پرش به محتوا

طبقات مفسران شيعه (5 جلدى): تفاوت میان نسخه‌ها

هیچ تغییری در اندازه به وجود نیامده‌ است. ،  ‏۱۰ نوامبر ۲۰۱۸
جز
جایگزینی متن - 'نويسنده' به 'نویسنده'
جز (جایگزینی متن - 'مدارك ' به 'مدارک ')
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
جز (جایگزینی متن - 'نويسنده' به 'نویسنده')
خط ۴: خط ۴:
| عنوان‌های دیگر =مشتمل بر معرفی بی از 2000 تن از مفسران و مترجمان عالیقدر شیعه و گرایش تفسیری آنان و مزین با 200 تصویر نایاب از شخصیتهای قرآنی
| عنوان‌های دیگر =مشتمل بر معرفی بی از 2000 تن از مفسران و مترجمان عالیقدر شیعه و گرایش تفسیری آنان و مزین با 200 تصویر نایاب از شخصیتهای قرآنی
| پدیدآوران =  
| پدیدآوران =  
[[عقیقی بخشایشی، عبدالرحیم]] (نويسنده)
[[عقیقی بخشایشی، عبدالرحیم]] (نویسنده)
| زبان =فارسی
| زبان =فارسی
| کد کنگره =‏BP‎‏ ‎‏92‎‏/‎‏6‎‏ ‎‏/‎‏ع‎‏7‎‏ط‎‏2‎‏ ‎‏1382
| کد کنگره =‏BP‎‏ ‎‏92‎‏/‎‏6‎‏ ‎‏/‎‏ع‎‏7‎‏ط‎‏2‎‏ ‎‏1382
خط ۳۰: خط ۳۰:
وى كتاب را از مفسران قرن اول هجرى آغاز كرده و تاقرن حاضر ادامه داده است.اين كتاب تقريبا به صورت جامع و كامل و به‌ترتيب قرون به معرفى مفسران شيعه و تفاسير آنان پرداخته است و در واقع نشانگر تلاش و توجه عالمان شيعى در طول قرون و اعصار به معارف قرآنى مى‌باشد.
وى كتاب را از مفسران قرن اول هجرى آغاز كرده و تاقرن حاضر ادامه داده است.اين كتاب تقريبا به صورت جامع و كامل و به‌ترتيب قرون به معرفى مفسران شيعه و تفاسير آنان پرداخته است و در واقع نشانگر تلاش و توجه عالمان شيعى در طول قرون و اعصار به معارف قرآنى مى‌باشد.


در اين اثر ارزشمند شرح‌حال دو هزار تن از مفسران شيعه آمده است. نويسنده از مطالعه كتاب ارزشمند«تفسير و تفاسير جديد» تأليف [[خرمشاهی، بهاءالدین|آقاى بهاءالدين خرمشاهى]] را كه در زمينۀ تفاسير قرآن مجيد در عصر حاضر مى‌باشد به عنوان انگيزه نگارش اين اثر ياد مى‌كند بدين هدف كه با نگارش آن حلقۀ اتصال بين تفاسير گذشته و حال ايجاد شود.
در اين اثر ارزشمند شرح‌حال دو هزار تن از مفسران شيعه آمده است. نویسنده از مطالعه كتاب ارزشمند«تفسير و تفاسير جديد» تأليف [[خرمشاهی، بهاءالدین|آقاى بهاءالدين خرمشاهى]] را كه در زمينۀ تفاسير قرآن مجيد در عصر حاضر مى‌باشد به عنوان انگيزه نگارش اين اثر ياد مى‌كند بدين هدف كه با نگارش آن حلقۀ اتصال بين تفاسير گذشته و حال ايجاد شود.


مؤلف ابتدا به بيان نقش قرآن در اصلاح جوامع بشرى پرداخته و معارضات صورت گرفته با قرآن را يادآور مى‌شود.پس از آن احاديثى از معصومان عليهم‌السلام دربارۀ قرآن كريم مطرح و از نخستين مفسر قرآن كه شخص پيامبر اكرم(ص) باشد نام برده مى‌شود.
مؤلف ابتدا به بيان نقش قرآن در اصلاح جوامع بشرى پرداخته و معارضات صورت گرفته با قرآن را يادآور مى‌شود.پس از آن احاديثى از معصومان عليهم‌السلام دربارۀ قرآن كريم مطرح و از نخستين مفسر قرآن كه شخص پيامبر اكرم(ص) باشد نام برده مى‌شود.
خط ۴۰: خط ۴۰:
پرداخته مى‌شود.
پرداخته مى‌شود.


