۶۱٬۱۸۹
ویرایش
پیام امام امیرالمؤمنین علیه‌السلام شرح تازه و جامعى بر نهج‌البلاغه (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۱۲ نوامبر ۲۰۱۸، ساعت ۰۹:۳۳
، ۱۲ نوامبر ۲۰۱۸جایگزینی متن - 'نويسنده' به 'نویسنده'
جز (جایگزینی متن - ' | تعداد جلد =' به '| تعداد جلد =') |
جز (جایگزینی متن - 'نويسنده' به 'نویسنده') |
||
| خط ۵: | خط ۵: | ||
شرح تازه و جامعی بر نهج‌البلاغه | شرح تازه و جامعی بر نهج‌البلاغه | ||
| پدیدآوران = | | پدیدآوران = | ||
[[جمعی از فضلا]] ( | [[جمعی از فضلا]] (نویسنده) | ||
[[مکارم شیرازی، ناصر]] ( | [[مکارم شیرازی، ناصر]] (نویسنده) | ||
| زبان =فارسی | | زبان =فارسی | ||
| کد کنگره =BP 38/0422 /م7پ9 | | کد کنگره =BP 38/0422 /م7پ9 | ||
| خط ۲۸: | خط ۲۸: | ||
}} | }} | ||
'''پیام امام امیرالمؤمنین علیه‌السلام'''، نوشته [[مکارم شیرازی، ناصر|آيت‌الله مكارم شيرازى]]، شرح تازه و جامعى بر نهج‌البلاغه به زبان فارسى كه هشت جلد آن منتشر شده است. | '''پیام امام امیرالمؤمنین علیه‌السلام'''، نوشته [[مکارم شیرازی، ناصر|آيت‌الله مكارم شيرازى]]، شرح تازه و جامعى بر نهج‌البلاغه به زبان فارسى كه هشت جلد آن منتشر شده است. نویسنده در مقدمه كتاب در رابطه با انگيزه تأليف كتاب چنين آورده است: «بعد از توفيقى كه در «[[تفسیر نمونه]]» و «[[پیام قرآن]]» به حمداللّه نصيب اين حقير و جمعى از ياران باوفا شد...، گروهى از اهل فضل اصرار داشتند كه اكنون «نوبت نهج‌البلاغه فرا رسيده است» و بايد كارى مشابه [[تفسیر نمونه]] روى آن انجام گردد، بلكه با استفاده از تجربيات گذشته، كارى پخته‌تر و جالب‌تر صورت گيرد». | ||
== ساختار== | == ساختار== | ||
| خط ۳۶: | خط ۳۶: | ||
نهج‌البلاغه گنجينه بزرگ معارف اسلام، عالى‌ترين درس براى تعليم و تربيت انسان‌ها، بهترين سرمايه خودسازى و تهذيب نفس و مؤثّرترين برنامه براى ساختن جامعه‌اى سالم و پاك و سربلند است. | نهج‌البلاغه گنجينه بزرگ معارف اسلام، عالى‌ترين درس براى تعليم و تربيت انسان‌ها، بهترين سرمايه خودسازى و تهذيب نفس و مؤثّرترين برنامه براى ساختن جامعه‌اى سالم و پاك و سربلند است. | ||
نویسنده، پس از ذكر اوصاف فوق در مقدمه‌اش بر كتاب چنين مى‌نگارد: «در طول تاريخ اسلام شروح متعدّدى بر نهج‌البلاغه نوشته شده، و علماى عالى‌قدرى چه در گذشته و چه در عصر ما براى تبيين و تفسير و كشف گنجينه‌هاى آن كوشيده‌اند و خدمات پرارزشى انجام داده‌اند؛ ولى انصاف اين است كه نهج‌البلاغه هنوز دست نخورده است، هنوز مظلوم است، هنوز تلاش‌هاى فراوان و فراوان ديگرى را مى‌طلبد». | |||
وى با احترام به مقام والاى گردآورنده نهج‌البلاغه خاطر نشان مى‌كند كه «سزاوار است عاشقان حقيقت، پويندگان راه معرفه اللّه و جويندگان راه و رسم بهتر زيستن، همه روز در كنار آرامگاه عالم بزرگوار سيّد رضى حاضر شوند و در برابر او سر تعظيم فرود آورند و بر روانش درود بفرستند كه اثرى چنين گرانبها و بى‌بديل از كلمات [[امام على(ع)|مولا على(ع)]] را جمع‌آورى كرده و در اختيار ما مسلمانان، بلكه در اختيار جامعه بشرى قرار داده است». | وى با احترام به مقام والاى گردآورنده نهج‌البلاغه خاطر نشان مى‌كند كه «سزاوار است عاشقان حقيقت، پويندگان راه معرفه اللّه و جويندگان راه و رسم بهتر زيستن، همه روز در كنار آرامگاه عالم بزرگوار سيّد رضى حاضر شوند و در برابر او سر تعظيم فرود آورند و بر روانش درود بفرستند كه اثرى چنين گرانبها و بى‌بديل از كلمات [[امام على(ع)|مولا على(ع)]] را جمع‌آورى كرده و در اختيار ما مسلمانان، بلكه در اختيار جامعه بشرى قرار داده است». | ||
اولين خطبه‌اى كه [[شریف‌الرضی، محمد بن حسین|سيد رضى]] در كتاب خود ذكر كرده است، توجه علماى علم كلام را به خود جلب كرده است و لذا | اولين خطبه‌اى كه [[شریف‌الرضی، محمد بن حسین|سيد رضى]] در كتاب خود ذكر كرده است، توجه علماى علم كلام را به خود جلب كرده است و لذا نویسنده با اشراف به اين مطلب چنين مى‌نويسد: «اين خطبه از مهم‌ترين خطبه‌هاى نهج‌البلاغه است كه در طليعه اين كتاب بزرگ واقع شده و از نشانه‌هاى بارز حسن انتخاب «مرحوم رضى» است. | ||
اين خطبه، شامل يك دوره جهان‌بينى اسلامى است كه از صفات كمال و جمال خداوند و دقايق عجيبى در اين زمينه شروع مى‌شود، سپس به مسأله آفرينش جهان به طور كلى و بعد از آن آفرينش آسمان‌ها و زمين و آن گاه آفرينش فرشتگان، سپس آفرينش آدم(ع) و داستان سجود فرشتگان و مخالفت ابليس و هبوط آدم(ع) به زمين مى‌پردازد. | اين خطبه، شامل يك دوره جهان‌بينى اسلامى است كه از صفات كمال و جمال خداوند و دقايق عجيبى در اين زمينه شروع مى‌شود، سپس به مسأله آفرينش جهان به طور كلى و بعد از آن آفرينش آسمان‌ها و زمين و آن گاه آفرينش فرشتگان، سپس آفرينش آدم(ع) و داستان سجود فرشتگان و مخالفت ابليس و هبوط آدم(ع) به زمين مى‌پردازد. | ||
| خط ۵۴: | خط ۵۴: | ||
«امام عليه‌السّلام خوارج را يك گروه خاص نمى‌داند، بلكه جريانى مى‌شمرد كه در طول تاريخ اسلام در مقاطع مختلف ظاهر مى‌شدند، حتى قرائن تاريخى نشان مى‌دهد كه جريان آنها از عصر پيامبر(ص) ظاهر شد». | «امام عليه‌السّلام خوارج را يك گروه خاص نمى‌داند، بلكه جريانى مى‌شمرد كه در طول تاريخ اسلام در مقاطع مختلف ظاهر مى‌شدند، حتى قرائن تاريخى نشان مى‌دهد كه جريان آنها از عصر پيامبر(ص) ظاهر شد». | ||
در ادامه به كلامى از پيامبراكرم(ص) اشاره كرده و مى‌افزايد: «اين سخن به خوبى نشان مى‌دهد كه ريشه‌هايى از انديشه‌هاى اين گروه از همان عصر پيامبر اكرم(ص) وجود داشته است كه هر گاه منافعشان به خطر مى‌افتاد ابا نداشتند كه قداست پيامبر(ص) را هم بشكنند». | در ادامه به كلامى از پيامبراكرم(ص) اشاره كرده و مى‌افزايد: «اين سخن به خوبى نشان مى‌دهد كه ريشه‌هايى از انديشه‌هاى اين گروه از همان عصر پيامبر اكرم(ص) وجود داشته است كه هر گاه منافعشان به خطر مى‌افتاد ابا نداشتند كه قداست پيامبر(ص) را هم بشكنند». نویسنده در ادامه به حقانيت كلام امام و خبر امام از آينده تأكيد مى‌كند: «اينكه امام(ع) در آخر گفتار بالا پيش‌بينى مى‌فرمايد كه گروه‌هاى آخرين خوارج به صورت دزدان و غارتگران در مى‌آيند، چيزى است كه تاريخ اسلام بر آن گواهى مى‌دهد». | ||
در انتها مى‌توان به نكاتى بارزى كه در كتاب لحاظ شده است، اشاره نمود: | در انتها مى‌توان به نكاتى بارزى كه در كتاب لحاظ شده است، اشاره نمود: | ||