پرش به محتوا

سرگذشت تهران: تفاوت میان نسخه‌ها

هیچ تغییری در اندازه به وجود نیامده‌ است. ،  ‏۱۰ نوامبر ۲۰۱۸
جز
جایگزینی متن - 'نويسنده' به 'نویسنده'
جز (جایگزینی متن - 'اميركبير' به 'امیرکبیر')
جز (جایگزینی متن - 'نويسنده' به 'نویسنده')
خط ۴: خط ۴:
| عنوان‌های دیگر =
| عنوان‌های دیگر =
| پدیدآوران =  
| پدیدآوران =  
[[شهیدی، حسین]] (نويسنده)
[[شهیدی، حسین]] (نویسنده)
| زبان =فارسی
| زبان =فارسی
| کد کنگره =‏DSR‎‏ ‎‏2079‎‏ ‎‏/‎‏ﻫ‎‏87‎‏ ‎‏ش‎‏9
| کد کنگره =‏DSR‎‏ ‎‏2079‎‏ ‎‏/‎‏ﻫ‎‏87‎‏ ‎‏ش‎‏9
خط ۲۱: خط ۲۱:
| تعداد جلد =1
| تعداد جلد =1
| کتابخانۀ دیجیتال نور =6772
| کتابخانۀ دیجیتال نور =6772
| کتابخوان همراه نور =10724
| کد پدیدآور =
| کد پدیدآور =
| پس از =
| پس از =
خط ۳۴: خط ۳۵:
پايه نگارش اين كتاب براى يك رشته برنامه راديويى گذاشته شده بوده است. برنامه‌اى كه با نام «تهران در گذر زمان» در تاريخ چهاردهم مرداد سال هزار و سيصد و هفتاد و هشت هجرى شمسى از راديو تهران پخش شد. در اين كتاب كوشيده شده تا همه نقل قول‌ها و نوشته‌ها، حتى جمله‌اى نيم خطى با ذكر مأخذ نقل شود. سرگذشت تهران از قرن سوم هجرى آغاز و تا پايان دوره قاجاريه را در برمى‌گيرد.
پايه نگارش اين كتاب براى يك رشته برنامه راديويى گذاشته شده بوده است. برنامه‌اى كه با نام «تهران در گذر زمان» در تاريخ چهاردهم مرداد سال هزار و سيصد و هفتاد و هشت هجرى شمسى از راديو تهران پخش شد. در اين كتاب كوشيده شده تا همه نقل قول‌ها و نوشته‌ها، حتى جمله‌اى نيم خطى با ذكر مأخذ نقل شود. سرگذشت تهران از قرن سوم هجرى آغاز و تا پايان دوره قاجاريه را در برمى‌گيرد.


در بخش اول اين كتاب ابتدا به جريان شكل‌گيرى شهر تهران اشاره شده و نويسنده معتقد است به خوبى معلوم نيست كه تهران در چه زمانى شكل گرفته، هر چند با توجه به آثار باستانى و سفالينه‌ها مى‌توان قدمتى سه تا هشت هزار ساله براى آن در نظر گرفت. نويسنده در ادامه به بررسى اين مطلب پرداخته كه آيا «بهزان» كه در كتاب المسالك و الممالك از آن نام برده شده، همان تهران است يا نه؟ و به اين نتيجه رسيده كه اين گونه نيست؛ بلكه بهزان نام شهرستان يا دهستان بوده و تنها يك ديه كوچك به شمار نمى‌آمده است تا احتمال انطباق آن با تهران، كه دهى كوچك بوده، وجود داشته باشد.
در بخش اول اين كتاب ابتدا به جريان شكل‌گيرى شهر تهران اشاره شده و نویسنده معتقد است به خوبى معلوم نيست كه تهران در چه زمانى شكل گرفته، هر چند با توجه به آثار باستانى و سفالينه‌ها مى‌توان قدمتى سه تا هشت هزار ساله براى آن در نظر گرفت. نویسنده در ادامه به بررسى اين مطلب پرداخته كه آيا «بهزان» كه در كتاب المسالك و الممالك از آن نام برده شده، همان تهران است يا نه؟ و به اين نتيجه رسيده كه اين گونه نيست؛ بلكه بهزان نام شهرستان يا دهستان بوده و تنها يك ديه كوچك به شمار نمى‌آمده است تا احتمال انطباق آن با تهران، كه دهى كوچك بوده، وجود داشته باشد.


