ترجمه مفاتیح الغیب (ملاصدرا): تفاوت میان نسخه‌ها

کتاب حاضر، یکی از آثار ارزنده فلسفه اسلامی است. مفاتیح را [[صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم|صدرالمتألهین]]، در موقعی که مبانی خویش را کاملاً محکم نموده بود، نوشته است؛ لذا مورد توجه اهل ذوق قرار گرفته و اهل فن آن را بر بسیاری از کتب دیگر [[صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم|صدرالمتألهین]] ترجیح داده‌اند. بیشتر مسائل مربوط به معارف مبدأ و معاد، در این رساله، مندرج است. [[صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم|صدرالمتألهین]] در این کتاب، درصدد بیان مبدأ و معاد، اسرار و نکات عرفانی مستفاد از قرآن است که در نوع خود مفید می‌باشد. کتاب، مشتمل بر یک خطبه و بیست مفتاح است که این مفاتیح، برخی، شامل چندین فاتحه و بعضی، دارای چندین مشهد و پاره ای، حاوی چندین فصل و دسته ای، واجد چندین باب و بعضی، مشتمل بر چندین لمعه و تعدادی، شامل چندین اشراق است. هدف [[صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم|صدرالمتألهین]] در این کتاب، کشف و بیان معارف قرآن است؛ به نحوی که مطابق عرفان و برهان باشد. وی، در مفاتیح به تطبیق فلسفه و عرفان و قرآن پرداخته و سعی دارد نظریه مهم انطباق قرآن و برهان و عرفان را نشان دهد. از مقدمه کتاب برمی آید که کتاب مذکور، نزد وی، از اهمیت ویژه‎ای برخوردار است، چون آن را به فرمان یک سروش غیبی نگاشته است.<ref>پاتوق کتاب فردا، 1395</ref>