پرش به محتوا

ترجمه سنن النبي صلی‌الله‌علیه‌‌و‌آله: تفاوت میان نسخه‌ها

هیچ تغییری در اندازه به وجود نیامده‌ است. ،  ‏۶ نوامبر ۲۰۱۸
جز
جایگزینی متن - 'نويسنده' به 'نویسنده'
جز (جایگزینی متن - ' حسين' به ' حسین')
جز (جایگزینی متن - 'نويسنده' به 'نویسنده')
خط ۶: خط ۶:
[[حسینی، علی]] (مترجم)
[[حسینی، علی]] (مترجم)


[[طباطبایی، محمدحسین]] (نويسنده)
[[طباطبایی، محمدحسین]] (نویسنده)
| زبان =عربی
| زبان =عربی
| کد کنگره =‏BP‎‏ ‎‏24‎‏/‎‏46‎‏ ‎‏/‎‏ط‎‏2‎‏ ‎‏س‎‏9041‎‏ ‎‏1390*
| کد کنگره =‏BP‎‏ ‎‏24‎‏/‎‏46‎‏ ‎‏/‎‏ط‎‏2‎‏ ‎‏س‎‏9041‎‏ ‎‏1390*
خط ۳۸: خط ۳۸:
#در كتاب حاضر، متن عربى و ترجمه فارسى در كنار هم آمده؛ به اين ترتيب كه نخست قطعه‌اى از متن عربى و بعد ترجمه فارسى همان مطلب ذكر شده و به همين شيوه تا پايان كتاب ادامه يافته است.
#در كتاب حاضر، متن عربى و ترجمه فارسى در كنار هم آمده؛ به اين ترتيب كه نخست قطعه‌اى از متن عربى و بعد ترجمه فارسى همان مطلب ذكر شده و به همين شيوه تا پايان كتاب ادامه يافته است.
#متأسفانه مترجم محترم هيچ‌گونه توضيحى درباره روش ترجمه حاضر بيان نكرده و به اين ترتيب بسيارى از پرسش‌ها در مورد اهداف، چگونگى‌ها، مشاوران، همياران و محدوديت‌هاى اين فعاليت علمى بى‌پاسخ مانده است.
#متأسفانه مترجم محترم هيچ‌گونه توضيحى درباره روش ترجمه حاضر بيان نكرده و به اين ترتيب بسيارى از پرسش‌ها در مورد اهداف، چگونگى‌ها، مشاوران، همياران و محدوديت‌هاى اين فعاليت علمى بى‌پاسخ مانده است.
#در اثر حاضر، پاورقى‌هاى متعددى آمده و در آن، ارجاعات و استنادات و توضيحاتى بيان شده است، ولى با تأسف روشن نيست كه اين پاورقى‌ها نوشته نويسنده گران‌قدر است يا از افزوده‌هاى مترجم محترم. البته به نظر مى‌رسد با توجه به استنادات مكررى كه در پاورقى‌ها به آثار جديد، مانند «[[تفسیر نمونه]]»، «معارف و معاريف»، «آشنايى با علوم حديث» و... انجام شده است.<ref>ر.ک: همان، ص53، 56، 60، 62، 65، 78 و...</ref>، برخى از اين پاورقى‌ها متعلق به مترجم محترم است.
#در اثر حاضر، پاورقى‌هاى متعددى آمده و در آن، ارجاعات و استنادات و توضيحاتى بيان شده است، ولى با تأسف روشن نيست كه اين پاورقى‌ها نوشته نویسنده گران‌قدر است يا از افزوده‌هاى مترجم محترم. البته به نظر مى‌رسد با توجه به استنادات مكررى كه در پاورقى‌ها به آثار جديد، مانند «[[تفسیر نمونه]]»، «معارف و معاريف»، «آشنايى با علوم حديث» و... انجام شده است.<ref>ر.ک: همان، ص53، 56، 60، 62، 65، 78 و...</ref>، برخى از اين پاورقى‌ها متعلق به مترجم محترم است.
#بر طبق شماره‌گذارى كه در اثر حاضر انجام شده تعداد 454 روايت و سيره از پيامبر(ص) در اين كتاب گردآورى شده است.<ref>ر.ک: همان، ص56-429</ref>
#بر طبق شماره‌گذارى كه در اثر حاضر انجام شده تعداد 454 روايت و سيره از پيامبر(ص) در اين كتاب گردآورى شده است.<ref>ر.ک: همان، ص56-429</ref>
#هرچند مقايسه تفصيلى متن عربى و ترجمه فارسى و داورى درباره ميزان موفقيت مترجم در اثر حاضر كارى تخصصى و مشكل است و نياز به فرصتى فراخ دارد، وليكن به‌عنوان نمونه و مقايسه اجمالى به متن و ترجمه ذيل توجه بفرماييد: نويسنده گرامى چنين نوشته است: «... قد ترك نفسه من ثلاث: المراء و الإكثار و ما لا يعنيه و ترك الناس من ثلاث: كان لا يذم أحدا و لا يعيره و لا يطلب عثراته و لا عورته و لا يتكلم إلا في ما رجا ثوابه. إذا تكلم أطرق جلساؤه، كأن على رئوسهم الطير؛ فإذا سكت تكلموا».<ref>همان، ص78</ref>
#هرچند مقايسه تفصيلى متن عربى و ترجمه فارسى و داورى درباره ميزان موفقيت مترجم در اثر حاضر كارى تخصصى و مشكل است و نياز به فرصتى فراخ دارد، وليكن به‌عنوان نمونه و مقايسه اجمالى به متن و ترجمه ذيل توجه بفرماييد: نویسنده گرامى چنين نوشته است: «... قد ترك نفسه من ثلاث: المراء و الإكثار و ما لا يعنيه و ترك الناس من ثلاث: كان لا يذم أحدا و لا يعيره و لا يطلب عثراته و لا عورته و لا يتكلم إلا في ما رجا ثوابه. إذا تكلم أطرق جلساؤه، كأن على رئوسهم الطير؛ فإذا سكت تكلموا».<ref>همان، ص78</ref>