نام تهران در متون دوره اسلامى از قرن سوم هجرى وجود داشته و به گفته نويسنده كهن‌ترين منبعى كه از تهران نام برده، فارسنامه ابن بلخى است كه بين سال‌هاى 500 تا 510ق تألیف و در آن از تهران به نيكويى ياد شده است.
نام تهران در متون دوره اسلامى از قرن سوم هجرى وجود داشته و به گفته نویسنده كهن‌ترين منبعى كه از تهران نام برده، فارسنامه ابن بلخى است كه بين سال‌هاى 500 تا 510ق تألیف و در آن از تهران به نيكويى ياد شده است.


در ادامه به بيان معناى تهران پرداخته شده و به نقل از برخى منابع، تهران مركب از دو بخش: تَه+ران به معناى كسى حيوانات يا افراد را پيش مى‌راند دانسته شده، و يادآور شده كه اين معنا مورد تاييد همه پژوهندگان قرار نگرفته است.
در ادامه به بيان معناى تهران پرداخته شده و به نقل از برخى منابع، تهران مركب از دو بخش: تَه+ران به معناى كسى حيوانات يا افراد را پيش مى‌راند دانسته شده، و يادآور شده كه اين معنا مورد تاييد همه پژوهندگان قرار نگرفته است.
خط ۴۴: خط ۴۵:
در ادامه به سقوط رى و رونق تهران پس از يورش مغول، معرفى شاه تهماسب صفوى به عنوان عامل رونق تهران، توصيف چال ميدان و چال حصار از محله‌هاى قديمى تهران، حد و مرز تهران با برج و بارو، چهار دروازه تهران، سفر شاه عباس به تهران پرداخته شده و تهران در عصر صفوى توصيف گرديده است.
در ادامه به سقوط رى و رونق تهران پس از يورش مغول، معرفى شاه تهماسب صفوى به عنوان عامل رونق تهران، توصيف چال ميدان و چال حصار از محله‌هاى قديمى تهران، حد و مرز تهران با برج و بارو، چهار دروازه تهران، سفر شاه عباس به تهران پرداخته شده و تهران در عصر صفوى توصيف گرديده است.


بررسى اوضاع تهران در دوره حكومت نادرشاه كه توجه چندانى بدان صورت نگرفت، همچنين بررسى اوضاع آن در دوره حكومت زنديه، موضوع ديگرى است كه دراين بخش بدان پرداخته شده است. به گفته نويسنده تهران در زمان كريم خان زند، مجددا مورد توجه قرار گرفته، داراى عمارت سلطنتى و ديوان خانه بزرگ و حرمخانه شد.
بررسى اوضاع تهران در دوره حكومت نادرشاه كه توجه چندانى بدان صورت نگرفت، همچنين بررسى اوضاع آن در دوره حكومت زنديه، موضوع ديگرى است كه دراين بخش بدان پرداخته شده است. به گفته نویسنده تهران در زمان كريم خان زند، مجددا مورد توجه قرار گرفته، داراى عمارت سلطنتى و ديوان خانه بزرگ و حرمخانه شد.


در بخش دوم، علل انتخاب تهران به عنوان پايتخت ايران مورد بررسى قرار گرفته و از عواملى؛ چون نزدیکى به بلوك‌هاى حاصلخيز، نزدیکى به ايل افشار ساوجبلاغ و غرب ورامين كه از هواخواهان آغا محمد خان قاجار بودند و نيز هم مرزى تهران با استرآباد - مازندران - كه ستاد نيروى آغا محمدخان در آن جا مستقر بود، به عنوان علل اين انتخاب ياد شده است.
در بخش دوم، علل انتخاب تهران به عنوان پايتخت ايران مورد بررسى قرار گرفته و از عواملى؛ چون نزدیکى به بلوك‌هاى حاصلخيز، نزدیکى به ايل افشار ساوجبلاغ و غرب ورامين كه از هواخواهان آغا محمد خان قاجار بودند و نيز هم مرزى تهران با استرآباد - مازندران - كه ستاد نيروى آغا محمدخان در آن جا مستقر بود، به عنوان علل اين انتخاب ياد شده است.


در اين بخش همچنين به جريان كشته شدن آغا محمدخان و نيز بر تخت نشستن فتحعليشاه قاجار، پرداخته شده و از دوران طولانى حكومت وى به عنوان دورانى كه بخشى از پيكره ايران به تاراج و يغما رفت ياد شده است. به گفته نويسنده، در دوران فتحعليشاه به سبب اغراض استعمارى سه كشور رقيب انگليس و فرانسه و روسيه، اهميت ايران در نظر اروپاييان افزايش يافت، از اين رو ماموران سياسى اين كشورها به ايران راه يافتند و هر يك سفرنامه‌اى نگاشتند كه مؤلف به معرفى آنها و نيز توصيف تهران از خلال آنها پرداخته است.
در اين بخش همچنين به جريان كشته شدن آغا محمدخان و نيز بر تخت نشستن فتحعليشاه قاجار، پرداخته شده و از دوران طولانى حكومت وى به عنوان دورانى كه بخشى از پيكره ايران به تاراج و يغما رفت ياد شده است. به گفته نویسنده، در دوران فتحعليشاه به سبب اغراض استعمارى سه كشور رقيب انگليس و فرانسه و روسيه، اهميت ايران در نظر اروپاييان افزايش يافت، از اين رو ماموران سياسى اين كشورها به ايران راه يافتند و هر يك سفرنامه‌اى نگاشتند كه مؤلف به معرفى آنها و نيز توصيف تهران از خلال آنها پرداخته است.


بخش سوم كتاب، به معرفى محله‌هاى تهران اختصاص يافته و نويسنده با استناد به منابع يادآور مى‌شود كه تهران داراى دوازده محله بوده كه متأسفانه نام و موقعيت دقيق آنها براى ما روشن نيست؛ اما شايد بتوان گفت كه محله‌هايى؛ چون عودلاجان، چال حصار و سنگلج از محله‌هاى كهن تهران باشند. در اين بخش همچنين از محله عرب‌ها و محله دولت به عنوان محله‌هاى تهران در دوره قاجار ياد شده است.
بخش سوم كتاب، به معرفى محله‌هاى تهران اختصاص يافته و نویسنده با استناد به منابع يادآور مى‌شود كه تهران داراى دوازده محله بوده كه متأسفانه نام و موقعيت دقيق آنها براى ما روشن نيست؛ اما شايد بتوان گفت كه محله‌هايى؛ چون عودلاجان، چال حصار و سنگلج از محله‌هاى كهن تهران باشند. در اين بخش همچنين از محله عرب‌ها و محله دولت به عنوان محله‌هاى تهران در دوره قاجار ياد شده است.


در اين بخش همچنين به معرفى بناهايى كه توسط فتحعليشاه در تهران و خارج از دروازه‌هاى آن ساخته شده، پرداخته مى‌شود و از بناهايى؛ چون سقاخانه نوروزخان، باغ نگارستان، قصرقاجار، باغشاه، قصر و باغ لاله زار، كاخ نياوران، برج نوشين، مسجد شاه و غيره ياد شده است.
در اين بخش همچنين به معرفى بناهايى كه توسط فتحعليشاه در تهران و خارج از دروازه‌هاى آن ساخته شده، پرداخته مى‌شود و از بناهايى؛ چون سقاخانه نوروزخان، باغ نگارستان، قصرقاجار، باغشاه، قصر و باغ لاله زار، كاخ نياوران، برج نوشين، مسجد شاه و غيره ياد شده است.


جريان كشته شدن قائم مقام در باغ نگارستان و نيز قتل گريبايدوف، نويسنده روسى، در باغ ايلچى، يكسال پس از امضاى عهدنامه تركمنچاى از جمله مطالبى است كه در اين بخش بدان پرداخته شده است.
جريان كشته شدن قائم مقام در باغ نگارستان و نيز قتل گريبايدوف، نویسنده روسى، در باغ ايلچى، يكسال پس از امضاى عهدنامه تركمنچاى از جمله مطالبى است كه در اين بخش بدان پرداخته شده است.


بخش چهارم، كتاب به معرفى بناهاى تاريخى تهران؛ نظير مسجد شاه (مسجد امام)، مسجد سيد عزيزالله، مدرسه مروى(فخريه)، سقاخانه نوروزخان، عمارت بادگير، قصر و باغ لاله‌زار، باغشاه، گلستان، كليساى طاطاوس، تخت طاوس و غيره پرداخته شده و در پايان از مرگ فتحعليشاه و به تخت نشستن محمد شاه در 1250ق ياد شده است.
بخش چهارم، كتاب به معرفى بناهاى تاريخى تهران؛ نظير مسجد شاه (مسجد امام)، مسجد سيد عزيزالله، مدرسه مروى(فخريه)، سقاخانه نوروزخان، عمارت بادگير، قصر و باغ لاله‌زار، باغشاه، گلستان، كليساى طاطاوس، تخت طاوس و غيره پرداخته شده و در پايان از مرگ فتحعليشاه و به تخت نشستن محمد شاه در 1250ق ياد شده است.
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش