پرش به محتوا

فرائد السمطين: تفاوت میان نسخه‌ها

هیچ تغییری در اندازه به وجود نیامده‌ است. ،  ‏۱۱ نوامبر ۲۰۱۸
جز
جایگزینی متن - 'نويسنده' به 'نویسنده'
جز (جایگزینی متن - 'اسد الله' به 'اسدالله')
جز (جایگزینی متن - 'نويسنده' به 'نویسنده')
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
خط ۴: خط ۴:
| عنوان‌های دیگر =
| عنوان‌های دیگر =
| پدیدآوران =  
| پدیدآوران =  
[[حموی جوینی، ابراهیم بن محمد]] (نويسنده)
[[حموی جوینی، ابراهیم بن محمد]] (نویسنده)


[[محمودی، محمدباقر]] (محقق)
[[محمودی، محمدباقر]] (محقق)
خط ۳۷: خط ۳۷:
در سمط اول اين كتاب، به فضائل [[امام على(ع)]] و در سمط دوم به فضائل عترت پيامبر(ص) پرداخته شده كه علاوه بر امیرالمؤمنین(ع) شامل فاطمه زهرا(س)، حسنين(عليهماالسلام) و ائمه ديگر تا حضرت مهدى(ع) است. البته مؤلف از امام سوم به بعد تنها درباره امام رضا و امام زمان مطالبى دارد و درباره ديگر ائمه به ذكر احاديثى كلى، بسنده كرده است.
در سمط اول اين كتاب، به فضائل [[امام على(ع)]] و در سمط دوم به فضائل عترت پيامبر(ص) پرداخته شده كه علاوه بر امیرالمؤمنین(ع) شامل فاطمه زهرا(س)، حسنين(عليهماالسلام) و ائمه ديگر تا حضرت مهدى(ع) است. البته مؤلف از امام سوم به بعد تنها درباره امام رضا و امام زمان مطالبى دارد و درباره ديگر ائمه به ذكر احاديثى كلى، بسنده كرده است.


نويسنده كتاب سنى است اما بيشتر احاديثى كه نقل كرده با عقايد شیعیان سازگار و همخوان است و تفاوتى با عقايد شیعیان در زمينه امامان ندارد چنانكه در مقدمه كتاب از [[امام على(ع)]] با واژه‌هايى مانند «وصى» و «اسدالله غالب» ياد مى‌كند و ختم ولايت را با نواده صالح آن حضرت، حجت قائم مى‌داند.  
نویسنده كتاب سنى است اما بيشتر احاديثى كه نقل كرده با عقايد شیعیان سازگار و همخوان است و تفاوتى با عقايد شیعیان در زمينه امامان ندارد چنانكه در مقدمه كتاب از [[امام على(ع)]] با واژه‌هايى مانند «وصى» و «اسدالله غالب» ياد مى‌كند و ختم ولايت را با نواده صالح آن حضرت، حجت قائم مى‌داند.  


==محتواى كتاب==
==محتواى كتاب==
خط ۴۴: خط ۴۴:
مؤلف در عين حال روايتى درباره عدم اسلام ابوطالب آورده و درباره خلفا احاديثى نقل كرده كه از آن جمله تمجيد رسول خدا(ص) از عده‌اى از صحابه بزرگ بخصوص سه خليفه اول است.
مؤلف در عين حال روايتى درباره عدم اسلام ابوطالب آورده و درباره خلفا احاديثى نقل كرده كه از آن جمله تمجيد رسول خدا(ص) از عده‌اى از صحابه بزرگ بخصوص سه خليفه اول است.


مجموع روايت هاى نقل شده در اين كتاب 594 مورد است. نويسنده تنها احاديث را نقل مى‌كند اما هيچ نقدى بر آنها وارد نمى‌كند. شيوه مؤلف مسندگونه ونقل با سلسله اسناد و بيان جزئيات ريز روايات است، حتى زمان و مكان استماع و يا قرائت حديث را نيز باز گفته است.
مجموع روايت هاى نقل شده در اين كتاب 594 مورد است. نویسنده تنها احاديث را نقل مى‌كند اما هيچ نقدى بر آنها وارد نمى‌كند. شيوه مؤلف مسندگونه ونقل با سلسله اسناد و بيان جزئيات ريز روايات است، حتى زمان و مكان استماع و يا قرائت حديث را نيز باز گفته است.


در ميان مشايخ و اسانيد اين كتاب، هم دانشمندان سنى و هم عالمان شيعى وجود دارد. از اين جمله «[[شاذان قمی، شاذان بن جبریل|شاذان بن جبرئيل قمى]]» (م. 660) عالم شيعه است كه نام او حدود 60 مورد تكرار شده و نام [[شيخ صدوق]] (م.381) در 33 مورد به چشم مى‌خورد.  
در ميان مشايخ و اسانيد اين كتاب، هم دانشمندان سنى و هم عالمان شيعى وجود دارد. از اين جمله «[[شاذان قمی، شاذان بن جبریل|شاذان بن جبرئيل قمى]]» (م. 660) عالم شيعه است كه نام او حدود 60 مورد تكرار شده و نام [[شيخ صدوق]] (م.381) در 33 مورد به چشم مى‌خورد.  
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش