۶۱٬۱۸۹
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'يك' به 'یک') |
جز (جایگزینی متن - ' اين ' به ' این ') |
||
خط ۴۱: | خط ۴۱: | ||
وى در زادگاهش دانشآموزى را شروع نمود و از پدرش كه معلم كودكان بود، بعضى از مقدمات علوم را فراگرفت. وى پس از مدتى به بلخ رفت و در آن شهر از محضر اساتيد به كسب علم و دانش پرداخت. | وى در زادگاهش دانشآموزى را شروع نمود و از پدرش كه معلم كودكان بود، بعضى از مقدمات علوم را فراگرفت. وى پس از مدتى به بلخ رفت و در آن شهر از محضر اساتيد به كسب علم و دانش پرداخت. | ||
بعد از آن در حالى كه هنوز در سن جوانى بود و به انديشه كسب علم و دانش، راهى عراق شد. وى چنان به علمآموزى علاقه داشت كه مسير بلخ به سوى عراق را پياده طى نمود. وى مدت هشت سال در عراق ماند و از اساتيد آنجا خصوصاً كندى فيلسوف بزرگ عرب استفادههاى علمى نمود. برخى بر | بعد از آن در حالى كه هنوز در سن جوانى بود و به انديشه كسب علم و دانش، راهى عراق شد. وى چنان به علمآموزى علاقه داشت كه مسير بلخ به سوى عراق را پياده طى نمود. وى مدت هشت سال در عراق ماند و از اساتيد آنجا خصوصاً كندى فيلسوف بزرگ عرب استفادههاى علمى نمود. برخى بر این باورند كه وى علاوه بر انگيزه كسب دانش، از سفر به عراق، هدف ديگرى نيز داشت و آن ملاقات با حضرت بقية الله(ع) بود، چرا كه بلخى پيرو مذهب اماميه بود. وى علاوه بر عراق به مناطق ديگر نيز سفر نمود و در پى اساتيد علوم به شهرهاى بسيارى رهسپار شد. [[ابن ندیم، محمد بن اسحاق|ابن نديم]] درباره او گفته است: وى هميشه در حال سير و سفر و رفتن از شهرى به شهر ديگر بود. | ||
وى پس از آن كه ساليان درازى را به كسب دانش طى نمود، سرانجام عزم مراجعت به بلخ را كرد و از راه هرات رهسپار بلخ شد و در آنجا به تدريس و افاده مشغول شد. وى پس از بازگشت به بلخ، داراى موقعيت اجتماعى بالايى شد، به گونهاى كه حاكم بلخ، مونس خادم با وى طرح دوستى ريخت و ابوزيد نيز کتابى را برای او به نگارش درآورد. همچنين وزير سامانى، جيهانى با او رابطه حسنهاى داشت تا آن كه بلخى کتابى در رد بعضى از آراء زرتشتیان نوشت و از آنجا كه جيهانى زرتشتى بود، روابط آنها تيره گرديد. | وى پس از آن كه ساليان درازى را به كسب دانش طى نمود، سرانجام عزم مراجعت به بلخ را كرد و از راه هرات رهسپار بلخ شد و در آنجا به تدريس و افاده مشغول شد. وى پس از بازگشت به بلخ، داراى موقعيت اجتماعى بالايى شد، به گونهاى كه حاكم بلخ، مونس خادم با وى طرح دوستى ريخت و ابوزيد نيز کتابى را برای او به نگارش درآورد. همچنين وزير سامانى، جيهانى با او رابطه حسنهاى داشت تا آن كه بلخى کتابى در رد بعضى از آراء زرتشتیان نوشت و از آنجا كه جيهانى زرتشتى بود، روابط آنها تيره گرديد. | ||
خط ۶۷: | خط ۶۷: | ||
#فضائل مكه على سائر البقاع. | #فضائل مكه على سائر البقاع. | ||
البته | البته این نكته قابل توجه است كه از ميان انبوه کتابهايى كه به وى نسبت داده شده، تنها دو کتاب از آنها به دست ما رسيده است یکى کتاب تفسير صور کتاب السماء و العالم معروف به صور الاقاليم و ديگرى کتاب مصالح الابدان و الانفس | ||
وى پس از هشتاد و هشت سال زندگى، سرانجام در سال 322ق درگذشت. البته بعضى همانند حاجى خليفه سال وفات او را 340ق دانستهاند. ولى به نظر مىرسد | وى پس از هشتاد و هشت سال زندگى، سرانجام در سال 322ق درگذشت. البته بعضى همانند حاجى خليفه سال وفات او را 340ق دانستهاند. ولى به نظر مىرسد این دسته ابوزيد بلخى را با فقيه حنفى احمد بن سهل بلخى خلط كردهاند. | ||
ویرایش