۶۱٬۱۸۹
ویرایش
تاریخ علم الرجال و أهمیة رجال النجاشی: تفاوت میان نسخه‌ها
تاریخ علم الرجال و أهمیة رجال النجاشی (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۶ نوامبر ۲۰۱۸، ساعت ۰۸:۳۴
، ۶ نوامبر ۲۰۱۸جایگزینی متن - 'نويسنده' به 'نویسنده'
جز (جایگزینی متن - '== ساختار ==' به '==ساختار==') |
جز (جایگزینی متن - 'نويسنده' به 'نویسنده') |
||
| خط ۴: | خط ۴: | ||
| عنوان‌های دیگر = | | عنوان‌های دیگر = | ||
| پدیدآوران = | | پدیدآوران = | ||
[[راضی، حسین]] ( | [[راضی، حسین]] (نویسنده) | ||
| زبان =عربی | | زبان =عربی | ||
| کد کنگره =BP 114 /ع2ت2 | | کد کنگره =BP 114 /ع2ت2 | ||
| خط ۳۲: | خط ۳۲: | ||
كتاب حاضر، مقدمه ندارد و متن اصلى از سه باب تشكيل شده است: 1. تاريخ علم رجال در خلال پنج قرن؛ 2. اهميت [[نجاشى]] و رجالش؛ 3. بررسى نقدهاى علامه [[سيد عبداللّه شرف‌الدين]] در كتاب «[[مع موسوعات رجال الشيعة]]»، بر رجال نجاشى. | كتاب حاضر، مقدمه ندارد و متن اصلى از سه باب تشكيل شده است: 1. تاريخ علم رجال در خلال پنج قرن؛ 2. اهميت [[نجاشى]] و رجالش؛ 3. بررسى نقدهاى علامه [[سيد عبداللّه شرف‌الدين]] در كتاب «[[مع موسوعات رجال الشيعة]]»، بر رجال نجاشى. | ||
نویسنده براى توليد اثر حاضر از منابع معتبر و متعددى (74 كتاب به زبان عربى) استفاده كرده است. | |||
==گزارش محتوا== | ==گزارش محتوا== | ||
| خط ۴۱: | خط ۴۱: | ||
2. يكى از ويژگى‌هاى نجاشى آن است كه او روايت نمى‌كند جز از ثقات؛ همان‌طوركه استاد [[آیت‌الله خویی|آقاى خوئى]] استظهار كرده است از كلمات نجاشى در شرح حال «احمد بن محمد بن عبيداللّه جوهرى» ذيل شماره (205) و در شرح حال «محمد بن عبداللّه بن محمد بن عبيداللّه بن بهلول» ذيل شماره (1060)؛ هرچند در آنچه سيد استاد استفاده كرده، نظر است، بلكه ممنوع است و به‌هرحال، دست كم او (نجاشى) به‌شدت مى‌كوشيد مشايخى را كه از آنان روايت نقل مى‌كرد، گزينش كند و شايد اكثرشان از ثقات بودند؛ همان‌گونه‌كه اين مطلب در شرح حال ابن جنيد ذيل شماره (1048) ذكر شده است. يكى ديگر از ويژگى‌هاى رجال نجاشى اين است كه نجاشى كتابش را در اواخر عمرش نوشت كه دلالت دارد بر اتقان و اطلاع فراوان و خبرگى وسيعش.<ref>ر.ک: همان، ص120-121</ref> | 2. يكى از ويژگى‌هاى نجاشى آن است كه او روايت نمى‌كند جز از ثقات؛ همان‌طوركه استاد [[آیت‌الله خویی|آقاى خوئى]] استظهار كرده است از كلمات نجاشى در شرح حال «احمد بن محمد بن عبيداللّه جوهرى» ذيل شماره (205) و در شرح حال «محمد بن عبداللّه بن محمد بن عبيداللّه بن بهلول» ذيل شماره (1060)؛ هرچند در آنچه سيد استاد استفاده كرده، نظر است، بلكه ممنوع است و به‌هرحال، دست كم او (نجاشى) به‌شدت مى‌كوشيد مشايخى را كه از آنان روايت نقل مى‌كرد، گزينش كند و شايد اكثرشان از ثقات بودند؛ همان‌گونه‌كه اين مطلب در شرح حال ابن جنيد ذيل شماره (1048) ذكر شده است. يكى ديگر از ويژگى‌هاى رجال نجاشى اين است كه نجاشى كتابش را در اواخر عمرش نوشت كه دلالت دارد بر اتقان و اطلاع فراوان و خبرگى وسيعش.<ref>ر.ک: همان، ص120-121</ref> | ||
3. | 3. نویسنده در پايان به اين نتيجه رسيده است: از همه آنچه گذشت به دست مى‌آيد كه نجاشى ضابطه‌مندترين و متقن‌ترين رجالى‌اى است كه از همه بيشتر به حالات رجال و راويان آشناست و كتابش بهترين كتابى است كه در اين فنّ در طول قرون پنج‌گانه، بلكه بعد از آن نوشته شده است و به همين جهت هر كسى كه بعد از او آمده بر آن اعتماد كرده و توثيقات او را بدون هيچ شك و ترديدى پذيرفته است؛ پس آن ملاحظاتى كه سيد بر آن مطرح كرده و در برخى موارد آن اشكالات را از غفلت نجاشى شمرده، هيچ‌كدام وارد نيست، نه بر نویسنده و نه بر كتابش و من اين كتاب را براى دفع آن شبهات و يارى نجاشى و دفاع از حقيقت نوشتم.<ref>همان، ص145</ref> | ||
4. | 4. نویسنده در پايان كتاب، نامش را اين‌گونه نوشته است: «حسين بن الحاج ملا علي بن الحاج ملا راضي بن الحاج ملا محمدعلي بن صالح العبداللّه»؛ گفتنى است كه در نام نویسنده كتاب بر روى جلد و صفحه شناسنامه، نيز كلمه «عبدالله» همراه با «ال» و به‌صورت «العبدالله» نوشته شده است! بديهى است كه «عبد» در اين كلمه مركب، مضاف است و تنوين و «ال» در هنگام اضافه حذف مى‌شود و به همين جهت اين واژه همراه با «ال» صحيح نيست و البته بايد اين مسئله را اشتباه تايپى شمرد. | ||
== وضعيت كتاب == | == وضعيت كتاب == | ||
براى اثر حاضر، در پايان كتاب، فقط فهرست منابع و فهرست مطالب فراهم شده، وليكن متأسفانه فهارس فنى (آيات، روايات، اعلام و...) آماده نشده است. | براى اثر حاضر، در پايان كتاب، فقط فهرست منابع و فهرست مطالب فراهم شده، وليكن متأسفانه فهارس فنى (آيات، روايات، اعلام و...) آماده نشده است. | ||
كتاب حاضر، مستند است و | كتاب حاضر، مستند است و نویسنده، ارجاعات و استنادات و توضيحاتش را به‌صورت پاورقى آورده است. | ||
مخاطبان اين اثر، عبارتند از علاقه‌مندان و متخصّصان و پژوهشگران علم رجال و حديث. | مخاطبان اين اثر، عبارتند از علاقه‌مندان و متخصّصان و پژوهشگران علم رجال و حديث. | ||