۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - '==پانویس == <references />' به '==پانویس== <references/>') |
جز (جایگزینی متن - 'نويسنده' به 'نویسنده') |
||
خط ۵۳: | خط ۵۳: | ||
پس از فتح دهلى، از آنجا كه نادرشاه مبتلا به بيمارى بود، علوى خان مأمور درمان او شد و چنان در اين كار موفقيت به دست آورد كه نادر او را همراه خود به ايران برد. نقل است كه در همين دوران، وى از جانب نادر شاه لقب معتمدالملوك را دريافت كرد. سرانجام پس از دو سال همراهى علوى خان با نادر، در سال 1154ق روانه سفر حج گرديد و پس از انجام سفر حج به سال 1156ق به هند بازگشت و در دهلى به درمان محمّدشاه كه بيمار بود پرداخت.<ref>دانشنامه ادب فارسى، ج4، ص1088</ref> | پس از فتح دهلى، از آنجا كه نادرشاه مبتلا به بيمارى بود، علوى خان مأمور درمان او شد و چنان در اين كار موفقيت به دست آورد كه نادر او را همراه خود به ايران برد. نقل است كه در همين دوران، وى از جانب نادر شاه لقب معتمدالملوك را دريافت كرد. سرانجام پس از دو سال همراهى علوى خان با نادر، در سال 1154ق روانه سفر حج گرديد و پس از انجام سفر حج به سال 1156ق به هند بازگشت و در دهلى به درمان محمّدشاه كه بيمار بود پرداخت.<ref>دانشنامه ادب فارسى، ج4، ص1088</ref> | ||
اين پزشک عاليقدر در اواخر عمر خود ملقب به بهاءالدوله شد. شباهت اين لقب با لقب | اين پزشک عاليقدر در اواخر عمر خود ملقب به بهاءالدوله شد. شباهت اين لقب با لقب نویسنده كتاب «خلاصة التجارب» موجب شد كه عدهاى اين دو را با هم اشتباه بگيرند، در حالى كه بهاءالدوله نویسنده كتاب «خلاصة التجارب»، دويست سال قبل از علوى خان مىزيسته و از اهالى طرشت بوده است. در بين شرقشناسان غربى، فوناهن دچار اين اشتباه شده است.<ref>طب در عصر صفويه، ص104</ref> | ||
==شاگردان== | ==شاگردان== |
ویرایش