۶۱٬۱۸۹
ویرایش
أربعة كتب إسماعيلية: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - ' اين ' به ' این '
جز (جایگزینی متن - ' حسين' به ' حسین') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
جز (جایگزینی متن - ' اين ' به ' این ') |
||
| خط ۴۶: | خط ۴۶: | ||
اساس فرقه اسماعيليه مبتنى بر | اساس فرقه اسماعيليه مبتنى بر این است كه امامت، حضرت [[امام جعفر صادق(ع)]] به اسماعيل فرزند بزرگش كه قبل از پدر فوت كرده بود رسيده است كه این فرقه به نام اسماعيليه خالص معروفند.اين گروه مرگ اسماعيل را در زمان حيات پدرش انكار مى‌نمايد و مدعى شده‌اند اسماعيل نمى‌ميرد تا زمانى كه حاكميت بر زمين را در اختيار گيرد و همو امام قائم است.فرقه دوم عقيده دارند امامت پس از [[امام جعفر صادق(ع)]] به محمد بن اسماعيل رسيده است این گروه مى‌گویند:امامت آينده در زمان حيات [[امام جعفر صادق(ع)]] از آن او بود، ولى چون او قبل از پدرش درگذشت [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] امامت را به محمد بن اسماعيل سپرده است.پيروان این عقيده مبارکيّه نام دارند.پس اگر بتوان برای مكتب اسماعيليه با تمام تقسيمات و انشعاباتى كه در آن رخ داده است و در سراسر جهان پراكنده‌اند انديشه‌اى محورى، ايده‌اى اصلى و مشخصه‌اى روشن كرد انديشه امامت اسماعيلى است كه از اهميت ممتازى برخوردار است.شايد بتوان ادعا كرد كه همه تعاليم و آموزه‌ها و ابعاد فعاليت آنان را پيوندى محكم جهت‌دهى، منظم، كاربردى و معنادار كرده است. | ||
یکى از ابعاد وجودى امام از نظر اسماعيليه حتى در دورانى كه در ستر كامل به سر مى‌برد، برقرارى پيوندش با طبقات مختلف جامعه است و داعيان به مراتب گوناگون دستورها و خواسته‌هاى او را در جامعه گسترش مى‌دهند امام شأن تأویل و تفسير شريعت را بر دوش دارد.از نظر اسماعيليان عقايد و انديشه‌هاى انسانها و معارف و احكام الهى و شريعت داراى دو مرتبه است:ظاهر و باطن و از جنبه باطنى مذهب آنان بر دو پايه استوار است: | یکى از ابعاد وجودى امام از نظر اسماعيليه حتى در دورانى كه در ستر كامل به سر مى‌برد، برقرارى پيوندش با طبقات مختلف جامعه است و داعيان به مراتب گوناگون دستورها و خواسته‌هاى او را در جامعه گسترش مى‌دهند امام شأن تأویل و تفسير شريعت را بر دوش دارد.از نظر اسماعيليان عقايد و انديشه‌هاى انسانها و معارف و احكام الهى و شريعت داراى دو مرتبه است:ظاهر و باطن و از جنبه باطنى مذهب آنان بر دو پايه استوار است: | ||
1) تأویل قرآن و دين كه در بخش بعدى | 1) تأویل قرآن و دين كه در بخش بعدى این را توضيح خواهيم داد. | ||
2) معرفت حقايق و اينجاست كه گویا آيه شريفه'''«و يضع عنهم اصرهم و الاغلال الّتى كانت عليهم»'''بر او نازل شده است و امام اسماعيلى پرده از باطن شريعت برمى‌دارد.اسماعيليان آن امام را قائم خوانند كه در شريعت تصرف بسيار كند و به نظر آنان قائم داراى دو ظهور شكلى و معنوى است. | 2) معرفت حقايق و اينجاست كه گویا آيه شريفه'''«و يضع عنهم اصرهم و الاغلال الّتى كانت عليهم»'''بر او نازل شده است و امام اسماعيلى پرده از باطن شريعت برمى‌دارد.اسماعيليان آن امام را قائم خوانند كه در شريعت تصرف بسيار كند و به نظر آنان قائم داراى دو ظهور شكلى و معنوى است. | ||
از نظر اسماعيليه انتخاب امام از مردم ساخته نيست و خداوند تنها كسى است كه به وسيله پيامبر، امام را تعيين و به مردم معرفى مى‌كند. | از نظر اسماعيليه انتخاب امام از مردم ساخته نيست و خداوند تنها كسى است كه به وسيله پيامبر، امام را تعيين و به مردم معرفى مى‌كند. | ||
از آنجا كه واژه امامت كاربرد بسيار زيادى در بحث امامت از ديدگاه اسماعيلى دارد و در سراسر كتب، خوانندگان به آن برخورد خواهند نمود لذا به بازنمايى | از آنجا كه واژه امامت كاربرد بسيار زيادى در بحث امامت از ديدگاه اسماعيلى دارد و در سراسر كتب، خوانندگان به آن برخورد خواهند نمود لذا به بازنمايى این اصطلاحات و نقش و كاركرد آنها مى‌پردازيم. | ||
1-امام مقيم: | 1-امام مقيم: | ||
از | از این واژه تعريف جامعى ارائه نشده است ولى به نظر مى‌رسد او كسى است كه به قيام رسول ناطق مى‌پردازد و عهده‌دار تربيت و تعليم و پاسداشت و حفاظت و يار اوست.چنين شخصى بالاترين مراتب امامت را دارا است. | ||
2-امام اساس: | 2-امام اساس: | ||
از جانشين هریک از پيامبران به اساس دوره، صامت و وصى تعبير آورده مى‌شود. | از جانشين هریک از پيامبران به اساس دوره، صامت و وصى تعبير آورده مى‌شود. | ||
علوم تأویل شريعت و اسرار بواطن به خلايق پيش اوست و امامان بعدى از نسل اویند.اساس ممكن است مستقر يا مستودع باشد.امام مستقر امامى است كه امامت در فرزندان او ادامه مى‌يابد و امام مستودع امامى است كه همه صفات و خصوصيات امام را داراست ولى سلسله امامت بعد از او در فرزندانش ادامه نمى‌يابد و به برادرش مى‌رسد.براساس نظر اسماعيليان فقط امامت مستقر در همه دوره‌ها وجود داشته است، نه مستودع.امام مستقر مى‌تواند در هر دو دوره بهتر و كشف عهده‌دار امامت باشد. | علوم تأویل شريعت و اسرار بواطن به خلايق پيش اوست و امامان بعدى از نسل اویند.اساس ممكن است مستقر يا مستودع باشد.امام مستقر امامى است كه امامت در فرزندان او ادامه مى‌يابد و امام مستودع امامى است كه همه صفات و خصوصيات امام را داراست ولى سلسله امامت بعد از او در فرزندانش ادامه نمى‌يابد و به برادرش مى‌رسد.براساس نظر اسماعيليان فقط امامت مستقر در همه دوره‌ها وجود داشته است، نه مستودع.امام مستقر مى‌تواند در هر دو دوره بهتر و كشف عهده‌دار امامت باشد. | ||
3-امام متمّ | 3-امام متمّ | ||
هفتمين امام در هر دوره را گویند كه وظيفه او نسخ شريعت قبلى و بيان كننده باطن شريعت است و | هفتمين امام در هر دوره را گویند كه وظيفه او نسخ شريعت قبلى و بيان كننده باطن شريعت است و این امام متمّ فقط محمد بن اسماعيل كه در دوره ششم كه دور آخر امامت است مى‌باشد كه شريعت قبلى را نسخ مى‌كند ولى شريعت جديد نمى‌آورد بلكه باطن همه شرايع سابق را بيان و در اختيار مؤمنان اسماعيلى قرار مى‌دهد. | ||
4-امام دوره ستر: | 4-امام دوره ستر: | ||
امامى است كه از ديده پيروانش پنهان است، از نظر اسماعيليان با هجرت محمد بن اسماعيل از مدينه دوران ستر امامت آغاز و با استقرار خلافت فاطمى به پایان رسيده است و از آنجا كه لفظ دور مطرح شد و در كتاب كرارا خواهد آمد مورد بررسى قرار مى‌دهيم. | امامى است كه از ديده پيروانش پنهان است، از نظر اسماعيليان با هجرت محمد بن اسماعيل از مدينه دوران ستر امامت آغاز و با استقرار خلافت فاطمى به پایان رسيده است و از آنجا كه لفظ دور مطرح شد و در كتاب كرارا خواهد آمد مورد بررسى قرار مى‌دهيم. | ||
اسماعيليان قديم معتقد بودند كه تاريخ بشر در هفت دوره هریک با طول زمان معينى به پایان مى‌رسد هر دوره با پيامبرى كه آورنده وحى و شريعتى دارد آغاز مى‌شود. | اسماعيليان قديم معتقد بودند كه تاريخ بشر در هفت دوره هریک با طول زمان معينى به پایان مى‌رسد هر دوره با پيامبرى كه آورنده وحى و شريعتى دارد آغاز مى‌شود. | ||
براساس | براساس این نظريه در شش دوره تاريخ اوليه بشر شش ناطق ظهور كرده است كه اينان همان پيامبران اولو العزم، حضرت آدم(ع)، نوح(ع)، ابراهيم(ع) موسى(ع)، عيسى(ع) و حضرت محمد(ص)هستند.امامان متمّم این 6 دوره عبارتند از هنيد، هود، تارخ ادّ، حزيمه و جناب ابوطالب و برای هریک از این 6 باطن نخستين یک وصى روحانى كه اساس وصايت و يا امام مستقر هست كه عبارتند از شيث، سام، اسماعيل، هارون، ايوشح، شمعون و [[علی بن ابیطالب(ع)، امام اول|حضرت على(ع)]].هابيل برای دوره اوّل و اسحاق برای دوره سوم عهده‌دار نقش اساس(امام مستودع) بوده‌اند.مبدأ دوره ششم از نظر اسماعيليان با رسالت حضرت محمد(ص)آغاز مى‌شود. | ||
در | در این دوره نيز دو گروه امامان مستقر و مستودع به انجام وظيفه پرداخته‌اند، امامان مستقر كه هفت نفرند عبارتند از:امام حسین(ع)، امام على بن الحسن(ع)، امام محمد بن على(ع)، امام جعفر بن محمّد(ع)، اسماعيل بن جعفر و محمد بن اسماعيل براساس اختلاف انظار ميان برخى از انشعابات اسماعيلى گاه [[امام على(ع)]]سر سلسله امامان هفت‌گانه ياد مى‌شود و در نتيجه امام حسن(ع) مستودع خواهد بود و گاه [[امام على(ع)]] اساس دوره شناخته مى‌شود و آنگاه سلسله امامان مستقر از امام حسن(ع) | ||
آغاز مى‌گردد و آنچه مسلم است در | آغاز مى‌گردد و آنچه مسلم است در این دوره (پيامبرى حضرت محمد(ص))، محمد بن اسماعيل امام هفتم دوره، امام متمّم، اساس، صامت وصى و ناطق دوره بعدى (دور هفتم كه دور معادى آخر ناميده مى‌شود) است كه مقاله «رسالة تحفة المرتاد و غصة الاضداد» به‌طور كامل شرح این ادوار پرداخته است. | ||
