یحیی بن آدم: تفاوت میان نسخه‌ها

در مورد گرايش فكرى - سياسى ابن آدم، اگرچه در متون تاريخى مطلب قابل توجهى به چشم نمى‌خورد، لیکن با كنار هم آوردن برخى اطلاعات پراكنده مى‌توان نتيجه گرفت كه وى به دور از جريانات سياسى زمان خود نبوده است. از تأمل در اسناد کتاب الخراج او چنين برمى‌آيد كه وى در ميان استادان خود بيش از همه به حسن بن صالح ثورى نزدیک بوده و تحت تأثير او قرار داشته؛ چنان‌كه مى‌توان او را از خواص شاگردان وى به‌شمار آورد. حال با توجه به اينكه حسن بن صالح، خود، زيدى‌مذهب و در واقع از بانيان فرقه بتريهى زيديه بود و نيز با توجه به اينكه عيسى بن زيد علوى، از سران زيديه، در فاصله سال‌هاى 145 - 166ق به‌طور ناشناس با حسن بن صالح و در خانه او زندگى مى‌كرد، از طرف ديگر نظر به اينكه حسن بن صالح در 167ق وفات يافته، بنابراین يحيى بن آدم به‌طور حتم در همين فاصله 145 - 166ق نزد او آموزش ديده و از آنجا كه خانه حسن بن صالح در آن زمان یکى از مهم‌ترين كانون‌هاى مبارزه عليه حكومت عباسى بوده است، با اطمينان مى‌توان ادعا كرد كه يحيى بن آدم با توجه به رابطه بسيار نزدیک با حسن بن صالح نمى‌توانسته با اين جريان بيگانه باشد.

با توجه به ارتباط ابن آدم با فرزندان زيد شهيد و ارتباط نزدیک او با حسن بن صالح زيدى بترى و همچنين با مقدم داشتن نام [[على(ع)]] بر عمر در ده مورد از کتاب خود و نيز ذكر «عليه‌السلام» پس از نام حضرت على در موارد بسيار و بالاخره ذكر یکى از بدعت‌هاى عثمان در مخالفت با كردار پيامبر(ص) و [[على(ع)]] و شيخين، مى‌توان احتمال زيدى بودن ابن آدم را بر اينكه از اهل سنت بوده است، ترجيح داد. با فرض صحت اين احتمال بايد گفت ابن آدم یکى از معدود فقها و محدثين فرقه زيديه در قرن 2ق / 8م است كه اثرى از آنان باقى مانده است. از اين جهت مطالعه اثر موجود وى، «الخراج» و جوانب مختلف شخصيت او مى‌تواند در ارائه نكات روشن از تاريخ نسبتاً تاریک فرهنگى زيديه در سده دوم قمرى، بسيار مؤثر باشد.