در آغاز ورود به موضوع اصلى نويسنده با اشاره به اينكه پيشوايان معصوم شيعه خود در قلّۀ هرم و سرچشمۀ تفسير و مفسران قرار دارند نه در عرض و هم‌سطح ديگر مفسران و تقاريرشان نمى‌تواند مورد مقايسه و سنجش با ديگر آراء و نظرات معمولى قرار گيرد از اين‌رو به عنوان تيمن و تبرک مواردى از تفاسير قرآنى آن بزرگواران را بازگو مى‌كند و براى هريك از ايشان فصلى را اختصاص مى‌دهد، سپس به ادامه و تعقيب بحث مفسران شيعه از دوران [[ابن‌عباس، عبدالله بن عباس|ابن عباس]] به بعد مى‌پردازد.
در آغاز ورود به موضوع اصلى نویسنده با اشاره به اينكه پيشوايان معصوم شيعه خود در قلّۀ هرم و سرچشمۀ تفسير و مفسران قرار دارند نه در عرض و هم‌سطح ديگر مفسران و تقاريرشان نمى‌تواند مورد مقايسه و سنجش با ديگر آراء و نظرات معمولى قرار گيرد از اين‌رو به عنوان تيمن و تبرک مواردى از تفاسير قرآنى آن بزرگواران را بازگو مى‌كند و براى هريك از ايشان فصلى را اختصاص مى‌دهد، سپس به ادامه و تعقيب بحث مفسران شيعه از دوران [[ابن‌عباس، عبدالله بن عباس|ابن عباس]] به بعد مى‌پردازد.


در قرن اول هجرى كه سرآغاز تفسيرنگارى در اسلام است با زندگى مفسرانى چون:[[ابن‌عباس، عبدالله بن عباس|ابن عباس]]، ابن مسعود، پس از آن مفسران شيعى قرون دوم تا پانزدهم هجرى به همراه تفاسيرى كه نگاشته‌اند معرفى مى‌شوند.مفسرانى چون:مجاهد بن جبير، طاووس بن كيسان، زيد بن على بن الحسين، سكوني در قرن دوم، ابوالعباس اسفراينى، اسماعيل سكونى، هشام بن محمد بن سائب كلبى، يونس بن عبدالرحمن و...، در قرن سوم، على ابن ابراهيم قمى، فرات كوفى، ابوزيد بلخى و...در قرن چهارم، نيشابورى خزاعى، مقرى، [[شيخ مفيد]]، [[ابن‌سینا، حسین بن عبدالله|ابوعلى سينا]] و...در قرن پنجم، [[طبرسی، فضل بن حسن|طبرسى]]، [[راغب اصفهانی، حسین بن محمد|راغب اصفهانى]]، فتال نيشابورى و...در قرن ششم، عبدالرشيد استرآبادى، [[روزبهان بقلی، روزبهان بن ابی‌نصر|روزبهان بقلى]] و...در قرن هفتم، قطب‌الدين شيرازى، [[حلی، حسن بن یوسف|علامه حلّى]] و...در قرن هشتم، آنسى، ابن متوج، مقداد سيورى، سراج‌الدين جنيد و...
در قرن اول هجرى كه سرآغاز تفسيرنگارى در اسلام است با زندگى مفسرانى چون:[[ابن‌عباس، عبدالله بن عباس|ابن عباس]]، ابن مسعود، پس از آن مفسران شيعى قرون دوم تا پانزدهم هجرى به همراه تفاسيرى كه نگاشته‌اند معرفى مى‌شوند.مفسرانى چون:مجاهد بن جبير، طاووس بن كيسان، زيد بن على بن الحسين، سكوني در قرن دوم، ابوالعباس اسفراينى، اسماعيل سكونى، هشام بن محمد بن سائب كلبى، يونس بن عبدالرحمن و...، در قرن سوم، على ابن ابراهيم قمى، فرات كوفى، ابوزيد بلخى و...در قرن چهارم، نيشابورى خزاعى، مقرى، [[شيخ مفيد]]، [[ابن‌سینا، حسین بن عبدالله|ابوعلى سينا]] و...در قرن پنجم، [[طبرسی، فضل بن حسن|طبرسى]]، [[راغب اصفهانی، حسین بن محمد|راغب اصفهانى]]، فتال نيشابورى و...در قرن ششم، عبدالرشيد استرآبادى، [[روزبهان بقلی، روزبهان بن ابی‌نصر|روزبهان بقلى]] و...در قرن هفتم، قطب‌الدين شيرازى، [[حلی، حسن بن یوسف|علامه حلّى]] و...در قرن هشتم، آنسى، ابن متوج، مقداد سيورى، سراج‌الدين جنيد و...
خط ۴۶: خط ۴۶:
در قرن نهم، معين‌الدين شيرازى، كاشفى سبزوارى، [[سکاکی، یوسف بن ابی‌بکر|سكّاكى]] [[کاشانی، فتح‌‎الله بن شکرالله|ملا فتح اللّه كاشانى]] و...در قرن دهم كه روزگار تفاسير فارسى قرآن كريم است، مجتهد كركى عاملى، زين‌العابدين خوانسارى، فيّاضى، خواجه دهدار شيرازى، [[شوشتری، نورالله بن شریف‌الدین|قاضى نوراللّه شوشترى]] و...در قرن يازدهم، بحرينى حويزى، توني، حرّ عاملى، سيد هاشم بحراني، [[علامه مجلسى]] دوم، سيد نعمت‌اللّه جزايرى و...در قرن دوازدهم، موسوى شيرازى، مدرس اصفهانى، عبدالنبى تسوجى، نور على شاه اصفهاني، سيد رضا شبّر، نواب لاهيجى و...در قرن سيزدهم، ميرزا محمد باقرلنگرودى، محمد صادق خوئى، ميرزا محمد باقرتنكابنى، محمدحسین شهرستاني، ملا على استرآبادى، صفى على شاه و...در قرن چهاردهم، [[صدر، محمدباقر|سيد محمد باقرصدر]]، امام موسى صدر، [[حسینی شیرازی، محمد|سيد محمد شيرازى]]، [[طباطبایی، محمدحسین|سيد محمدحسین طباطبايى]]، [[سبحانی تبریزی، جعفر|جعفر سبحانى]]، [[محقق، مهدی|مهدى محقق]]، بانو امين اصفهانى، [[قرشی بنابی، علی‌اکبر|سيد على اكبر قرشى]] ارموى و...در قرن پانزدهم هجرى.
در قرن نهم، معين‌الدين شيرازى، كاشفى سبزوارى، [[سکاکی، یوسف بن ابی‌بکر|سكّاكى]] [[کاشانی، فتح‌‎الله بن شکرالله|ملا فتح اللّه كاشانى]] و...در قرن دهم كه روزگار تفاسير فارسى قرآن كريم است، مجتهد كركى عاملى، زين‌العابدين خوانسارى، فيّاضى، خواجه دهدار شيرازى، [[شوشتری، نورالله بن شریف‌الدین|قاضى نوراللّه شوشترى]] و...در قرن يازدهم، بحرينى حويزى، توني، حرّ عاملى، سيد هاشم بحراني، [[علامه مجلسى]] دوم، سيد نعمت‌اللّه جزايرى و...در قرن دوازدهم، موسوى شيرازى، مدرس اصفهانى، عبدالنبى تسوجى، نور على شاه اصفهاني، سيد رضا شبّر، نواب لاهيجى و...در قرن سيزدهم، ميرزا محمد باقرلنگرودى، محمد صادق خوئى، ميرزا محمد باقرتنكابنى، محمدحسین شهرستاني، ملا على استرآبادى، صفى على شاه و...در قرن چهاردهم، [[صدر، محمدباقر|سيد محمد باقرصدر]]، امام موسى صدر، [[حسینی شیرازی، محمد|سيد محمد شيرازى]]، [[طباطبایی، محمدحسین|سيد محمدحسین طباطبايى]]، [[سبحانی تبریزی، جعفر|جعفر سبحانى]]، [[محقق، مهدی|مهدى محقق]]، بانو امين اصفهانى، [[قرشی بنابی، علی‌اکبر|سيد على اكبر قرشى]] ارموى و...در قرن پانزدهم هجرى.