بعد از انديشه امامت كه انديشه‌اى محورى و شاخص در فرقه اسماعيلى بود به شاخص دوم | بعد از انديشه امامت كه انديشه‌اى محورى و شاخص در فرقه اسماعيلى بود به شاخص دوم این فرقه تأویل مى‌پردازيم.تأویل مفهومى بنيادين در انديشه اسماعيليه است و بر فرآيندى معرفتى، شهودى اطلاق مى‌شود كه ناظر به یک معرفت‌شناسى و جهان‌شناسى خاص است بر یک جمله مى‌توان گفت كه اين‌فرآيند نوعى گذر از معناهاى ظاهرى شريعت و قرآن به معناهاى باطنى آنهاست.اهمّيتى خاصى كه اسماعيليان برای باطن و حقايق مكتوم در باطن دين قائل بودند، آنان به عنوان سخن‌گویان اصلى سنّت باطنى در ميان مسلمانان شناخته شدند و به باطنيّه شهرت يافتند. | ||
اسماعيليه از دو شيوه در تأویل قرآن استفاده مى‌كنند: | اسماعيليه از دو شيوه در تأویل قرآن استفاده مى‌كنند: | ||
1-شيوه استدلال مفهومى | 1-شيوه استدلال مفهومى | ||
-در | -در این روش سعى مى‌كنند بين موارد تأویل و آنچه ظاهر آيه بر آن دلالت دارد ارتباط و مناسبت مفهومى ايجاد كنند(تأویلات ذوقى) | ||
2-شيوه استدلال عددى | 2-شيوه استدلال عددى | ||
-در | -در این شيوه صرفا از طريق تعداد حروف و كلمات و گاه استفاده از حساب جمل، آيات قرآن را بر معتقدات خود تأویل مى‌كنند. | ||
==نمونه‌هايى از قسم اوّل== | ==نمونه‌هايى از قسم اوّل== | ||
1) تأویل آيات به عقل و نفس(با عقل كل و نفس كل) | 1) تأویل آيات به عقل و نفس(با عقل كل و نفس كل) | ||
| خط ۱۲۰: | خط ۱۲۰: | ||
چهار كلمه شهادت، دليل است بر چهار اصل، لا دليل است براساس، اله دليل است بر ناطق، الاّ دليل است بر ثانى (نفس كل) و اللّه دليل است بر عقل كل كه او نهايت همه مخلوقات است از لطيف و كثيف لا اله الاّ الله دوازده حرف دارد، در آسمانها دوازده برج است، در زمين دوازده جزيره است و دوازده ملائكه داراى بال وجود دارد. | چهار كلمه شهادت، دليل است بر چهار اصل، لا دليل است براساس، اله دليل است بر ناطق، الاّ دليل است بر ثانى (نفس كل) و اللّه دليل است بر عقل كل كه او نهايت همه مخلوقات است از لطيف و كثيف لا اله الاّ الله دوازده حرف دارد، در آسمانها دوازده برج است، در زمين دوازده جزيره است و دوازده ملائكه داراى بال وجود دارد. | ||
4) تأویل كلمه امر خداوند(كن) | 4) تأویل كلمه امر خداوند(كن) | ||
خداى تعالى امر خویش را به دو حرف بسته و | خداى تعالى امر خویش را به دو حرف بسته و این دو حرف گواهى مى‌دهد كه همه آفريدگار جفتند.كاف و نون كه اوّل پديد آيد، مثل است بر دو اصل لطيف(عقل، نفس) و لام و ميم كز ميان ايشان پديد آيدش است بر دو اصل كثيف(ناطق، اساس). | ||
از نظر اسماعيليه از كلمه امر (كن) بارى تعالى عقل كل با عقل اول كه از آن به قلم نيز تعبير شده است.اوّل ما خلق اللّه العقل و اول ما خلق اللّه من خلقه بالقلم.پس از آفرينش عقل اوّل يا نفس كل، از كلمه امر، توسط عقل وجود يافت از آن به ثانى، تالى، معلول، نفس، قدر و لوح نيز تعبير شده است. | از نظر اسماعيليه از كلمه امر (كن) بارى تعالى عقل كل با عقل اول كه از آن به قلم نيز تعبير شده است.اوّل ما خلق اللّه العقل و اول ما خلق اللّه من خلقه بالقلم.پس از آفرينش عقل اوّل يا نفس كل، از كلمه امر، توسط عقل وجود يافت از آن به ثانى، تالى، معلول، نفس، قدر و لوح نيز تعبير شده است. | ||
