۶۱٬۱۸۹
ویرایش
تاریخ شاهی قراختائیان: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'نويسنده' به 'نویسنده'
جز (جایگزینی متن - 'ايران' به 'ایران') |
جز (جایگزینی متن - 'نويسنده' به 'نویسنده') |
||
| خط ۴: | خط ۴: | ||
| عنوان‌های دیگر = | | عنوان‌های دیگر = | ||
| پدیدآوران = | | پدیدآوران = | ||
[[مؤلف ناشناخته (قرن 7 ق)]] ( | [[مؤلف ناشناخته (قرن 7 ق)]] (نویسنده) | ||
[[باستانی پاریزی، محمد ابراهیم]] (مصحح) | [[باستانی پاریزی، محمد ابراهیم]] (مصحح) | ||
| خط ۳۷: | خط ۳۷: | ||
تاريخ شاهى گويا فقط وقايع تا اواخر عهد پادشاه خاتون (693-694ق.) را دربرداشته و قبل از انقراض ايشان تأليف شده است. كتابى كه اكنون با نام تاريخ شاهى قراختائيان در دست است، بر اساس نسخه‌اى منحصر به فرد از تاريخ شاهى تصحيح و منتشر شده است. اما از آن جا كه اين نسخه فاقد عنوان و نام مؤلف است، نمى‌توان آن را به قطع همان تاريخ شاهى خواجه شهاب‌الدين ابوسعيد دانست. اين نسخه كه با خط نستعليق نگاشته شده، بدون نام ناسخ در كتابخانه ملى موجود است. | تاريخ شاهى گويا فقط وقايع تا اواخر عهد پادشاه خاتون (693-694ق.) را دربرداشته و قبل از انقراض ايشان تأليف شده است. كتابى كه اكنون با نام تاريخ شاهى قراختائيان در دست است، بر اساس نسخه‌اى منحصر به فرد از تاريخ شاهى تصحيح و منتشر شده است. اما از آن جا كه اين نسخه فاقد عنوان و نام مؤلف است، نمى‌توان آن را به قطع همان تاريخ شاهى خواجه شهاب‌الدين ابوسعيد دانست. اين نسخه كه با خط نستعليق نگاشته شده، بدون نام ناسخ در كتابخانه ملى موجود است. | ||
تاريخ شاهى مشتمل بر فصول متعددى است و در دو بخش تنظيم شده است. مباحث بخش اول عبارت است از: سياست مدن، اخلاق و خصال پادشاهان و وزيران، لزوم دبير و وزير و آداب خدمت‌گزارى، همچنين رساله‌اى كوتاه از [[نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد|خواجه نصيرالدين طوسى]] در آيين كشوردارى و ترجمه مفصلى از جاويدان خرد ابوعلى احمد بن محمد مسكويه از عربى به فارسی. بخش دوم كتاب، درباره تاريخ کرمان است و مؤلف ضمن شرح رويدادهاى سلطنت قُتلُغ تركان، به اهتمام او در امور وقفى و ذكر موقوفاتش پرداخته است. آخرين فصل كتاب كه ناتمام مانده، با وقايع 668ق به پايان رسيده است، با اين حال، در ضمن كتاب از برخى حوادث سال‌هاى 673- 676 و 678ق نيز ياد شده است. احتمالاً مؤلف از روزگار سلطنت قتلغ تركان نگارش كتاب را آغاز كرده و آن را در حدود 690ق يا در اواخر حكومت پادشاه خاتون به پايان رسانده است. گفتنى است كه | تاريخ شاهى مشتمل بر فصول متعددى است و در دو بخش تنظيم شده است. مباحث بخش اول عبارت است از: سياست مدن، اخلاق و خصال پادشاهان و وزيران، لزوم دبير و وزير و آداب خدمت‌گزارى، همچنين رساله‌اى كوتاه از [[نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد|خواجه نصيرالدين طوسى]] در آيين كشوردارى و ترجمه مفصلى از جاويدان خرد ابوعلى احمد بن محمد مسكويه از عربى به فارسی. بخش دوم كتاب، درباره تاريخ کرمان است و مؤلف ضمن شرح رويدادهاى سلطنت قُتلُغ تركان، به اهتمام او در امور وقفى و ذكر موقوفاتش پرداخته است. آخرين فصل كتاب كه ناتمام مانده، با وقايع 668ق به پايان رسيده است، با اين حال، در ضمن كتاب از برخى حوادث سال‌هاى 673- 676 و 678ق نيز ياد شده است. احتمالاً مؤلف از روزگار سلطنت قتلغ تركان نگارش كتاب را آغاز كرده و آن را در حدود 690ق يا در اواخر حكومت پادشاه خاتون به پايان رسانده است. گفتنى است كه نویسنده در آغاز بخش دوم، آن را «مجلد سيّم» كتاب معرفى كرده است. همچنين ترجمه فصلى از جاويدان خرد را پايان ديباچه يك مجلد به شمار آورده است. بنابراین دو جلد اول اين كتاب - كه شايد راجع به براق حاجب و ركن‌الدين بن براق و قطب‌الدين مجد بوده - و بخش راجع به اواخر حكومت قتلغ تركان و احتمالاً وقايع مربوط به دوره جانشينش، جلال‌الدين سيورغتمش (حك: 681-693) و پادشاه خاتون هنوز پيدا نشده است. | ||
نقل روايت‌هاى بسيار از منابع گوناگون در بخش نخست كتاب نشان دهنده دسترسى | نقل روايت‌هاى بسيار از منابع گوناگون در بخش نخست كتاب نشان دهنده دسترسى نویسنده به كتاب‌هايى؛ چون بدايع الازمان افضل‌الدين کرمانى و تاريخ جهانگشاى جوينى است. ناصرالدين منشى، كتاب سمط العلى للحضرة العليا را به عنوان ذيل تاريخ شاهى تأليف كرد و وقايع را تا 716 ادامه داد. | ||
== وضعيت كتاب == | == وضعيت كتاب == | ||