والدین دو فرشته جهان آفرینش: تفاوت میان نسخه‌ها

[[امینی گلستانی، محمد]] (نويسنده)

انگيزه نويسنده از تأليف اين اثر، فراهم آوردن كتابى درباره پدرها و مادرها و تقديم ثواب آن به روح عموم پدران و مادران، بوده است <ref>پيشگفتار، ص 11</ref>.

كتاب با پيشگفتارى از نويسنده آغاز و مطالب كه بيان وظايف و تكاليف اولاد درباره والدين و تبيين مسئوليت والدين در برابر حقوق اولاد مى‌باشد، در دو بخش تنظيم شده است.

تمامى فصول كتاب، احتياج به توضيح، تفسير و روشنگرى دارد، ولى از آنجا كه بناى نويسنده بر اختصار بوده و خوانندگان كتاب را آشنا به مراتب انسانيت دانسته است، جز در بعضى از موارد، از توضيح بيشتر، صرف نظر كرده است <ref>همان</ref>.

#«آيات نازله درباره والدين»: درباره والدين در قرآن، آيات زيادى نازل شده است كه نويسنده به چند مورد از آن‌ها، اشاره كرده و توضيح مختصرى پيرامون آن‌ها داده است <ref>متن كتاب، ص 21</ref>.

#:به عقيده نويسنده، اين آيات، سرآغازى است براى بيان يك سلسله از احكام اساسى اسلام كه با مسئله توحيد و ايمان، شروع مى‌شود؛ توحيدى كه خميرمايه همه فعالیت‌های مثبت و كارهاى نيك و سازنده است <ref>همان، ص 25</ref>.

#«قسمتى از روايات فراوان در مورد والدين»: آيات متعدد و اخبار و احاديث فراوانى در مدح و ذم و لعن و نفرين درباره وصل و قطع رحم آمده است كه به نظر نويسنده، شامل موضوع اين كتاب نيز مى‌باشند؛ زيرا به عقيده وى، موضوع كتاب، مصداق كامل آن آيات و روايات است؛ بنابراين، وى فقط به اخبار مربوط به موضوع كتاب، پرداخته و آن‌ها را مورد بررسى قرار داده است <ref>همان، ص 49</ref>.

#«حقوق مشترك پدر و مادر»: در آيات متعدد قرآن، دستور نيكى به پدر و مادر، بلافاصله پس از مبارزه با شرك و قبل از دستورهاى مهمى مانند تحريم قتل نفس و اجراى عدالت آمده و به عقيده نويسنده، اين دليل بر اهميت فوق‌العاده حق پدر و مادر در دستورهاى فقهى، تكليفى، اخلاقى، انسانى و اسلامى است <ref>همان، ص 77</ref>.

#«حقوق فردى پدر»: نويسنده ضمن اشاره به حقوق پدر، اين نكته را تذكر داده است كه پدر، اساس، ركن و استوانه زندگى و داراى امتيازات فراوان بوده و اوست كه شالوده حيات را پى‌ريزى و براى دوام و بقاى آن تلاش مى‌كند و در همه كوشش‌ها، هم‌سنگر مادر و شریک پرورش اولاد مى‌باشد <ref>همان، ص 88</ref>.

#«حقوق اختصاصى مادر»: نويسنده در اين قسمت، ضمن بيان اين نكته كه در روايات زيادى در مقابل اين سؤال كه به چه كسى احسان و نيكى نمايند؟ دو بار و بلكه بيشتر، از مادر و فقط يك بار از پدر، نام برده شده است، به اين امر اشاره كرده كه هرچند پدر، از نظر فقهى و عظمت مقام و ركن زندگى، از مادر مقدم مى‌باشد، ولى مادر از نظر عاطفى و محبت، از پدر مقدم‌تر است؛ زيرا در جايى ديده نشده است كه پدر، به اندازه مادر فرزندانش را دوست داشته باشد <ref>همان، ص 97</ref>.

#«فضايل اولاد»: نويسنده بر اين باور است كه همان اندازه كه اولاد در برابر والدين، مسئوليت‌ها و وظايفى دارند، والدين نيز در برابر آن‌ها، وظايفى دارند كه برخى از آن‌ها، عبارتند از: خوردن نان حلال قبل از انعقاد نطفه؛ حفظ آرامش مادر و عدم برخورد زشت والدين با يكديگر؛ عدم جرّوبحث والدين نزد نوزاد؛ انتخاب نام نيك؛ اهميت دادن به خواسته‌هاى اولاد؛ بازى نمودن و رفاقت كردن؛ تعليم قرآن و معالم ضرورى دين؛ آموزش و پرورش؛ رفتار و كردار نيك؛ راهنمايى در كارها و انتخاب دوست؛ پيدا كردن شغل؛ انتخاب همسر و ازدواج؛ عمل كردن به وعده‌هاى داده‌شده؛ اظهار محبت و علاقه با كردار و گفتار و... <ref>همان، ص 180</ref>.

#«شرح وظايف پدر در برابر اولاد»: نويسنده بر اين باور است كه دين اسلام، همان گونه كه به حقوق والدين توجه نموده، نسبت به حقوق اولاد نيز اهميت داده است؛ يعنى همان طور كه يك سلسله حقوق نسبت به والدين، در ذمه اولاد قرار داده، به همان اندازه نيز حقوق مسلم در ذمه والدين، مخصوصا پدر، نسبت به اولاد، الزام كرده است كه تعدادى از آن‌ها، عبارتند از: خواندن اذان و اقامه در گوش نوزاد؛ برداشتن كام نوزاد با آب فرات؛ وليمه دادن براى نوزاد؛ ناميدن با نام نيك؛ كراهت نام و لقب ناخوشايند؛ استحباب ناميدن با نام پيامبران و ائمه(ع)؛ عدم جبر اولاد به آداب خود؛ تعليم نماز و كيفيت آن؛ جداسازى خوابگاه در ده‌سالگى و...