پرش به محتوا

تاریخ گیتی گشا در تاریخ زندیه: تفاوت میان نسخه‌ها

هیچ تغییری در اندازه به وجود نیامده‌ است. ،  ‏۶ نوامبر ۲۰۱۸
جز
جایگزینی متن - 'نويسنده' به 'نویسنده'
جز (جایگزینی متن - 'ايران' به 'ایران')
جز (جایگزینی متن - 'نويسنده' به 'نویسنده')
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
خط ۸: خط ۸:
[[نفیسی، سعید]] (مقدمه‌نويس)
[[نفیسی، سعید]] (مقدمه‌نويس)


[[نامی اصفهانی، محمد صادق]] (نويسنده)
[[نامی اصفهانی، محمد صادق]] (نویسنده)
| زبان =فارسی
| زبان =فارسی
| کد کنگره =‏DSR‎‏ ‎‏1281‎‏ ‎‏/‎‏ن‎‏2‎‏ت‎‏2‎‏ ‎‏1363
| کد کنگره =‏DSR‎‏ ‎‏1281‎‏ ‎‏/‎‏ن‎‏2‎‏ت‎‏2‎‏ ‎‏1363
خط ۲۹: خط ۲۹:


==ساختار==
==ساختار==
اين اثر افزون بر تاريخ گيتى‌گشا (بخش نخست كتاب)، دو پيوست (ذيل) را از دو نويسنده در خود گنجانده و حوادث عصر نويسنده بخش نخست را تا 21 محرّم 1200 گزارش كرده و درباره بسيارى از رويدادها كه وى آنها را ديده، بدون كم و كاست سخن گفته يا آنها را از خاطرات و مشاهدات و نوشته‌هاى ميرزا محمدحسين فراهانىِ وزير، نقل كرده است. ذيل نخستينِ (بخش دوم) آن را عبدالكريم بن على رضا الشريف، شاگرد ميرزا محمدصادق (نامى) نوشت. وى پس از مرگ نامى به فرمان ميرزا محمدحسين فراهانى به دنبال كردن كار او فرمان يافت و پس از مرگ لطفعلى خان زند در 1209، به خدمت شاهان قاجار درآمد و تاريخى درباره سلطنت فتحعلى شاه سامان داد.  
اين اثر افزون بر تاريخ گيتى‌گشا (بخش نخست كتاب)، دو پيوست (ذيل) را از دو نویسنده در خود گنجانده و حوادث عصر نویسنده بخش نخست را تا 21 محرّم 1200 گزارش كرده و درباره بسيارى از رويدادها كه وى آنها را ديده، بدون كم و كاست سخن گفته يا آنها را از خاطرات و مشاهدات و نوشته‌هاى ميرزا محمدحسين فراهانىِ وزير، نقل كرده است. ذيل نخستينِ (بخش دوم) آن را عبدالكريم بن على رضا الشريف، شاگرد ميرزا محمدصادق (نامى) نوشت. وى پس از مرگ نامى به فرمان ميرزا محمدحسين فراهانى به دنبال كردن كار او فرمان يافت و پس از مرگ لطفعلى خان زند در 1209، به خدمت شاهان قاجار درآمد و تاريخى درباره سلطنت فتحعلى شاه سامان داد.  


نثر كتاب سست و متكلفانه و به شيوه رايج نزد برخى از تاريخ‌نويسانِ پس از صفويه و با كنايات و استعارات و تشبيهات فراوان و جملات زايد همراه است؛ چنان‌كه خواننده رشته كلام را از دست مى‌دهد. اگرچه نويسندگان كتاب، در شرح حوادث و گزارش‌هاى خود امانت‌دارى كرده‌اند، حقايق را با بزرگ‌نمايى رايج در آن روزگار و كنايات و استعارات و تشبيهات مخل و اطناب‌هاى ملال‌آور در آميخته و صاحبان ذيل اول و دوم، به رغم برافتادن سلسله زنديه هنگام نوشته شدن ذيل‌ها، از اين سلسله به ويژه لطفعلى خان زند جانبدارانه سخن گفته‌اند.  
نثر كتاب سست و متكلفانه و به شيوه رايج نزد برخى از تاريخ‌نويسانِ پس از صفويه و با كنايات و استعارات و تشبيهات فراوان و جملات زايد همراه است؛ چنان‌كه خواننده رشته كلام را از دست مى‌دهد. اگرچه نويسندگان كتاب، در شرح حوادث و گزارش‌هاى خود امانت‌دارى كرده‌اند، حقايق را با بزرگ‌نمايى رايج در آن روزگار و كنايات و استعارات و تشبيهات مخل و اطناب‌هاى ملال‌آور در آميخته و صاحبان ذيل اول و دوم، به رغم برافتادن سلسله زنديه هنگام نوشته شدن ذيل‌ها، از اين سلسله به ويژه لطفعلى خان زند جانبدارانه سخن گفته‌اند.  
خط ۴۰: خط ۴۰:
شورش‌هاى داخلى ایران در برابر كريم‌خان، پيروزى‌هاى وى در استرآباد، آذربايجان، اروميه و جنگ‌هاى لطفعلى خان با آقا محمد خان، از مباحث ديگر كتاب است. گاه به روابط خاندان زند با ديگر كشورها مانند هلند يا سرزمين‌هاى عثمانى اشاره مى‌شود و سرانجام با شرح رويدادهاى آخرين سال‌هاى سده دوازدهم هجرى و بازگشت كريم خان به اصفهان پايان مى‌يابد.  
شورش‌هاى داخلى ایران در برابر كريم‌خان، پيروزى‌هاى وى در استرآباد، آذربايجان، اروميه و جنگ‌هاى لطفعلى خان با آقا محمد خان، از مباحث ديگر كتاب است. گاه به روابط خاندان زند با ديگر كشورها مانند هلند يا سرزمين‌هاى عثمانى اشاره مى‌شود و سرانجام با شرح رويدادهاى آخرين سال‌هاى سده دوازدهم هجرى و بازگشت كريم خان به اصفهان پايان مى‌يابد.  


نويسنده پيش از پرداختن به آقا محمد خان قاجار از كش‌مكش‌هاى خانوادگى سرداران دولت زند كه راه را براى موفقيت وى آماده كردند، گزارش‌هاى سودمندى داده است. براى نمونه، بر پايه اين گزارش‌ها على‌مراد خان، خواهر زاده زكى خان، كسى را از سرداران كريم خان، صادق خان و على نقى خان كشت و ابوالفتح خان و پسران ديگر كريم خان را كور كرد.
نویسنده پيش از پرداختن به آقا محمد خان قاجار از كش‌مكش‌هاى خانوادگى سرداران دولت زند كه راه را براى موفقيت وى آماده كردند، گزارش‌هاى سودمندى داده است. براى نمونه، بر پايه اين گزارش‌ها على‌مراد خان، خواهر زاده زكى خان، كسى را از سرداران كريم خان، صادق خان و على نقى خان كشت و ابوالفتح خان و پسران ديگر كريم خان را كور كرد.


ذيل نخست (بخش دوم) كتاب، رويدادهاى ایران را پس از مرگ كريم خان گزارش مى‌كند و به رويدادهاى بعد از 1200 تا ميانه دوران پادشاهى لطفعلى خان زند مى‌پردازد. جنبش‌ها و پيدايى سلسله قاجار، از رويدادهايى است كه عبدالكريم بدان مى‌پردازد. با توجه به اينكه مؤلف اين ذيل از گلشن مراد، نوشته ميرزا ابوالحسن غفارى ياد مى‌كند، تاريخ نوشته شدن آن را پس از 1210 مى‌توان دانست.
ذيل نخست (بخش دوم) كتاب، رويدادهاى ایران را پس از مرگ كريم خان گزارش مى‌كند و به رويدادهاى بعد از 1200 تا ميانه دوران پادشاهى لطفعلى خان زند مى‌پردازد. جنبش‌ها و پيدايى سلسله قاجار، از رويدادهايى است كه عبدالكريم بدان مى‌پردازد. با توجه به اينكه مؤلف اين ذيل از گلشن مراد، نوشته ميرزا ابوالحسن غفارى ياد مى‌كند، تاريخ نوشته شدن آن را پس از 1210 مى‌توان دانست.
خط ۵۱: خط ۵۱:
تاريخ گيتى‌گشا نخست در 1317ش به كوشش استاد [[نفیسی، سعید|سعيد نفيسى]] به چاپ رسيد، اما از اين روى كه حقايقى درباره يكى از خاندان‌هاى حاكم آن روزگار در برداشت، به دست خوانندگان نرسيد و حكومت وقت از انتشارش جلوگيرى كرد.
تاريخ گيتى‌گشا نخست در 1317ش به كوشش استاد [[نفیسی، سعید|سعيد نفيسى]] به چاپ رسيد، اما از اين روى كه حقايقى درباره يكى از خاندان‌هاى حاكم آن روزگار در برداشت، به دست خوانندگان نرسيد و حكومت وقت از انتشارش جلوگيرى كرد.


گمان مى‌رود كه نام كتاب را عبدالكريم بن على رضا الشريف (نويسنده نخستين ذيل)، بر آن نهاده باشد؛ زيرا اين نام تنها در ديباچه ذيل او آمده است. محمداسماعيل خان وكيل الملك نورى، حكم‌ران کرمان (م 1286)، پيش از 1275، تاريخ گيتى‌گشا را بدون در نظر آوردن دو ذيل آن، تهذيب و عبارت پردازى‌هاى آن را حذف كرد، اما [[نفیسی، سعید|سعيد نفيسى]] با افزودن مقدمه و حواشى و فهرست‌هايى بر اين كتاب و دو ذيلش، آن را در 1317ش در تهران به چاپ رساند.
گمان مى‌رود كه نام كتاب را عبدالكريم بن على رضا الشريف (نویسنده نخستين ذيل)، بر آن نهاده باشد؛ زيرا اين نام تنها در ديباچه ذيل او آمده است. محمداسماعيل خان وكيل الملك نورى، حكم‌ران کرمان (م 1286)، پيش از 1275، تاريخ گيتى‌گشا را بدون در نظر آوردن دو ذيل آن، تهذيب و عبارت پردازى‌هاى آن را حذف كرد، اما [[نفیسی، سعید|سعيد نفيسى]] با افزودن مقدمه و حواشى و فهرست‌هايى بر اين كتاب و دو ذيلش، آن را در 1317ش در تهران به چاپ رساند.


نمايه‌هايى از نام‌هاى كسان، خاندان‌ها و نژادها و جاى‌ها و كتاب‌ها در پايان اين نسخه از كتاب آمده است و هيچ توضيح معنايى يا تاريخى در پانوشت‌هاى آن نيست و تنها از ديباچه سودمند استاد نفيسى، اطلاعاتى درباره‌اش مى‌توان فراچنگ آورد.
نمايه‌هايى از نام‌هاى كسان، خاندان‌ها و نژادها و جاى‌ها و كتاب‌ها در پايان اين نسخه از كتاب آمده است و هيچ توضيح معنايى يا تاريخى در پانوشت‌هاى آن نيست و تنها از ديباچه سودمند استاد نفيسى، اطلاعاتى درباره‌اش مى‌توان فراچنگ آورد.
۶۱٬۱۸۹

ویرایش