اسماعيليان از عقل كل و نفس كل به عنوان اصلين ياد مى‌كنند كه همه موجودات روحانى و جسمانى به واسطهآنها وجود يافته‌اند بعد از | اسماعيليان از عقل كل و نفس كل به عنوان اصلين ياد مى‌كنند كه همه موجودات روحانى و جسمانى به واسطهآنها وجود يافته‌اند بعد از این مرتبه دو اصل روحانى، سه فرع روحانى جدّ، فتح و خيال كه همان اسرافيل، میکائيل و جبرئيل هستند به شمار مى‌آيند.جدّ، قوّت امر را از نفس كل مى‌پذيرد و به فتح مى‌رساند و فتح آن را به خيال مى‌رساند.عقل، نفس، جدّ، فتح و خيال حدود عالم روحانى به حساب مى‌آيند. | ||
یکى ديگر از اصول محورى در عقايد باطنيه، تطبيق عوالم انسانى و جسمانى بر عوالم روحانى است. | یکى ديگر از اصول محورى در عقايد باطنيه، تطبيق عوالم انسانى و جسمانى بر عوالم روحانى است. | ||
حدود عالم جسمانى (انسانى)ناطق، اساس، امام، باب و حجت كه تطبيق شده به حدود عالم روحانى عقل، نفس، جدّ، فتح، خيال حدود عالم جسمانى (غير انسانى)آسمان، زمين، معدن، نبات، حيوان كه تطبيق شده به حدود عالم روحانى عقل، نفس، جدّ، فتح، خيال.آنچه كه در بالا آمد كه اسماعيليه وجود موجودات با كلمه كن كه اراده و مشيّت الهى انعكاس يافته به وجود آمده است كه آنها قائل به ابداع هستند برخلاف فلاسفه كه وجود موجودات را از طريق فيض مى‌دانند. | حدود عالم جسمانى (انسانى)ناطق، اساس، امام، باب و حجت كه تطبيق شده به حدود عالم روحانى عقل، نفس، جدّ، فتح، خيال حدود عالم جسمانى (غير انسانى)آسمان، زمين، معدن، نبات، حيوان كه تطبيق شده به حدود عالم روحانى عقل، نفس، جدّ، فتح، خيال.آنچه كه در بالا آمد كه اسماعيليه وجود موجودات با كلمه كن كه اراده و مشيّت الهى انعكاس يافته به وجود آمده است كه آنها قائل به ابداع هستند برخلاف فلاسفه كه وجود موجودات را از طريق فيض مى‌دانند. | ||
با پایان شاخص‌هاى انديشه اسماعيليان مقاله اوّل مسائل في الحائق و جواباتها كه مشتمل بر 179 سؤال در 13 بخش جداگانه آمده بخش اعظم سؤالات حول تأویل، امامت و ابداع است مقاله دوم رسالة الايضاح و التبيين حول بحث دور كه هفت دور و خصوصيّات آن در بحث امامت آمد از دوره كشف و ستر و تطبيق اينها بر هفت مرحله در خلقت انسان و | با پایان شاخص‌هاى انديشه اسماعيليان مقاله اوّل مسائل في الحائق و جواباتها كه مشتمل بر 179 سؤال در 13 بخش جداگانه آمده بخش اعظم سؤالات حول تأویل، امامت و ابداع است مقاله دوم رسالة الايضاح و التبيين حول بحث دور كه هفت دور و خصوصيّات آن در بحث امامت آمد از دوره كشف و ستر و تطبيق اينها بر هفت مرحله در خلقت انسان و این دو عالم دليل بر قدرت الهى است.مقاله سوم تحفة المرتاد و غصّة الاضداد حول بحث ادوار است كهگانه منظور پيامبران اولو العزم و برای هركدام از اينها 6 امام متمّ و 6 اساس، صامت و امام مستقر و دوره ششم كه دوره‌حضرت محمد(ص) است نيز دو گروه امامان مستقر و مستودع به انجام وظيفه پرداخته‌اند تفصيلات خواهد آمد و یکى هم بحث از آنها ذكر شد. | ||
==نسخه‌شناسى== | ==نسخه‌شناسى== | ||