سیره معصومین علیهم‌السلام: تفاوت میان نسخه‌ها

| عنوان‌های دیگر =درسنامه سیره معصومین علیهم‌السلام

| پدیدآوران =  

| زبان =فارسی

| کد کنگره =‏BP‎‏ ‎‏36‎‏ ‎‏/‎‏و‎‏2‎‏س‎‏9‎‏

در فصل اول، به مباحثى كلى همچون: ضرورت بحث از سيره امامان معصوم، عصمت، علت لزوم معصوم بودن پيامبر و امامان، عامل عصمت و سيره و سنت پرداخته شده است.

به باور وى، فلسفه امامت عيناً همان فلسفه بعثت پيامبران است؛ زيرا علت اصلى بعثت پيامبران، تكليف و مسئوليت‌پذيرى و در نتيجه هدايت انسان‌هاست كه شريعت را حتمى ساخت و ضرورت بهره‌مندى آدميان از شريعت، مستلزم دو موضوع ابلاغ شريعت از سوى خداوند و شناخت آن از سوى انسان‌هاست؛ ازاين‌جهت، خداوند سلسله پيامبران و كتاب‌هاى آسمانى را فرستاد و در درون انسان نيز خردمندى را نهاد تا پيامبران(ع) را بشناسند. رابطه انسان و عقل او با پيامبران(ع) و كتاب‌هاى آسمانى، رابطه انسان و شناخت ضرورى‌ترين نياز زندگى و بهره‌مند شدن از آن است.

رابطه پيامبران(ع) و كتاب‌هاى آسمانى، رابطه معلم و كتاب زندگى و دستورالعمل‌هاى حياتى است؛ به‌ويژه كتابى كه در نهايت اختصار و با محتواى فراگير مى‌باشد و فهم آن بدون معلم، نه‌تنها دشوار، بلكه محال است؛ در نتيجه فهم كتاب خدا منحصر به تفسير و بيان پيامبران است و جايگاه آن‌ها در رابطه با كتاب و مردم جايگاه محورى است. چنين كتابى نيز بدون معلم نمى‌تواند نقش اساسى خود را در تعليم و تربيت ايفا كند؛ در نتيجه رابطه پيامبر اسلام(ص) و مسلمانان، رابطه آموزگار و دانش‌آموز و رابطه الگوى معنوى با تربيت‌پذير است. او افزون بر تعليم كتاب آسمانى، مسئوليت تربيت و هدايت انسان‌ها را نيز بر عهده دارد. امامان معصوم(ع) نيز عينا در همان جايگاهى قرار دارند كه پيامبران الهى(ع)، به‌ويژه پيامبر اسلام(ص) قرار داشته‌اند.<ref>همان، ص23-24</ref>

#نماز، اساس و بنيان زندگى و هدف آفرينش است و در امامان(ع) تجلى كامل داشت.

#اگر شیعیان، سيره عبادى امامان را احيا كنند و به آن بپردازند، نيكوترين وسيله براى معرفى اهل‌بيت(ع) است.<ref>همان، ص66</ref>

#عبادت، فلسفه آفرينش است و پيامبران(ع) و امامان(ع) نيز برگزيدگان هستى هستند؛ به اين جهت، هدف آفرينش در زندگى آن‌ها تجلى كامل داشت.

#آنها الگوهاى برتر كمال و خوبى‌ها بودند؛ پس بايد خود بيش از ديگران به عبادت مى‌پرداختند.<ref>ر.ک: همان</ref>

الف)- تمام آنچه كه واقع شده، نقل نشده و عدم نقل، دليل نمى‌شود كه عبادتى نبوده است؛ زيرا تاريخ‌نگاران آنچه را كه با اهدافشان سازگار بوده نقل كرده‌اند.

ب)- نقش تربيتى كه در جامعه داشتند؛ معلمانى كه مردم را به‌سوى دانايى بردند و مربيانى كه طالبان خوبى و كمال را به فضايل معنوى رساندند.<ref>ر.ک: همان، ص71</ref>

وى معتقد است اكثر آنچه كه در سيره فرهنگى و اجتماعى امامان(ع) جريان داشت، در سيره خانوادگى آنان نيز جريان دارد؛ چه آنكه خانواده، حلقه كوچكى از جامعه است و از آنجا كه امامان معصوم(ع)، مظهر عبادت، فضايل اخلاقى و عدالت بودند، اين سه اصل در زندگى خانوادگى آن‌ها نيز تجلى آشكار داشت و تربيت را از محيط خانواده آغاز كردند. به نظر وى، چنان‌كه خداوند در آيه شريفه فوق و آيه ''' «وَ أَنْذِرْ عَشِيرَتَكَ الْأَقْرَبِينَ» '''، به پيامبر دستور داد كه دعوتش را از بستگان نزدیک آغاز كند، همين دستور به امامان(ع) نيز داده شده كه بايد تربيت جامعه را از خانواده و بستگان نزدیک آغاز كنند؛ ازاين‌جهت، تمام معصومين(ع) دعوت به نماز و عبادت خداوند، در محيط خانه را يك اصل قرار داده بودند و همچنان كه خود به نماز و عبادت مى‌پرداختند، ديگر اعضاى خانواده را نيز به آن دستور مى‌دادند.<ref>همان</ref>

مواردى از سيره اقتصادى در روابط اجتماعى، امور ذيل مى‌باشد: انفاق، اطعام، احترام به نيازمندان، اخلاص، تشويق ديگران به انفاق، كار، خمس، زكات، تجارت، ارث، مصادره اموالى كه در اختيار حكومت‌ها بوده، هدايا و نذورات و موقوفات كه از منابع مهم درآمد اقتصادى امامان بوده است.<ref>همان</ref>

در فصل هفتم، مباحث مربوط به فقه و احكام دين مورد بحث قرار گرفته و اهداف دنبال‌شده در آن، عبارتند از: شناخت نقش امامان(ع) در موضوع فقه و فقاهت؛ ارزش فقيه و ارزش استنباط درست احكام از منابع قرآن و حديث.<ref>همان، ص197</ref>در آخرين فصل نيز به‌منظور شناخت رابطه امامت و سياست، به بررسى سيره سياسى معصومين(ع) پرداخته شده است.<ref>همان، ص243</ref>

در پاورقى‌ها، علاوه بر ذكر منابع.<ref>ر.ک: پاورقى، ص25</ref>، به توضيح برخى لغات و عبارات متن، پرداخته شده است.<ref>ر.ک: همان، ص26</ref>