هشت در بهشت؛ ده رساله از علامه فیض کاشانی: تفاوت میان نسخه‌ها

هشت در بهشت؛ ده رساله از علامه فیض کاشانی (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۱۲ نوامبر ۲۰۱۸، ساعت ۰۹:۱۸

هیچ تغییری در اندازه به وجود نیامده‌ است. ، ‏۱۲ نوامبر ۲۰۱۸

جز

جایگزینی متن - 'نويسنده' به 'نویسنده'

A-esmaili@noornet.net

۶۱٬۱۸۹

ویرایش

@@ خط ۴: / خط ۴: @@
 | عنوان‌های دیگر =ده رساله از علامه فیض کاشانی
 | پدیدآوران =
-[[فیض کاشانی، محمد بن شاه مرتضی]] (نويسنده)
+[[فیض کاشانی، محمد بن شاه مرتضی]] (نویسنده)
 [[توحیدی، مسیح]] (محقق)
@@ خط ۲۰: / خط ۲۰: @@
 | سال نشر = 1388 ش
-| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE4476AUTOMATIONCODE
+| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE04476AUTOMATIONCODE
 | چاپ =1
 | تعداد جلد =1
@@ خط ۳۷: / خط ۳۷: @@
 رساله (ترجمة العقائد) در هشت بخش؛ همانند هشت در بهشت نگاشته شده است. هر بخش با نام «در» به بيان اصول عقايد شيعه بر مبناى آيات قرآن و احاديث معصومان(ع) پرداخته است. [[فیض کاشانی، محمد بن شاه‌مرتضی|فيض كاشانى]]، دلالت‌ها و ارشادهاى خداوند و رسول گرامى او را برترين كلام‌ها و استوارترين برهان‌ها براى صاحبان خرد و انديشه مى‌داند و اين استشهاد و استدلال‌جويى از قرآن و حديث را تقليد محض و پيروى ناآگاهانه نمى‌داند، بلكه اين شيوه را مايه هشدار باش و بيدارى عقل‌هاى درست‌انديش مى‌خواند.
-«در» اول درباره اثبات وجود خداوند و هستى حق گفت و گو مى‌كند. نويسنده اين «در» را با اين عبارت آغاز مى‌كند: «يك دم حديث امكان و وجوب را بگذار و دل با ما دار و لحظه‌اى حرف دور و تسلسل را رها كن و گوش با ما كن كه دورت سرگردان مى‌سازد و تسلسلت در بيابان بى‌پايان مى‌اندازد. زمانى نگاه كن و ببين در غرايب آسمان و...»
+«در» اول درباره اثبات وجود خداوند و هستى حق گفت و گو مى‌كند. نویسنده اين «در» را با اين عبارت آغاز مى‌كند: «يك دم حديث امكان و وجوب را بگذار و دل با ما دار و لحظه‌اى حرف دور و تسلسل را رها كن و گوش با ما كن كه دورت سرگردان مى‌سازد و تسلسلت در بيابان بى‌پايان مى‌اندازد. زمانى نگاه كن و ببين در غرايب آسمان و...»
 [[فیض کاشانی، محمد بن شاه‌مرتضی|علامه فيض]] ربانى با بيان نظم حاكم بر هستى و نيز فطرت خداجوى آدمى كه درمى‌يابد: او خود خويشتن را نيافريده است، پس نيازمند آفريدگارى هست و نيز با اشاره به برهان نهفته در اين كلام بلند [[امام على(ع)]] عَرَفتُ اللهَ بِفَسخِ العَزائِم و نَقضِ الهِمَمِ و نيز برهان نياز انسان در مشكلات و دشوارى‌ها به نيروى ماورايى و قدرتى لايزال به اثبات وجود خدا مى‌پردازد.
@@ خط ۷۶: / خط ۷۶: @@
 ترجمه رساله ديگر اين مجموعه كه به ترجمة الطهارة اختصاص دارد، داراى هشت «در» است كه «در» اول در فضيلت طهارت گشوده مى‌شود و «در» آخر در كيفيت تيمم بسته مى‌شود. ماده تاريخ اتمام نگارش رساله عبارت «شد محرم الحرام» (بدون الف تعريف در الحرام) است، گفتنى است كه [[فیض کاشانی، محمد بن شاه‌مرتضی|علامه فيض]] بر اين فتواست كه آب تا زمانى كه رنگ و بو و طعم آن تغيير نكرده باشد، اگر چه قليل باشد، به مجرد ملاقات با نجس نجس نمى‌شود و نيز از فتاوى ويژه او كفايت غسل به هر نيتى كه باشد از وضوست.
-هم‌چنين نويسنده اين مجموعه در بخش ديگرى به «اذكار الطهارة» مى‌پردازد كه اين رساله دربردارنده ذكرها و دعاهايى است كه در «ترجمة الطهارة» به آن‌ها اشاره شده است. اين رساله تكميلى در پنج باب تنظيم شده است كه باب اول در اذكار بيت الخلاء و باب آخر در اذكار غسل است.
