۶۱٬۱۸۹
ویرایش
بررسی زبان‌شناختی وجوه و نظایر در قرآن کریم (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۶ نوامبر ۲۰۱۸، ساعت ۰۸:۱۲
، ۶ نوامبر ۲۰۱۸جایگزینی متن - 'نويسنده' به 'نویسنده'
جز (جایگزینی متن - ' حسين' به ' حسین') |
جز (جایگزینی متن - 'نويسنده' به 'نویسنده') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
| خط ۸: | خط ۸: | ||
الوجوه و النظائر فی القرآن الکریم | الوجوه و النظائر فی القرآن الکریم | ||
| پدیدآوران = | | پدیدآوران = | ||
[[عوا، سلونی محمد]] ( | [[عوا، سلونی محمد]] (نویسنده) | ||
[[سیدی، حسین]] (مترجم) | [[سیدی، حسین]] (مترجم) | ||
| خط ۳۵: | خط ۳۵: | ||
'''بررسى زبان‌شناختى وجوه و نظاير در قرآن كريم''' ترجمه‌ى دكتر حسین سيدى از «الوجوه و النظائر في القرآن الكريم» اثر عربى خانم سلوى محمّد العوّاء است. | '''بررسى زبان‌شناختى وجوه و نظاير در قرآن كريم''' ترجمه‌ى دكتر حسین سيدى از «الوجوه و النظائر في القرآن الكريم» اثر عربى خانم سلوى محمّد العوّاء است. | ||
نویسنده با نگاهى زبان‌شناختى درپى اثبات اين مطلب است كه فهم واژگان مشترك يا وجوه و نظاير، مبتنى بر بافت يا سياق كلام مى‌باشد. | |||
==منظور از وجوه و معانى چيست؟== | ==منظور از وجوه و معانى چيست؟== | ||
| خط ۱۲۹: | خط ۱۲۹: | ||
در اين راستا به ملاحظه پديده‌هاى زبانى در بافت، تأثير بافت فكرى- اجتماعى- اسلامى و تأثير بافت كاربرد عام قرآنى بر مفسّران در گزينش و تعيين دلالتهاى اين واژگان پرداخته مى‌شود. | در اين راستا به ملاحظه پديده‌هاى زبانى در بافت، تأثير بافت فكرى- اجتماعى- اسلامى و تأثير بافت كاربرد عام قرآنى بر مفسّران در گزينش و تعيين دلالتهاى اين واژگان پرداخته مى‌شود. | ||
همچنين در رويكرد انديشه | همچنين در رويكرد انديشه نویسنده براى فهم روابط متداخل بين اين واژگان و برخوردهاى آنها با هم و تأثير حركت غير مرئى‌شان پيرامون برخى ديگر، به خاطر تشكيل دلالت زبانى در شكل نهايى و پيچيده آن، توسّل جسته مى‌شود. | ||
مرحله بعد به كار بستن تجربه تحليل دو بافت زبانى و غير زبانى بر روى تعدادى از واژگان وجوه در دو كتاب در حوزه زبان‌شناسى و علوم قرآنى است. | مرحله بعد به كار بستن تجربه تحليل دو بافت زبانى و غير زبانى بر روى تعدادى از واژگان وجوه در دو كتاب در حوزه زبان‌شناسى و علوم قرآنى است. | ||
| خط ۱۴۹: | خط ۱۴۹: | ||
مبحث 1- چند معنايى در كتاب «الاضداد» [[ابن‌انباری، عبدالرحمن بن محمد|ابن انبارى]]: وى رابطه بين «واژگان مشترك» و «واژگان اضداد» را در مقدمه‌اش چنين شرح مى‌كند: «حروف (واژگان) اضداد همچون حروفى هستند كه بر معانى مختلف واقع مى‌شوند، هرچند كه متضاد نيستند». زبان‌شناسان عرب به‌طور كلى آنهايى را كه بر معانى مختلف واقع مى‌شوند، مشترك لفظى مى‌شناسند چون لفظ آن «حرف واحد» (واژگان واحد) داراى اشتراك معنايى هستند. بنابراین حروف اضداد نوعى مشترك ميباشند. | مبحث 1- چند معنايى در كتاب «الاضداد» [[ابن‌انباری، عبدالرحمن بن محمد|ابن انبارى]]: وى رابطه بين «واژگان مشترك» و «واژگان اضداد» را در مقدمه‌اش چنين شرح مى‌كند: «حروف (واژگان) اضداد همچون حروفى هستند كه بر معانى مختلف واقع مى‌شوند، هرچند كه متضاد نيستند». زبان‌شناسان عرب به‌طور كلى آنهايى را كه بر معانى مختلف واقع مى‌شوند، مشترك لفظى مى‌شناسند چون لفظ آن «حرف واحد» (واژگان واحد) داراى اشتراك معنايى هستند. بنابراین حروف اضداد نوعى مشترك ميباشند. | ||
2- نمونه‌اى از واژگان وجوه در کتاب‌هاى الاضداد، بعد از بررسى مختصر روش [[ابن‌انباری، عبدالرحمن بن محمد|ابن انبارى]] در كتاب «الاضداد» و تلاش در تبيين مهم‌ترين ویژگی‌هاى قابل توجّه در آن، در اين قسمت به بررسى بافتهاى تعدادى از واژگان برگزيده شامل كلمات 1- ظنّ، كه به معانى تهمت، دروغ، يقين و شك بكار رفته است. 2- رجاء 3- خوف، پرداخته تا به شناخت تأثير بافت در تعيين دلالت- مطابق آراى زبان‌شناسان و مفسّران پيشين-پرداخته شود؛ چنان‌كه | 2- نمونه‌اى از واژگان وجوه در کتاب‌هاى الاضداد، بعد از بررسى مختصر روش [[ابن‌انباری، عبدالرحمن بن محمد|ابن انبارى]] در كتاب «الاضداد» و تلاش در تبيين مهم‌ترين ویژگی‌هاى قابل توجّه در آن، در اين قسمت به بررسى بافتهاى تعدادى از واژگان برگزيده شامل كلمات 1- ظنّ، كه به معانى تهمت، دروغ، يقين و شك بكار رفته است. 2- رجاء 3- خوف، پرداخته تا به شناخت تأثير بافت در تعيين دلالت- مطابق آراى زبان‌شناسان و مفسّران پيشين-پرداخته شود؛ چنان‌كه نویسنده هم درپى پديده‌هاى زبانى است كه معناى زبانى در فهم مفسّران و فهم ما از آن نتيجه بخش مى‌باشد. | ||
در اين ميان تفاوت بين ديدگاه زبان‌شناسان و ديدگاه دانشمندان وجوه، بافتها و دلالتها و تفاوت ميان بررسى هر يك از آنها نيز تبيين مى‌شود. | در اين ميان تفاوت بين ديدگاه زبان‌شناسان و ديدگاه دانشمندان وجوه، بافتها و دلالتها و تفاوت ميان بررسى هر يك از آنها نيز تبيين مى‌شود. | ||
| خط ۱۷۵: | خط ۱۷۵: | ||
روش كار در اين پژوهش به قصد آزمون روش و تعدادى از فرضهاى نظرى آغاز گشت. اما روش، تطبيق دستاوردهاى بررسى زبان‌شناسى نوين است كه آموزه‌هاى فلسفى متفكران معاصر غير عرب در حوزه‌هاى پژوهش عربى- اسلامى، آن را به تحرّك وامى‌دارد. | روش كار در اين پژوهش به قصد آزمون روش و تعدادى از فرضهاى نظرى آغاز گشت. اما روش، تطبيق دستاوردهاى بررسى زبان‌شناسى نوين است كه آموزه‌هاى فلسفى متفكران معاصر غير عرب در حوزه‌هاى پژوهش عربى- اسلامى، آن را به تحرّك وامى‌دارد. | ||
اما فرضها، برخى از انديشه‌هايى است كه | اما فرضها، برخى از انديشه‌هايى است كه نویسنده آنها را از مبانى علوم عربى و حقايق آنها گمانه‌زنى كرده است و قصدش اين بود كه درستى يا نادرستى آن گمان را با قرار دادن بر محكّ تطبيق تحقّق بخشد. اين مبانى عبارتند از: | ||
#بخش زيادى از مشكل در علوم قرآنى، مشكل زبانى است. | #بخش زيادى از مشكل در علوم قرآنى، مشكل زبانى است. | ||
| خط ۱۸۴: | خط ۱۸۴: | ||
#رام كردن متون زبان براى تحليل پديده‌هاى بافت، تجربه قابل ملاحظه‌اى است كه ابعاد معنايى تازه‌اى از اين متون را آشكار مى‌سازد؛ به‌طورى كه اين كشف با قرائت زبان و زندگى با جهان فكرى متفاوت از ديگر جهان‌ها در بيرون زبان پايان مى‌يابد. | #رام كردن متون زبان براى تحليل پديده‌هاى بافت، تجربه قابل ملاحظه‌اى است كه ابعاد معنايى تازه‌اى از اين متون را آشكار مى‌سازد؛ به‌طورى كه اين كشف با قرائت زبان و زندگى با جهان فكرى متفاوت از ديگر جهان‌ها در بيرون زبان پايان مى‌يابد. | ||
بعد از يك تجربه طولانى و رنج خواندن و نوشتن و دقّت و بازسازى و مراجعه مكرر و صبر پشتكارى | بعد از يك تجربه طولانى و رنج خواندن و نوشتن و دقّت و بازسازى و مراجعه مكرر و صبر پشتكارى نویسنده، اين بررسى تطبيقى به بررسیهاى فراوانى در ارتباط با زبان و علوم زبانى و متن قرآن و تفسير آن منجر شد كه خلاصه آن به شرح زير مى‌باشد: | ||
#ارتباط بين علوم قرآنى و بررسى زبانى تنگاتنگ است كه از بررسى عميق إشكالات و نمونه‌هايى كه از کتاب‌هاى علوم قرآنى برگرفته شده و تقسيم‌بندى اشكال و بررسى در اصول و منابع آن آشكار مى‌گردد. | #ارتباط بين علوم قرآنى و بررسى زبانى تنگاتنگ است كه از بررسى عميق إشكالات و نمونه‌هايى كه از کتاب‌هاى علوم قرآنى برگرفته شده و تقسيم‌بندى اشكال و بررسى در اصول و منابع آن آشكار مى‌گردد. | ||