پرش به محتوا

وجود امام مهدی علیه‌السلام در پرتو عقل: تفاوت میان نسخه‌ها

هیچ تغییری در اندازه به وجود نیامده‌ است. ،  ‏۱۲ نوامبر ۲۰۱۸
جز
جایگزینی متن - 'نويسنده' به 'نویسنده'
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ')
جز (جایگزینی متن - 'نويسنده' به 'نویسنده')
خط ۴: خط ۴:
| عنوان‌های دیگر =
| عنوان‌های دیگر =
| پدیدآوران =  
| پدیدآوران =  
[[رضوانی، علی‌اصغر]] (نويسنده)
[[رضوانی، علی‌اصغر]] (نویسنده)
| زبان =فارسی
| زبان =فارسی
| کد کنگره =‏BP‎‏ ‎‏224‎‏/‎‏4‎‏ ‎‏/‎‏ر‎‏6‎‏و‎‏3
| کد کنگره =‏BP‎‏ ‎‏224‎‏/‎‏4‎‏ ‎‏/‎‏ر‎‏6‎‏و‎‏3
خط ۳۴: خط ۳۴:
براهينى كه مؤلف براى اثبات مدعاى خويش استفاده كرده؛ عبارتند از:
براهينى كه مؤلف براى اثبات مدعاى خويش استفاده كرده؛ عبارتند از:


#«برهان لطف»: وجود امام(ع) گرچه از ديدگان مردم غايب است؛ ولى داراى الطافى است كه نويسنده آن‌ها را توضيح داده است؛ از جمله:
#«برهان لطف»: وجود امام(ع) گرچه از ديدگان مردم غايب است؛ ولى داراى الطافى است كه نویسنده آن‌ها را توضيح داده است؛ از جمله:
#:- حراست از دين خداوند
#:- حراست از دين خداوند
#:- تربيت نفوس مستعد
#:- تربيت نفوس مستعد
خط ۴۸: خط ۴۸:
#:- هويت مطلقه خداوند چون در مقام ظهور، احكام وحدت بر آن غلبه دارد، لذا كثرت نه تنها مقهور بلكه محو مى‌گردد.
#:- هويت مطلقه خداوند چون در مقام ظهور، احكام وحدت بر آن غلبه دارد، لذا كثرت نه تنها مقهور بلكه محو مى‌گردد.
#قبل از تبيين «علت غايى» به مسأله غيات‌مندى افعال خداوند كه دخالت تامى در اين برهان دارد، اشاره شده است.
#قبل از تبيين «علت غايى» به مسأله غيات‌مندى افعال خداوند كه دخالت تامى در اين برهان دارد، اشاره شده است.
#در «واسطه فيض»، نويسنده به دنبال اثبات اين است كه فيض الهى به موجودات، به جهت لزوم سنخيت بين مفيض و مفاض عليه، بدون واسطه انجام نمى‌پذيرد و واسطه فيض نيز فيض، بلكه حقيقت و جوهر فيض است.
#در «واسطه فيض»، نویسنده به دنبال اثبات اين است كه فيض الهى به موجودات، به جهت لزوم سنخيت بين مفيض و مفاض عليه، بدون واسطه انجام نمى‌پذيرد و واسطه فيض نيز فيض، بلكه حقيقت و جوهر فيض است.
#«امكان اشرف»: مؤلف معتقد است، حكما قاعده‌اى دارند به نام قاعده امكان اشرف كه در ابتدا توسط اشراقيين تأسيس گشت؛ ولى بعداً به دست مشائين رسيد و با اقامه دليل، برهانى شد؛ اما وى بر اين باور است كه بايد اين قاعده را ممكن اشرف ناميد؛ زيرا اشرفيت و اخسيت، عارض بر ممكن و از حالات آن است نه امكان.
#«امكان اشرف»: مؤلف معتقد است، حكما قاعده‌اى دارند به نام قاعده امكان اشرف كه در ابتدا توسط اشراقيين تأسيس گشت؛ ولى بعداً به دست مشائين رسيد و با اقامه دليل، برهانى شد؛ اما وى بر اين باور است كه بايد اين قاعده را ممكن اشرف ناميد؛ زيرا اشرفيت و اخسيت، عارض بر ممكن و از حالات آن است نه امكان.
#«عنايت»: خداوند براى كمال هر موجودى، همه نوع ابزار را در اختيارش قرار داده و چگونه ممكن است، انسان از اين قانون استثناء شده و ارتقاى معنوى او ناديده گرفته شود.
#«عنايت»: خداوند براى كمال هر موجودى، همه نوع ابزار را در اختيارش قرار داده و چگونه ممكن است، انسان از اين قانون استثناء شده و ارتقاى معنوى او ناديده گرفته شود.
۶۱٬۱۸۹

ویرایش