+هم‌چنين نویسنده اين مجموعه در بخش ديگرى به «اذكار الطهارة» مى‌پردازد كه اين رساله دربردارنده ذكرها و دعاهايى است كه در «ترجمة الطهارة» به آن‌ها اشاره شده است. اين رساله تكميلى در پنج باب تنظيم شده است كه باب اول در اذكار بيت الخلاء و باب آخر در اذكار غسل است.
 مبحث بعد، كتاب حاضر، «ترجمة الحج» است، كه اين رساله در فقه حج و عمره است و [[فیض کاشانی، محمد بن شاه‌مرتضی|فيض]] در ابتدا مى‌نويسد، اين ترجمه را بعد از «ترجمة الصلاة» و «ترجمة الطهارة» و «ترجمة الصيام» نوشته است.
@@ خط ۱۱۲: / خط ۱۱۲: @@
 و در حديث آمده: حسد ايمان را مى‌خورد، همچنان كه آتش، هيزم را مى‌خورد.
-نويسنده «در» هشتم را به ذكر پاره‌اى از آداب سلوك راه خدا اختصاص داده است. و عمده آداب اين راه را ياد حق تعالى در هر لحظه و ساعت مى‌شناساند و در پايان رساله چنين مى‌نويسد: «و هر كه توفيق يابد كه اعمال حسنه و سنن سنيه مذكوره را به جاى آورد و از اعمال سيئه مذكوره اجتناب نمايد و اخلاق پسنديده را تحصيل كند و ناپسنديده را از خود دور، روز به روز حالش در ترقى باشد، حسناتش فزايد و سيئاتش مغفور و درجاتش مرفوع و باطنش صافى و قربش به حق وافى و دعایش مستجاب و نفسش مستطاب. بيت:
+نویسنده «در» هشتم را به ذكر پاره‌اى از آداب سلوك راه خدا اختصاص داده است. و عمده آداب اين راه را ياد حق تعالى در هر لحظه و ساعت مى‌شناساند و در پايان رساله چنين مى‌نويسد: «و هر كه توفيق يابد كه اعمال حسنه و سنن سنيه مذكوره را به جاى آورد و از اعمال سيئه مذكوره اجتناب نمايد و اخلاق پسنديده را تحصيل كند و ناپسنديده را از خود دور، روز به روز حالش در ترقى باشد، حسناتش فزايد و سيئاتش مغفور و درجاتش مرفوع و باطنش صافى و قربش به حق وافى و دعایش مستجاب و نفسش مستطاب. بيت:
@@ خط ۱۲۶: / خط ۱۲۶: @@
 [[فیض کاشانی، محمد بن شاه‌مرتضی|فيض كاشانى]] از هر فرصتى براى بيان نكته‌هاى اخلاقى استفاده كرده است و دفترش سرشار از بينش توحيدى و نگاه عرفانى اوست. چنان كه رگه‌هاى اين نگاه والاى عارفانه را در بيشترين مباحث كتاب حاضر مى‌توان يافت.
-نويسنده در آغاز ترجمه‌ها (به جز ترجمه‌هاى تكميلى و نيز «ترجمة الصيام» و «ترجمةالزكاة») اشعارى در قالب غزل يا قصيده آورده است كه بيشتر آن‌ها با زبانى مناجات گونه پرده از معارف پنهانى موضوعى كه رساله بدان پرداخته است، مى‌گشايد و نيز با انگيزشى درونى در خوانندگان زمينه سير و سلوك آن‌ها را در راه بندگى خداوند، فراهم مى‌آورد.
+نویسنده در آغاز ترجمه‌ها (به جز ترجمه‌هاى تكميلى و نيز «ترجمة الصيام» و «ترجمةالزكاة») اشعارى در قالب غزل يا قصيده آورده است كه بيشتر آن‌ها با زبانى مناجات گونه پرده از معارف پنهانى موضوعى كه رساله بدان پرداخته است، مى‌گشايد و نيز با انگيزشى درونى در خوانندگان زمينه سير و سلوك آن‌ها را در راه بندگى خداوند، فراهم مى‌آورد.
 نكته قابل توجه اين كه روزگار [[فیض کاشانی، محمد بن شاه‌مرتضی|علامه محسن فيض كاشانى]] روزگار اوج استيلاى حكومت صفوى است. در اين دوران علوم حديث، تفسير، فقه و حكمت رونق بسزايى دارد. دانشمندان بزرگى چونان [[میرداماد، محمدباقر بن محمد|ميرداماد]]- [[صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم|ملاصدرا]] - [[محقق سبزواری، محمدباقر|محقق سبزوارى]] تا [[علامه مجلسى]] در اين روزگار مى‌زيسته‌اند.