۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
جز (جایگزینی متن - 'نويسنده' به 'نویسنده') |
||
خط ۶: | خط ۶: | ||
[[گودرزی، بهروز]] (به کوشش) | [[گودرزی، بهروز]] (به کوشش) | ||
[[مستوفی، محمدمحسن بن محمدکریم]] ( | [[مستوفی، محمدمحسن بن محمدکریم]] (نویسنده) | ||
| زبان =فارسی | | زبان =فارسی | ||
| کد کنگره =DSR 1176 /م5ز2 | | کد کنگره =DSR 1176 /م5ز2 | ||
خط ۳۳: | خط ۳۳: | ||
[حرف دوم: پيامبر اسلام(ص) ائمه طاهرين(ع)، خلفاى راشدين. | [حرف دوم: پيامبر اسلام(ص) ائمه طاهرين(ع)، خلفاى راشدين. | ||
- من ذالك: پادشاهان، سلاطين عجم و ترك، خلفاى بنىاميه و بنىعباس از كيومرث الى يومنا هذا (عصر | - من ذالك: پادشاهان، سلاطين عجم و ترك، خلفاى بنىاميه و بنىعباس از كيومرث الى يومنا هذا (عصر نویسنده). | ||
- الباقى: سلاطين روم و فرنگ و باقى صاحب خروجان و كفار و اهل بدعت و ضلال. | - الباقى: سلاطين روم و فرنگ و باقى صاحب خروجان و كفار و اهل بدعت و ضلال. | ||
خط ۴۰: | خط ۴۰: | ||
== گزارش محتوا == | == گزارش محتوا == | ||
تاريخنويسان عصر صفوى، وقايع تاريخى پيش از اسلام را تا دوره تيمورى، معمولا از روى تاريخ روضهالصفاى ميرخواند و نظاير آن مىنوشتهاند. بنابراین، از نظر ارزش تاريخى و سنديت، هر چه مطالب اين گونه كتابها به عصر | تاريخنويسان عصر صفوى، وقايع تاريخى پيش از اسلام را تا دوره تيمورى، معمولا از روى تاريخ روضهالصفاى ميرخواند و نظاير آن مىنوشتهاند. بنابراین، از نظر ارزش تاريخى و سنديت، هر چه مطالب اين گونه كتابها به عصر نویسنده آن نزدیک تر مىشود، مهمتر است. تا آن جا كه وقايع دوران زندگى نویسنده را با عنايت به ساير جهات تحقيقى مىتوان از منابع دست اول براى آن عصر به شمار آورد. | ||
كتاب محمد محسن هم از اين قاعده بر كنار نيست. بنابراین، بخش تاريخ صفويه آن براى تصحيح و توضيح انتخاب شده است كه در همين بخش هم دوره شاه سلطان حسين كه حدود نيمى از حجم بخش صفويه را به خود اختصاص داده است، اهميتى ويژه دارد، زيرا مؤلف در همين دوره مىزيسته است. محمد محسن اين كتاب را همان گونه كه در ديباچه مىگويد، به فرمان رضا قلى ميرزا وليعهد نادر شاه افشار نوشته و محتوى آن عبارت است از: تاريخ انبياء و پيامبران و امامان شيعه، بنىاميه و بنىعباس، سلاطين و پادشاهان ايران پيش از اسلام، سلسلهها و حكومتهاى كوچك و بزرگ ايران بعد از اسلام از قبيل طاهريان، صفاريان، سامانيان، غزنويان، آلبويه، سلجوقيان خوارزمشاهيان، اتابكان فارس و آذربايجان و عراق، قراختائيان، اسماعيليان، سلاطين مغولى و تيمورى و سلسلههاى چوپانيان، مظفريان، آلكرت، سربداران، آق قوينلو، قره قويوينلو و صفويان. | كتاب محمد محسن هم از اين قاعده بر كنار نيست. بنابراین، بخش تاريخ صفويه آن براى تصحيح و توضيح انتخاب شده است كه در همين بخش هم دوره شاه سلطان حسين كه حدود نيمى از حجم بخش صفويه را به خود اختصاص داده است، اهميتى ويژه دارد، زيرا مؤلف در همين دوره مىزيسته است. محمد محسن اين كتاب را همان گونه كه در ديباچه مىگويد، به فرمان رضا قلى ميرزا وليعهد نادر شاه افشار نوشته و محتوى آن عبارت است از: تاريخ انبياء و پيامبران و امامان شيعه، بنىاميه و بنىعباس، سلاطين و پادشاهان ايران پيش از اسلام، سلسلهها و حكومتهاى كوچك و بزرگ ايران بعد از اسلام از قبيل طاهريان، صفاريان، سامانيان، غزنويان، آلبويه، سلجوقيان خوارزمشاهيان، اتابكان فارس و آذربايجان و عراق، قراختائيان، اسماعيليان، سلاطين مغولى و تيمورى و سلسلههاى چوپانيان، مظفريان، آلكرت، سربداران، آق قوينلو، قره قويوينلو و صفويان. | ||
عموم سلسلههاى ياد شده، در زبدة التواريخ به اختصار درج و گاه فقط به ذكر نامهاى سلاطين آنها اكتفا شده است. مطالب كتاب در دوره صفويه تفصيل بيشترى مىيابد و در عصر | عموم سلسلههاى ياد شده، در زبدة التواريخ به اختصار درج و گاه فقط به ذكر نامهاى سلاطين آنها اكتفا شده است. مطالب كتاب در دوره صفويه تفصيل بيشترى مىيابد و در عصر نویسنده؛ يعنى زمان سلطنت شاه سلطان حسين تا پايان رسمى دوره صفويه در دشت مغان، به بالاترين حد مىرسد. | ||
محمد محسن، در پايان كتاب خود بعد از درج فهرست گونه نام سلاطين روم و به قول مؤلف «فرنگ» و حواريون حضرت عيسى(ع)، درباره «ولايات ارمن و افريخ» (افريقا) نيز مطالبى را نوشته است كه در مورد دومى بيشتر «حكايات برخى از عجايبات و غرايبات» آن سرزمين است. بالاخره علاوه بر چند حكايت كوتاه، قصه يوذاسف و بلوهر را از كتاب عين الحيات نوشته ملا [[مجلسی، محمدباقر بن محمدتقی|محمدباقر مجلسى]] نقل كرده كه تا حدودى طولانى است. | محمد محسن، در پايان كتاب خود بعد از درج فهرست گونه نام سلاطين روم و به قول مؤلف «فرنگ» و حواريون حضرت عيسى(ع)، درباره «ولايات ارمن و افريخ» (افريقا) نيز مطالبى را نوشته است كه در مورد دومى بيشتر «حكايات برخى از عجايبات و غرايبات» آن سرزمين است. بالاخره علاوه بر چند حكايت كوتاه، قصه يوذاسف و بلوهر را از كتاب عين الحيات نوشته ملا [[مجلسی، محمدباقر بن محمدتقی|محمدباقر مجلسى]] نقل كرده كه تا حدودى طولانى است. |
ویرایش