۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
معجم أعلام الشيعة: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'نويسنده' به 'نویسنده'
جز (جایگزینی متن - '== ساختار == ' به '==ساختار== ') |
جز (جایگزینی متن - 'نويسنده' به 'نویسنده') |
||
| خط ۶: | خط ۶: | ||
[[مؤسسة آل البیت علیهم‌السلام لاحیاء التراث]] (محقق) | [[مؤسسة آل البیت علیهم‌السلام لاحیاء التراث]] (محقق) | ||
[[طباطبایی، عبدالعزیز]] ( | [[طباطبایی، عبدالعزیز]] (نویسنده) | ||
| زبان =عربی | | زبان =عربی | ||
| کد کنگره =BP 55/2 /ط2م6 | | کد کنگره =BP 55/2 /ط2م6 | ||
| خط ۴۵: | خط ۴۵: | ||
اما گسترده‌ترين كتابى كه در تراجم علماى شيعه نگاشته شده و دانشمندان اماميه را در هر قرن معرفى كرده است، كتاب شريف «[[طبقات أعلام الشيعة]]» - يا «وفيات الأعلام بعد غيبة إمام الأنام» - مى‌باشد كه به خامه ارزنده امام فن تاريخ و رجال، [[آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن|شيخ آقابزرگ تهرانى]]، نگاشته شده است. اين كتاب، تذكره‌اى از دانشمندان شيعه از قرن چهارم تا چهاردهم هجرى مى‌باشد كه مؤلف با كاوش در كتابخانه‌هاى عمومى و خصوصى ممالك اسلامى، نام تمام بزرگان شيعه (اعم از مؤلفان، مترجمان، شارحان، شاعران و...) را گرد آورده و براى هر قرن، نامى جداگانه نهاده است. اين كتاب از بدو تأليف تاكنون، مطمح نظر پژوهشگران قرار گرفت و بر آن، كارهاى متعددى انجام شده است. اثر حاضر كتابى است كه در استدراك بر آن كتاب نگاشته شده است<ref>همان</ref> | اما گسترده‌ترين كتابى كه در تراجم علماى شيعه نگاشته شده و دانشمندان اماميه را در هر قرن معرفى كرده است، كتاب شريف «[[طبقات أعلام الشيعة]]» - يا «وفيات الأعلام بعد غيبة إمام الأنام» - مى‌باشد كه به خامه ارزنده امام فن تاريخ و رجال، [[آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن|شيخ آقابزرگ تهرانى]]، نگاشته شده است. اين كتاب، تذكره‌اى از دانشمندان شيعه از قرن چهارم تا چهاردهم هجرى مى‌باشد كه مؤلف با كاوش در كتابخانه‌هاى عمومى و خصوصى ممالك اسلامى، نام تمام بزرگان شيعه (اعم از مؤلفان، مترجمان، شارحان، شاعران و...) را گرد آورده و براى هر قرن، نامى جداگانه نهاده است. اين كتاب از بدو تأليف تاكنون، مطمح نظر پژوهشگران قرار گرفت و بر آن، كارهاى متعددى انجام شده است. اثر حاضر كتابى است كه در استدراك بر آن كتاب نگاشته شده است<ref>همان</ref> | ||
نویسنده در اين اثر، به خاطر مطالعات و تحقيقات فراوانش در علوم رجال، تراجم، كتاب‌شناسى و نسخه‌شناسى، موفق به ضبط نام بسيارى از كسان شد كه در «أعلام الشيعة» ذكرى از آنان نشده بود<ref>همان، ص 67</ref> | |||
روش كار ايشان چنان بود كه در خلال مراجعاتش به كتب تراجم و معاجم، به هر اسمى كه برمى‌خورد، آن را با طبقات «أعلام الشيعة» تطبيق مى‌كرد. اگر ذكرى از آن در كتاب طبقات شده بود، نام مصدر و اضافات را در كنار آن ثبت مى‌كرد - كه تعليق ديگرش: «تعليقات على [[طبقات أعلام الشيعة]]» محصول آن است - وگرنه آن‌ها را در برگ‌هاى جداگانه مى‌نوشت و آن‌ها را بر طبق حروف - و نه زمان - مرتب مى‌كرد و بدين‌سان بود كه كتاب فخيم حاضر پديد آمد<ref>همان</ref> | روش كار ايشان چنان بود كه در خلال مراجعاتش به كتب تراجم و معاجم، به هر اسمى كه برمى‌خورد، آن را با طبقات «أعلام الشيعة» تطبيق مى‌كرد. اگر ذكرى از آن در كتاب طبقات شده بود، نام مصدر و اضافات را در كنار آن ثبت مى‌كرد - كه تعليق ديگرش: «تعليقات على [[طبقات أعلام الشيعة]]» محصول آن است - وگرنه آن‌ها را در برگ‌هاى جداگانه مى‌نوشت و آن‌ها را بر طبق حروف - و نه زمان - مرتب مى‌كرد و بدين‌سان بود كه كتاب فخيم حاضر پديد آمد<ref>همان</ref> | ||
| خط ۵۳: | خط ۵۳: | ||
كتاب، برروى‌هم، اثرى است خواندنى و تحقيقى و در موضوع خود، بكر و ژرف، كه با چاپى ممتاز، عرضه‌اى سودمند و صورتى زيبا و دلنشين، به اهل علم و فضل، پيشكش شده است<ref>همان</ref> | كتاب، برروى‌هم، اثرى است خواندنى و تحقيقى و در موضوع خود، بكر و ژرف، كه با چاپى ممتاز، عرضه‌اى سودمند و صورتى زيبا و دلنشين، به اهل علم و فضل، پيشكش شده است<ref>همان</ref> | ||
برخى از اشخاصى كه در اين كتاب نامشان آمده، از عالمان بعد از عصر صفوى تا معاصر هستند. اين افراد به‌طور عمده يا كسانى هستند كه | برخى از اشخاصى كه در اين كتاب نامشان آمده، از عالمان بعد از عصر صفوى تا معاصر هستند. اين افراد به‌طور عمده يا كسانى هستند كه نویسنده نزد آن‌ها درس خوانده يا نوعى آشنايى و رفاقت داشته است - مانند محمدجواد فضل‌الله - يا كسانى هستند كه نامشان را در نسخه خطى ديده و يا كسانى هستند كه محمدمهدى رازى، شرح حال آن‌ها را در انتهاى كتابش، «مشكوة المسائل» آورده كه مورد رؤيت شيخ آقابزرگ قرار نگرفته است. اما به‌طور اساسى، شرح حال‌ها مربوط به عالمان شيعه از قرن سوم تا نهم و بيشتر از همه، از قرن پنجم تا هفتم است. گويا قرار بر اين بوده كه مجلد نخست معجم به عالمان كهن اختصاص يافته و مجلدى ديگر به عالمان عصر جديد، اما اين تجزيه با دقت انجام نشده است<ref>طباطبايى، محقق؛ [[جعفریان، رسول]]، ص 11</ref> | ||
ملاك‌هايى كه به‌نوعى | ملاك‌هايى كه به‌نوعى نویسنده براى اثبات تشيع افراد به آن‌ها استناد كرده و مورد نظر ايشان بوده، عبارتند از: | ||
الف) تصريح ديگران: نخستين ملاك، تصريح مؤلفى به شيعه بودن فرد مورد نظر است؛ البته بايد توجه داشت كه نسبت تشيع در چه زمانى، با چه تعبيرى و از طرف چه مؤلفى به آن فرد داده شده است<ref>همان، ص 12</ref> | الف) تصريح ديگران: نخستين ملاك، تصريح مؤلفى به شيعه بودن فرد مورد نظر است؛ البته بايد توجه داشت كه نسبت تشيع در چه زمانى، با چه تعبيرى و از طرف چه مؤلفى به آن فرد داده شده است<ref>همان، ص 12</ref> | ||
ب) علوى بودن: به‌تقريب مى‌توان گفت كه | ب) علوى بودن: به‌تقريب مى‌توان گفت كه نویسنده، نام هر علوى برجسته‌اى را كه [[ابن فوطی، عبدالرزاق بن احمد|ابن فوطى]] يا [[صفدی، خلیل بن ایبک|صفدى]] در آثارشان آورده‌اند، به‌عنوان بزرگى از شيعه در اين كتاب آورده است<ref>همان، ص 13</ref> | ||
ج) وابستگى به خاندانى شيعى: اعم از اينكه از اميران باشد يا وزيران و يا خاندان‌هاى سرشناس ديگر<ref>همان، ص 14</ref> | ج) وابستگى به خاندانى شيعى: اعم از اينكه از اميران باشد يا وزيران و يا خاندان‌هاى سرشناس ديگر<ref>همان، ص 14</ref> | ||
د) وابستگى شهرى: چهارمين ملاك | د) وابستگى شهرى: چهارمين ملاك نویسنده، وابستگى شخص به شهرى است كه مردمان آن، يكپارچه بر مذهب تشيعند<ref>همان، ص 15</ref> | ||
ه) دفن در عتبات مقدسه: ملاك ديگر آن است كه شخص را در كنار قبور امامان(ع) دفن كنند. اين مسئله وقتى جدى‌تر مى‌شود كه مثلاًشخص در بغداد فوت كرده و او را به كربلا يا نجف منتقل كرده باشند<ref>همان</ref> | ه) دفن در عتبات مقدسه: ملاك ديگر آن است كه شخص را در كنار قبور امامان(ع) دفن كنند. اين مسئله وقتى جدى‌تر مى‌شود كه مثلاًشخص در بغداد فوت كرده و او را به كربلا يا نجف منتقل كرده باشند<ref>همان</ref> | ||