد جلد =1 | | تعداد جلد =1 | ||
خط ۴۶: | خط ۴۶: | ||
در سخنرانى [[سبحانی تبریزی، جعفر|آيتالله سبحانى]] با عنوان «مراحل پنجگانه زندگانى على(ع)»، دوران زندگانى آن حضرت، به پنج مرحله تقسيم و هر مرحله بهصورت جداگانه، مورد بررسى قرار گرفته است. اين مراحل عبارتند از: زندگانى آن حضرت قبل از بعثت پيامبر(ص)؛ زندگانى ايشان از بعثت تا هجرت (تقريبا 13 سال)؛ بعد از هجرت تا رحلت پيامبر(ص)؛ بعد از رحلت پيامبر(ص) تا مقام خلافت ظاهرى و از خلافت ظاهرى تا شهادت<ref>همان، ص 33</ref> | در سخنرانى [[سبحانی تبریزی، جعفر|آيتالله سبحانى]] با عنوان «مراحل پنجگانه زندگانى على(ع)»، دوران زندگانى آن حضرت، به پنج مرحله تقسيم و هر مرحله بهصورت جداگانه، مورد بررسى قرار گرفته است. اين مراحل عبارتند از: زندگانى آن حضرت قبل از بعثت پيامبر(ص)؛ زندگانى ايشان از بعثت تا هجرت (تقريبا 13 سال)؛ بعد از هجرت تا رحلت پيامبر(ص)؛ بعد از رحلت پيامبر(ص) تا مقام خلافت ظاهرى و از خلافت ظاهرى تا شهادت<ref>همان، ص 33</ref> | ||
«امامت و حكومت»، اثر حجتالاسلام ربانى گلپايگانى. | «امامت و حكومت»، اثر حجتالاسلام ربانى گلپايگانى. نویسنده، در اين مقاله، ضمن بحث از ديدگاه متكلمان اسلامى پيرامون امر ولايت، ولايت و رهبرى از ديدگاه قرآن كريم، حكومت دينى از ديدگاه امامان(ع) و نظريه تفكيك دين از سياست، به اين نكته اشاره نموده است كه [[امام على(ع)]] در مسئله امامت، روش ويژهاى را برگزيدند. ايشان در عين اينكه در موارد و فرصتهاى مناسب، با استناد به حديث غدير و مانند آن، حقانيت خود را در اين باره اعلان كرد، از دامنزدن به هرگونه خصومت و نزاع تفرقهانگيز خوددارى نمود و خود درباره اتخاذ اين روش، حفظ وحدت اسلامى و كيان اسلام و مسلمين در برابر خطر كفر و نفاق را دليل آورده است<ref>همان، ص 43</ref> | ||
«تجلى ولايت در رفتار و گفتار فقهاى شيعه»، اثر حجتالاسلام محمدباقر تحريرى. | «تجلى ولايت در رفتار و گفتار فقهاى شيعه»، اثر حجتالاسلام محمدباقر تحريرى. نویسنده در اين نوشتار، ضمن اشاره به ضرورت ولايت، به بحث و بررسى رفتار و گفتار فقهاى شيعه و تجلى انوار ولايت در آنها پرداخته است. اين فقها عبارتند از: [[کلینی، محمد بن یعقوب|شيخ كلينى]]، على بن بابويه قمى، حسن بن على بن ابىعقيل عمانى، محمد بن على بن بابويه قمى، محمد بن محمد بن نعمان معروف به [[شيخ مفيد]]، [[علمالهدی، علی بن حسین|سيد مرتضى]] علمالهدى، شيخ الطائفه ابوجعفر طوسى، محمد بن ادريس حلى، [[حلی، جعفر بن حسن|محقق حلى]]، [[حلی، حسن بن یوسف|علامه حلى]]، [[فاضل مقداد، مقداد بن عبدالله|فاضل مقداد]] و احمد بن فهد حلى، على بن حسين بن عبدالعلى كركى، على بن احمد عاملى جيعى معروف به [[شهيد ثانى]]، احمد بن محمد اردبيلى، شيخ بهاءالدين محمد عاملى، ملا محمدباقر سبزوارى، [[محقق خوانساری، حسین بن محمد|محقق خوانسارى]]، [[آقاجمال خوانساری، محمد بن حسین|آقا جمال خوانسارى]]، علامه [[وحید بهبهانی، محمدباقر|وحيد بهبهانى]]، سيد مهدى بحرالعلوم، [[کاشفالغطاء، جعفر بن خضر|شيخ جعفر کاشفالغطاء]] و..<ref>همان، ص 61</ref> | ||
«ولايت، اتمام نعمت» اثر حجتالاسلام صادق لاريجانى. | «ولايت، اتمام نعمت» اثر حجتالاسلام صادق لاريجانى. نویسنده در اين مقاله، در توضيح اين مطلب كه چگونه «ولايت» ارزندهترين نعمت است، به اين نكته اشاره نموده است كه تأمّل در مجموع رواياتى كه در باب شناخت ائمّه معصومين(ع) در كتب روايى معتبر شيعه (و بلكه عامّه) آمده است، اين نكته را ثابت مىكند كه پيشوايان دين و ائمه معصومين(ع) از نوعى احاطه و سعه وجودى برخوردارند و خصايص تشريعى آنان منبعث از اين مقامات عينى و واقعى آن بزرگواران است و از درون انسانها با آنها مرتبطند<ref>همان، ص 81</ref> | ||
حجتالاسلام [[دشتی، محمد|محمد دشتى]] در مقاله خود با عنوان «نقش خواص در حمايت از ولايت» به تشريح موقعيت خواص و نقش آنها در حمايت از ولايت پرداخته است<ref>همان، ص 93</ref> | حجتالاسلام [[دشتی، محمد|محمد دشتى]] در مقاله خود با عنوان «نقش خواص در حمايت از ولايت» به تشريح موقعيت خواص و نقش آنها در حمايت از ولايت پرداخته است<ref>همان، ص 93</ref> | ||
«دستاوردهاى نظام ولايى»، اثر حجتالاسلام محسن غرويان. | «دستاوردهاى نظام ولايى»، اثر حجتالاسلام محسن غرويان. نویسنده، معتقد است هريك از فلسفههاى سياسى دنيا و همه فيلسوفان سياسى جهان، همواره در صدد بودهاند كه فكر و انديشه سياسى خود را در قالب يك نظام مدون و منسجم ارائه دهند و نظام حكومتى مورد نظر خود را در صحنه عمل و اجرا، تحقق عينى ببخشند. در انجام اين منظور، برخى از فلسفهها و فيلسوفان، موفق شدهاند و برخى، ناكام ماندهاند. بدون شك، اسلام داراى فلسفه سياسى است و با مراجعه به كتاب و سنت، بهخوبى مىيابيم كه دين، مدعى قدرت و توانايى براى ايجاد يك نظام سياسى و تشكيلات حكومتى بر اساس تئورى سياسى دينى است. به باور نویسنده، همانطور كه دفاع فيزيكى از بدنه حكومت اسلامى، يك وظيفه و واجب شرعى است، دفاع فكرى و تبيين مبانى و اصول فلسفه سياسى اسلام نيز امرى لازم و اجتنابناپذير است<ref>همان، ص 111</ref> | ||
مقاله حاضر در راستاى تبيين آثار التزام به «نظام ولايت فقيه» نگارش يافته و بر دو بحث عمده مشتمل است: | مقاله حاضر در راستاى تبيين آثار التزام به «نظام ولايت فقيه» نگارش يافته و بر دو بحث عمده مشتمل است: |
ویرایش