ادوار اصول فقه: تفاوت میان نسخه‌ها

1. نگاهى به تحوّل علم اصول و مقام آن در ميان علوم ديگر: نویسنده، در اين مقاله، به بحث از تحولات علم اصول مى‌پردازد و چون توجّه به آثار ارزش‌مند علماى شيعه در تبيين اين تحوّلات حائز كمال اهميّت است، لذا در هر دوره به ذكر تعدادى از آثار آن دوره نيز پرداخته است. در اين نوشتار، در ضمن دو گفتار، پيدايش علم اصول و مقام آن در ميان علوم ديگر و سپس تحوّل علم اصول در طول تاريخ، شامل ادوار تأسيس، تصنيف، اختلاط علم اصول با مسائل ساير علوم، كمال و استقلال مجدد، ركود استنباط و توقف علم اصول شيعه اماميّه، نهضت مجدد و بالاخره دوره جديد علم اصول مورد بحث قرار گرفته است.

2. [[علم‌الهدی، علی بن حسین|سيد‌‎مرتضى]] و آراى اصولى او: اين مقاله، به بررسى آراى اصولى سيّد مرتضى (متولد 355ق)، اختصاص دارد. ايشان شخصيّتى ممتاز، فقيه، متكلّم، اصولى، مفسّر، اديب و يگانه عصر خویش بوده است. وى، از شاگردان برجسته [[شيخ مفيد]] بوده و به همراه برادرش سيّد رضى، سال‌ها در محضر آن استاد جليل القدر تلمّذ نموده است. شخصيّت‌هاى برجسته علمى، نظير [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]]، سلار، [[ابن براج، عبدالعزیز بن نحریر|ابن براج]] از شاگردان سيّد مرتضى بوده‌اند. سيّد مرتضى كه به «علم الهدى» شهرت دارد، هشتاد کتاب تأليف نموده كه از آن جمله است: الانتصار در فقه، الناصريات در فقه و كلام، الشافى في الامامة، انقاذ البشر من الجبر و القدر، المحكم و المتشابه، تنزيه الانبياء، الاصول الاعتقاديّة، الفصول المختارة و... از آثار مهمّ ايشان است.

مهمّ‌ترين اثر اصولى سيّد مرتضى، کتاب «الذريعة الى اصول الشريعة» است. سيّد مرتضى را بايد آغازگر روش نوین در نگارش اصول فقه و نویسنده اوّلين کتاب كامل در اين علم دانست. در اين مقاله، اهمّ آراى سيّد، مورد تجزيه و تحليل قرار گرفته است.

پس از [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]]، اهميّت علم اصول در فقه اماميّه روزبه‌روز رو به فزونى نهاد و ده‌ها کتاب در اين علم به وسيله اعاظم و اكابر علماى اماميّه به رشته تحرير درآمد كه در مقاله اول، به تجزيه و تحليل اين دوره‌ها، به‌طور مستوفى پرداخته شده است.

5. علوم قرآنى و اصول فقه: نویسنده، ضمن آشنايى با ادوار مختلف علم اصول، مناسب ديده است به رابطه علم اصول با برخى از علوم ديگر اشاره شود، ازاين‌رو در اين مقاله، به رابطه علم اصول با علوم قرآنى پرداخته است و در پنج گفتار بررسى نسخ قرآن به وسيله حديث، بررسى بناى عقلا بر حجيت و اعتبار ظهور قرآن و چند مبحث ديگر را مطرح كرده است.

7. اهمّ موارد اختلاف بين شيعه اماميه و اهل سنت در اصول فقه: در اين نوشتار، پنج مورد از موارد اختلافى شيعه و اهل سنت به اختصار بيان شده است. در باب مستند حجّيّت اجماع، شيعه اجماع را از اين جهت كه كاشف از رأى و نظر معصوم است حجّت مى‌داند، اما اهل سنّت علاوه بر اينكه مسئله كاشفيّت را مطرح نمى‌كند، از ظواهر ادلّه آنان نيز چنين برمى‌آيد كه ملاك را نفس اجماع و اتّفاق مى‌داند. شيعه، هم‌چنين برخلاف اهل سنت، قياس، استحسان و مصالح مرسله را حجت نمى‌داند و قائل به تخطئه است كه اين موضوعات نيز به اختصار شرح شده است.