۶۱٬۱۸۹
ویرایش
تاریخ مبارک غازانی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'نويسنده' به 'نویسنده'
جز (جایگزینی متن - 'ايران' به 'ایران') |
جز (جایگزینی متن - 'نويسنده' به 'نویسنده') |
||
| خط ۶: | خط ۶: | ||
[[یان، کارل]] (محقق) | [[یان، کارل]] (محقق) | ||
[[رشیدالدین فضل‌الله]] ( | [[رشیدالدین فضل‌الله]] (نویسنده) | ||
| زبان =فارسی | | زبان =فارسی | ||
| کد کنگره = | | کد کنگره = | ||
| خط ۳۵: | خط ۳۵: | ||
سبک نگارش كتاب بر خلاف تاريخ جهانگشاى جوينى و تاريخ وصاف، بسيار ساده و روان بوده و نوشته‌هاى مغولىِ آن به زبان فارسی محاوره‌اى روزگار مؤلف ترجمه شده است كه سبکى نو محسوب مى‌شود. | سبک نگارش كتاب بر خلاف تاريخ جهانگشاى جوينى و تاريخ وصاف، بسيار ساده و روان بوده و نوشته‌هاى مغولىِ آن به زبان فارسی محاوره‌اى روزگار مؤلف ترجمه شده است كه سبکى نو محسوب مى‌شود. | ||
نویسنده در دوره غازان، بانى اصلاحات ايلخان زمان خود بوده و در اصل مى‌توان كتاب را راهنماى وى براى غازان خان در راستاى انجام اين اصلاحات دانست. | |||
وى روابط نزدیکى با غازان خان داشته و مورد اعتماد وى بوده است. او سعى كرد در قالب شخصيت غازان خان، حاكم و پادشاه ايده‌آل خود را ترسيم كند. | وى روابط نزدیکى با غازان خان داشته و مورد اعتماد وى بوده است. او سعى كرد در قالب شخصيت غازان خان، حاكم و پادشاه ايده‌آل خود را ترسيم كند. | ||
| خط ۵۰: | خط ۵۰: | ||
سوم، بيشتر فرامين و احكام غازان و ذكر اقدامات و اصلاحات او را در بردارد. | سوم، بيشتر فرامين و احكام غازان و ذكر اقدامات و اصلاحات او را در بردارد. | ||
اين قسمت كه تقريبا نيمى از كل مطالب را شامل مى‌شود، موضوع اصلى كتاب و مشتمل بر نظريات | اين قسمت كه تقريبا نيمى از كل مطالب را شامل مى‌شود، موضوع اصلى كتاب و مشتمل بر نظريات نویسنده در اداره امور جامعه است. | ||
در سراسر كتاب، | در سراسر كتاب، نویسنده اشاره‌اى به اقدامات خود و نقشى كه در اصلاحات غازان داشته نكرده و همه را ناشى از فكر صائب وى دانسته است. | ||
در حقيقت | در حقيقت نویسنده در اين بخش، مدينه فاضله مورد نظر خود را از حكومت، جامعه و حاكم ايده‌آل ترسيم كرده است. گاهى فرمانى از قول غازان نقل كرده و روابط اجتماعى بين نهادهاى مختلف را ترسيم نموده، گاهى نيز با ذكر خدمات عمرانى غازان‌خان، پادشاهان مغول را به عمران و آبادانى دعوت كرده است. در حقيقت او از غازان‌خان پادشاهى آرمانى ساخته تا به عنوان الگويى مناسب از سوى ايلخانان ديگر مورد اقتباس قرار گيرد. | ||
وى از ذكر جنايات مغولان هيچ ابايى نداشته، چنانكه نقل مى‌كند از زمان ظهور آدم هيچ كس به اندازه مغولان كشتار و ويرانى بر جاى نگذاشته و حتى ويرانى مغولان را با حمله اسكندر مقايسه و آن را مهيب‌تر دانسته است. | وى از ذكر جنايات مغولان هيچ ابايى نداشته، چنانكه نقل مى‌كند از زمان ظهور آدم هيچ كس به اندازه مغولان كشتار و ويرانى بر جاى نگذاشته و حتى ويرانى مغولان را با حمله اسكندر مقايسه و آن را مهيب‌تر دانسته است. | ||
نویسنده سعى زيادى دارد كه مضرات امور دوران ايلخانان قبل از غازان و سياست‌هاى غلط گذشته، به خصوص سیاسیت‌هايى كه توسط وزراى قبلى انجام شده را با ذكر شواهد بسيار، بيان كند تا اهميت كارهاى انجام شده در زمان غازان بيشتر نمايان شود. | |||
او در ذكر تاريخ زندگانى غازان نكات نكوهيده را، بيش از حد زيبا جلوه داده و سعى كرده يك چهره عادل و پادشاهى دادگر از او ترسيم كند. | او در ذكر تاريخ زندگانى غازان نكات نكوهيده را، بيش از حد زيبا جلوه داده و سعى كرده يك چهره عادل و پادشاهى دادگر از او ترسيم كند. | ||
نویسنده بعد از اسلام آوردن غازان، در همه جا از او با عنوان پادشاه اسلام نام برده و تأكيد زيادى روى اين نكته دارد. وى چنان روى جنبه‌هاى دينى، اسلامى و ايمانى او تأكيد مى‌كند كه حتى الهامات غيبى هم به او نسبت مى‌دهد. | |||
به نوشته | به نوشته نویسنده، غازان در همه لشكركشى‌ها تأكيد داشته كه سپاهيان به مردم تعرض نكنند، وارد خانه‌هاى اشخاص نگردند و به زور چيزى از مردم مطالبه نكنند. در عين حال اصرار دارد كه اين گونه رسوم نادرست طى سال‌هاى متمادى به وجود آمده و يك نوع عادت براى ديوانيان و سپاهيان شده است و پادشاه بايد در پى بر طرف كردن آن رسوم برآيد. | ||
به عقيده وى چون در گذشته پادشاهان حقوق حكام ولايات و سپاهيان را به ماليات آن مناطق به حواله مى‌دادند، لذا سپاهيان بر مردم وارد شده و موجبات گرفتارى آن‌ها را فراهم مى‌كردند. به نظر وى بهتر اين بوده كه هيچ گونه حواله‌اى از سوى حكومت صادر نشود. | به عقيده وى چون در گذشته پادشاهان حقوق حكام ولايات و سپاهيان را به ماليات آن مناطق به حواله مى‌دادند، لذا سپاهيان بر مردم وارد شده و موجبات گرفتارى آن‌ها را فراهم مى‌كردند. به نظر وى بهتر اين بوده كه هيچ گونه حواله‌اى از سوى حكومت صادر نشود. | ||
| خط ۸۲: | خط ۸۲: | ||
[[رشیدالدین فضل‌الله|رشيدالدين]] در نوشته‌هاى خود، نظر مساعدى نسبت به وزيران قبلى ايلخانان نداشته و بسيارى از مفاسد ادارى و ديوانى را به آن‌ها نسبت مى‌دهد. | [[رشیدالدین فضل‌الله|رشيدالدين]] در نوشته‌هاى خود، نظر مساعدى نسبت به وزيران قبلى ايلخانان نداشته و بسيارى از مفاسد ادارى و ديوانى را به آن‌ها نسبت مى‌دهد. | ||
با وجود آن كه | با وجود آن كه نویسنده را بايد جزو مورخان دربارى و ديوانى دانست؛ اما توجه او به تاريخ اجتماعى و روابط گروه‌هاى اجتماعى در ایران عصر مغول بسيار چشمگير است و نشان مى‌دهد كه او به تاريخ فقط از بالا و از منظر نخبگان سياسى نگاه نكرده، بلكه از پايين و از ديد طبقات اجتماعى نيز به تاريخ نگريسته است. | ||
او از قول غازان استدلال مى‌كند، اگر مغولان به زور و غارت و كشتار رعايا را نابود كنند، بعد از آن چه مى‌خواهند بكنند، آيا نبايد رعيتى باشد، تا هميشه جريان ماليات و بهره‌هاى ديگر براى اربابان مغول فراهم باشد. لذا عقل حكم مى‌كند، در حق رعايا جانب انصاف را رعايت نموده تا هميشه اين جريان كالا و مال برقرار باشد. | او از قول غازان استدلال مى‌كند، اگر مغولان به زور و غارت و كشتار رعايا را نابود كنند، بعد از آن چه مى‌خواهند بكنند، آيا نبايد رعيتى باشد، تا هميشه جريان ماليات و بهره‌هاى ديگر براى اربابان مغول فراهم باشد. لذا عقل حكم مى‌كند، در حق رعايا جانب انصاف را رعايت نموده تا هميشه اين جريان كالا و مال برقرار باشد. | ||
| خط ۸۸: | خط ۸۸: | ||
خواجه از قول غازان به مغولان سفارش مى‌كند كه زندگانى و حيات جاودانى چيزى نيست جز آن كه نام شخص در اوراق روزگار نوشته شود. | خواجه از قول غازان به مغولان سفارش مى‌كند كه زندگانى و حيات جاودانى چيزى نيست جز آن كه نام شخص در اوراق روزگار نوشته شود. | ||
آن چه از مطالعه كتاب برمى‌آيد، اين است كه | آن چه از مطالعه كتاب برمى‌آيد، اين است كه نویسنده يك هدف كلى را دنبال مى‌كرد و آن پايان دادن به هرج و مرج مغول بود. او سعى داشت از يك سو بر قدرت دولت مركزى و شخص ايلخان مغول به عنوان پادشاه بيفزايد و از سوى ديگر به همان ميزان از قدرت نيروهاى گريز از مركز در ولايات بكاهد. از يك طرف اختيارات حكام را كم نموده و از طرف ديگر آن‌ها را مسئول اعمال خود قرار دهد؛ تمام سفارشات سياسى و اقتصادى او در اين كتاب اين هدف را دنبال مى‌كنند. | ||
در واقع تاريخ مبارک غازانى، از جمله بهترين منابع براى درك اوضاع اجتماعى ایران در عصر ايلخانان مغول، به ويژه مناسبات اجتماعى بين گروه‌هاى مختلف مردم و روابط حكومت و مردم است. | در واقع تاريخ مبارک غازانى، از جمله بهترين منابع براى درك اوضاع اجتماعى ایران در عصر ايلخانان مغول، به ويژه مناسبات اجتماعى بين گروه‌هاى مختلف مردم و روابط حكومت و مردم است. | ||