۶۱٬۱۸۹
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'يك' به 'یک') |
جز (جایگزینی متن - ' اين ' به ' این ') |
||
خط ۴۷: | خط ۴۷: | ||
او شاگرد [[علمالهدی، علی بن حسین|سيدمرتضى]] و پس از درگذشت او، شاگرد [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]] بوده است. | او شاگرد [[علمالهدی، علی بن حسین|سيدمرتضى]] و پس از درگذشت او، شاگرد [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]] بوده است. | ||
در «ريحانة الأدب» مىنویسد كه او شاگرد [[سالار دیلمی، حمزة بن عبدالعزیز|سلار بن عبدالعزيز]] نيز بوده است. اگر | در «ريحانة الأدب» مىنویسد كه او شاگرد [[سالار دیلمی، حمزة بن عبدالعزیز|سلار بن عبدالعزيز]] نيز بوده است. اگر این نسبت درست باشد، مىبايست ابوالصلاح سه طبقه را شاگردى كرده باشد. | ||
کتاب معروف او در فقه، «الكافي» است. | کتاب معروف او در فقه، «الكافي» است. | ||
خط ۷۴: | خط ۷۴: | ||
«شيخ تقىالدين بن نجمالدين بن عبدالله حلبى، شاگرد [[علمالهدی، علی بن حسین|سيدمرتضى]] علم الهدى و [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]] و استاد قاضى [[ابن براج، عبدالعزیز بن نحریر|ابن براج]] حلبى مىباشد. [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]] نام او را در کتاب فهرست خویش آورده و گفته: او نزد ما و [[علمالهدی، علی بن حسین|سيدمرتضى]] درس خوانده است. | «شيخ تقىالدين بن نجمالدين بن عبدالله حلبى، شاگرد [[علمالهدی، علی بن حسین|سيدمرتضى]] علم الهدى و [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]] و استاد قاضى [[ابن براج، عبدالعزیز بن نحریر|ابن براج]] حلبى مىباشد. [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]] نام او را در کتاب فهرست خویش آورده و گفته: او نزد ما و [[علمالهدی، علی بن حسین|سيدمرتضى]] درس خوانده است. | ||
سپس او را توثيق كرده و | سپس او را توثيق كرده و این امر نشانگر عظمت شأن و اعتبار اوست. | ||
2 - علامه متتبع، مرحوم ميرزا محمدباقرخوانسارى قدسسره مؤلف روضات، در تأليف منيف خود فصلى را در مورد زندگى | 2 - علامه متتبع، مرحوم ميرزا محمدباقرخوانسارى قدسسره مؤلف روضات، در تأليف منيف خود فصلى را در مورد زندگى این فقيه نامدار گشوده و مطلبى را دربارۀ او بازگو مىكند كه بخشى از تقريرات او را در ذيل مىآوريم. او مىگوید: | ||
فقيه نامدار و بزرگوار، ابوالصلاح تقىالدين بن نجمالدين بن عبدالله حلبى، فقيه و مورد اعتماد اهل رجال از اعيان اماميه و از مشاهير فقهاى حلب و موصوف به خليفة المرتضى است و آن بر اساس نيابتى است كه از سوى استاد بزرگوارش داشته است، آنچنان كه [[ابن براج، عبدالعزیز بن نحریر|ابن براج]] از سوى [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]] اعلى الله مقامه داشته است. | فقيه نامدار و بزرگوار، ابوالصلاح تقىالدين بن نجمالدين بن عبدالله حلبى، فقيه و مورد اعتماد اهل رجال از اعيان اماميه و از مشاهير فقهاى حلب و موصوف به خليفة المرتضى است و آن بر اساس نيابتى است كه از سوى استاد بزرگوارش داشته است، آنچنان كه [[ابن براج، عبدالعزیز بن نحریر|ابن براج]] از سوى [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]] اعلى الله مقامه داشته است. این گونه نيابت بر اساس قضاوت يا جنبۀ نيابت در تدريس است، چون هر دو نيابت مورد نص و تصريح قرار گرفتهاند. این امر نشانگر عظمت و شأن این فقيه بزرگوار مىتواند باشد. | ||
3 - مجمع البحرين هنگامى كه نامى از سلار مىبرد، در شرح حال او مى نویسد: ابوالصلاح حلبى نيز از او فرا گرفته است، و هنگامى كه از شهر حلب مورد استفتاء و پرسش فقهى قرار مىگرفت، در پاسخ مىگفت: پيش شما «تقى» وجود دارد؛ يعنى به او مراجعه كنيد. | 3 - مجمع البحرين هنگامى كه نامى از سلار مىبرد، در شرح حال او مى نویسد: ابوالصلاح حلبى نيز از او فرا گرفته است، و هنگامى كه از شهر حلب مورد استفتاء و پرسش فقهى قرار مىگرفت، در پاسخ مىگفت: پيش شما «تقى» وجود دارد؛ يعنى به او مراجعه كنيد. | ||
خط ۸۵: | خط ۸۵: | ||
او داراى آثار و تأليفات متعددى است كه نوعاً در زمينۀ فقه و كلام مىباشد و اسامى برخى از آنها به | او داراى آثار و تأليفات متعددى است كه نوعاً در زمينۀ فقه و كلام مىباشد و اسامى برخى از آنها به این ترتيب مىباشد: | ||
1 - البداية (فقه) | 1 - البداية (فقه) | ||
خط ۱۰۸: | خط ۱۰۸: | ||
او پس از یک عمر طولانى و پر بركت كه همه را در راه خدا و احياى شريعت او صرف كرد، در صد سالگى به سال 447 هجرى در شهر حلب به رحمت ايزدى پيوست و در همان جا مدفون گرديد. | او پس از یک عمر طولانى و پر بركت كه همه را در راه خدا و احياى شريعت او صرف كرد، در صد سالگى به سال 447 هجرى در شهر حلب به رحمت ايزدى پيوست و در همان جا مدفون گرديد. | ||
با | با این حساب، اگر عمر او صد سال بوده و در سال 447 وفات كرده باشد، او از هر دو استادش بزرگسالتر بوده است. | ||
ویرایش