مترجم محترم چنين ترجمه كرده است: «... رسول خدا(ص) نفس خود را از سه چيز پرهيز مى‌داد: جدال، پرحرفى و عنوان ساختن سخنانى كه ضرورت نداشت و نسبت به مردم نيز از سه چيز دورى مى‌جست: هرگز كسى را سرزنش نمى‌كرد، در پى عيوب و لغزش‌هاى مردم نبود و سخن نمى‌گفت، مگر در جايى كه اميد ثواب در آن وجود داشت. هنگام صحبت، آن‌چنان حاضران مجذوب سخنان آن حضرت مى‌شدند كه گويى نفس‌ها در سينه‌ها حبس مى‌شد و زمانى كه پيامبر سكوت مى‌كرد، مردم سخن مى‌گفتند».<ref>همان، ص79</ref>
مترجم محترم چنين ترجمه كرده است: «... رسول خدا(ص) نفس خود را از سه چيز پرهيز مى‌داد: جدال، پرحرفى و عنوان ساختن سخنانى كه ضرورت نداشت و نسبت به مردم نيز از سه چيز دورى مى‌جست: هرگز كسى را سرزنش نمى‌كرد، در پى عيوب و لغزش‌هاى مردم نبود و سخن نمى‌گفت، مگر در جايى كه اميد ثواب در آن وجود داشت. هنگام صحبت، آن‌چنان حاضران مجذوب سخنان آن حضرت مى‌شدند كه گويى نفس‌ها در سينه‌ها حبس مى‌شد و زمانى كه پيامبر سكوت مى‌كرد، مردم سخن مى‌گفتند».<ref>همان، ص79</ref>
۶۱٬۱۸۹

ویرایش