نويسنده قبل از شروع بحث در تفاسير هر قرن، مختصرى دربارۀ ويژگى‌ها و شرايط آن قرن به سخن پرداخته سپس به معرفى تفاسير و مفسران شيعى مى‌پردازد.
نویسنده قبل از شروع بحث در تفاسير هر قرن، مختصرى دربارۀ ويژگى‌ها و شرايط آن قرن به سخن پرداخته سپس به معرفى تفاسير و مفسران شيعى مى‌پردازد.


==ساختار==
==ساختار==
خط ۵۲: خط ۵۲:
اعترافات دانشمندان و متفكرين خارجى.بخش پنجم: تفسير، تأويل، تطبيق و...، بخش ششم: طبقات مفسران و ادوار تاريخى.بخش هفتم:تقسيم‌بندى استاد [[مطهری، مرتضی|شهيد مطهرى]].
اعترافات دانشمندان و متفكرين خارجى.بخش پنجم: تفسير، تأويل، تطبيق و...، بخش ششم: طبقات مفسران و ادوار تاريخى.بخش هفتم:تقسيم‌بندى استاد [[مطهری، مرتضی|شهيد مطهرى]].


بخش هشتم:سلسله نور و روشنگرى.در اين بخش نمونه‌هايى از تفاسير معصومين عليهم‌السلام در قسمت‌هاى جداگانه ارائه مى‌شود.در بخش نهم تا دوازدهم به معرفى مفسران قرن اول هجرى تا پايان قرن چهارم هجرى پرداخته مى‌شود.در پايان اين جلد ساير آثار نويسنده معرفى مى‌گردد.
بخش هشتم:سلسله نور و روشنگرى.در اين بخش نمونه‌هايى از تفاسير معصومين عليهم‌السلام در قسمت‌هاى جداگانه ارائه مى‌شود.در بخش نهم تا دوازدهم به معرفى مفسران قرن اول هجرى تا پايان قرن چهارم هجرى پرداخته مى‌شود.در پايان اين جلد ساير آثار نویسنده معرفى مى‌گردد.


جلد دوم:در ابتداى جلد نامه‌ها و نظرات تنى چند از صاحب‌نظران كه در مورد اين كتاب مرقوم داشته‌اند آمده است.پس از آن در پيشگفتار كتاب به معرفى قرن پنجم و نيز معرفى مكاتب اعتزال و اشعرى و بزرگان اين دو مكتب پرداخته شده پس از آن به معرفى مفسران قرن پنجم تا قرن دهم هجرى پرداخته مى‌شود.فهارس كتاب نيز در پايان اين جلد درج شده است.
جلد دوم:در ابتداى جلد نامه‌ها و نظرات تنى چند از صاحب‌نظران كه در مورد اين كتاب مرقوم داشته‌اند آمده است.پس از آن در پيشگفتار كتاب به معرفى قرن پنجم و نيز معرفى مكاتب اعتزال و اشعرى و بزرگان اين دو مكتب پرداخته شده پس از آن به معرفى مفسران قرن پنجم تا قرن دهم هجرى پرداخته مى‌شود.فهارس كتاب نيز در پايان اين جلد درج شده است.
خط ۷۰: خط ۷۰:




نويسنده كتاب جناب آقاى حجت‌الاسلام دكتر [[عقیقی بخشایشی، عبدالرحیم|عبدالرحيم عقيقى بخشايشى]] است.اين كتاب در پنج جلد نگارش يافته است.پنج جلد اين كتاب در سالهاى مختلف به چاپ رسيده است؛ تمام مجلدات در قطع وزيرى با جلد گالينگور چاپ شده است:
نویسنده كتاب جناب آقاى حجت‌الاسلام دكتر [[عقیقی بخشایشی، عبدالرحیم|عبدالرحيم عقيقى بخشايشى]] است.اين كتاب در پنج جلد نگارش يافته است.پنج جلد اين كتاب در سالهاى مختلف به چاپ رسيده است؛ تمام مجلدات در قطع وزيرى با جلد گالينگور چاپ شده است:


جلد اول در 637 صفحه در سال 1371 شمسى براى بار نخست.
جلد اول در 637 صفحه در سال 1371 شمسى براى بار نخست.
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش