۶۱٬۱۸۹
ویرایش
ابن جزی، محمد بن محمد: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - ' اين ' به ' این '
جز (جایگزینی متن - 'است<ref>' به 'است.<ref>') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
جز (جایگزینی متن - ' اين ' به ' این ') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
| خط ۴۰: | خط ۴۰: | ||
==خاندان ابن جزی== | ==خاندان ابن جزی== | ||
اين خاندان در سده‌هاى 7 - 9ق، در مغرب و اندلس مى‌زيسته‌اند و به «كلبى» معروفند. | اين خاندان در سده‌هاى 7 - 9ق، در مغرب و اندلس مى‌زيسته‌اند و به «كلبى» معروفند. این خاندان در اصل اهل ولبه از دژهاى براجله (واقع در جنوب غرناطه) بوده‌اند. نخستين فرد از این خاندان، همراه حاكم اندلس ابوالخطار حسام بن ضرار كلبى (د128ق) به هنگام فتح اندلس به این سرزمين آمد. | ||
==وفات== | ==وفات== | ||
| خط ۴۶: | خط ۴۶: | ||
==اساتید== | ==اساتید== | ||
در هيچ‌یک از منابع، سخنى از چگونگى تحصيلات و استادان وى به ميان نيامده است. تنها ابن خطيب تصريح كرده است كه وى به سرپرستى پدر خود در شهر غرناطه پرورش يافت. ابن احمر نوشته است كه ابن جزى در تاريخ، حساب و ادبيات چيره‌دست و از اصول و فقه و حديث آگاه بود و خطى به‌غايت خوش داشت. پس از مرگ پدر در شمار كاتبان دربار ابوالحجاج يوسف بن اسماعيل (د755ق) امير سلسله بنواحمر درآمد و ظاهراً مدتى دراز در | در هيچ‌یک از منابع، سخنى از چگونگى تحصيلات و استادان وى به ميان نيامده است. تنها ابن خطيب تصريح كرده است كه وى به سرپرستى پدر خود در شهر غرناطه پرورش يافت. ابن احمر نوشته است كه ابن جزى در تاريخ، حساب و ادبيات چيره‌دست و از اصول و فقه و حديث آگاه بود و خطى به‌غايت خوش داشت. پس از مرگ پدر در شمار كاتبان دربار ابوالحجاج يوسف بن اسماعيل (د755ق) امير سلسله بنواحمر درآمد و ظاهراً مدتى دراز در این مقام باقى ماند، اما به دلايلى كه بر ما معلوم نيست، امير بر وى خشم گرفت و بفرمود او را تازيانه زدند و از اندلس اخراج كردند. او هنگام ترك اندلس، در ابياتى آن ديار و اهل آن را نكوهش كرد. پس از این واقعه، به مغرب سفر كرد و به دربار ابوعنان پيوست و نزد وى مقام و منزلت يافت. وى در نظم و نثر استاد بود، نظم او را ستوده‌اند و نثرش را از انشاى عماد الدين اصفهانى برتر دانسته‌اند. چند نمونه از نامه‌هاى او اكنون در دست است كه در آنها پاره‌اى از صنايع لفظى رايج در روزگار او به چشم مى‌خورد. | ||
برخى از مآخذ نمونه‌هايى از اشعار وى را آورده و او را سرآمد شاعران روزگار خود دانسته‌اند و ابن احمر ضمن اينكه او را از شاعران ديگر برتر دانسته، گفته است كه بيش از 20 هزار بيت شعر از حفظ داشته است. سروده‌هاى او شامل چند غزل و چند قصيده از جمله قصايدى در مدح ابوعنان و ابوالحجاج يوسف و نيز چند قطعه كوتاه است. ابن جزى به گفته مقرى در خانه خویش در شهر «البيضاء» درگذشت. | برخى از مآخذ نمونه‌هايى از اشعار وى را آورده و او را سرآمد شاعران روزگار خود دانسته‌اند و ابن احمر ضمن اينكه او را از شاعران ديگر برتر دانسته، گفته است كه بيش از 20 هزار بيت شعر از حفظ داشته است. سروده‌هاى او شامل چند غزل و چند قصيده از جمله قصايدى در مدح ابوعنان و ابوالحجاج يوسف و نيز چند قطعه كوتاه است. ابن جزى به گفته مقرى در خانه خویش در شهر «البيضاء» درگذشت. | ||
==آثار== | ==آثار== | ||
مهم‌ترين كار ابن جزي كه بدان شهرت يافت، تحرير سفرنامه [[ابن بطوطه، محمد بن عبدالله|ابن بطوطه]] است كه به فرمان سلطان ابوعنان مرينى انجام شده است. وى در | مهم‌ترين كار ابن جزي كه بدان شهرت يافت، تحرير سفرنامه [[ابن بطوطه، محمد بن عبدالله|ابن بطوطه]] است كه به فرمان سلطان ابوعنان مرينى انجام شده است. وى در این كار، به گفته خود، مضمون گفتار [[ابن بطوطه، محمد بن عبدالله|ابن بطوطه]] را بى‌آنكه متعرض درستى و نادرستى آن گردد، در قالب الفاظى كه گویاى مقصود وى باشد، ريخته؛ هرچند كه گاه عين الفاظ او را آورده است. افزون بر این وى بسيارى از اسامى دشوار را حركت‌گذارى و نقطه‌گذارى كرده و نام‌هاى غير عربى را تا آنجا كه برای او ممكن بوده، شرح داده است. اثر ديگر وى کتابى به نام «الأنوار في نسب النبي المختار» است كه نسخه‌هايى از آن در کتابخانه ملى پاريس موجود است. نيز احتمالاً تاريخ غرناطه از اوست. وى در 755ق، به ابن خطيب گفته است كه مشغول تأليف آن بوده و ابن خطيب قسمت‌هايى از آن را ديده و بسيار ستوده است، اما اكنون اثرى از این کتاب در دست نيست. احتمال مى‌رود كه كار تأليف کتاب مذكور به دليل هم‌زمانى با تحرير رحله [[ابن بطوطه، محمد بن عبدالله|ابن بطوطه]] ناتمام مانده باشد؛ چه، تحرير رحله پس از پایان سفر [[ابن بطوطه، محمد بن عبدالله|ابن بطوطه]]، در دربار ابوعنان، در حدود 754ق آغاز و در 757ق پایان يافته است.<ref>رفیعی، علی، ج3، ص235</ref>. | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||