۵۳٬۳۲۷
ویرایش
قزوینی، سید ابراهیم بن محمدباقر: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۵: | خط ۳۵: | ||
</div> | </div> | ||
==ولادت== | |||
'''سيد ابراهيم بن محمدباقر موسوى حائرى قزوينى'''، عالم امامى، فقيه اصولى و مدرس در سال 1214، در قزوين متولد شد و در سال 1262 يا 1264ق از دنيا رفت. | '''سيد ابراهيم بن محمدباقر موسوى حائرى قزوينى'''، عالم امامى، فقيه اصولى و مدرس در سال 1214، در قزوين متولد شد و در سال 1262 يا 1264ق از دنيا رفت. | ||
==خاندان و تحصیلات== | |||
وى با پدرش، كه از علماى بنام آن دوره بود، به كرمانشاه رفت و در آنجا مقدمات علوم دينى را آموخت، سپس عازم كربلا شد و نزد سيد على صاحب «رياض» و [[شریف‌العلماء مازندرانی، محمدشریف بن حسنعلی|ملا محمد شريف‌العلماى مازندرانى]] درس اصول را فراگرفت. پس از آن به نجف رفت و در محضر شيخ على كاشف‌الغطاء، [[کاشف الغطاء، موسی|شيخ موسى كاشف‌الغطاء]] و [[طباطبایی، محمد بن علی|سيد محمد مجاهد]] تلمذ كرد و خود عهده‌دار امر تدريس شد. سپس به كربلا رفت و جلسه درس تشكيل داد. از مشهورترين شاگردان ايشان، شيخ زين‌العابدين بارفروش مازندرانى، آقا جمال محلاتى، [[شفتی بیدآبادی، محمدباقر بن محمدتقی|سيد اسداللّه شفتى حجت‌الاسلام اصفهانى]]، شيخ مهدى كجورى، سيد حسين كوه‌كمرى، [[تنکابنی، محمد بن سلیمان|ميرزا محمد تنكابنى]]، حاج محمدكريم لاهيجى، شيخ عبدالحسين تهرانى، [[کنی تهرانی، علی|ملا على كنى]] و ميرزا محمدحسن اردبيلى بودند. | وى با پدرش، كه از علماى بنام آن دوره بود، به كرمانشاه رفت و در آنجا مقدمات علوم دينى را آموخت، سپس عازم كربلا شد و نزد سيد على صاحب «رياض» و [[شریف‌العلماء مازندرانی، محمدشریف بن حسنعلی|ملا محمد شريف‌العلماى مازندرانى]] درس اصول را فراگرفت. پس از آن به نجف رفت و در محضر شيخ على كاشف‌الغطاء، [[کاشف الغطاء، موسی|شيخ موسى كاشف‌الغطاء]] و [[طباطبایی، محمد بن علی|سيد محمد مجاهد]] تلمذ كرد و خود عهده‌دار امر تدريس شد. سپس به كربلا رفت و جلسه درس تشكيل داد. از مشهورترين شاگردان ايشان، شيخ زين‌العابدين بارفروش مازندرانى، آقا جمال محلاتى، [[شفتی بیدآبادی، محمدباقر بن محمدتقی|سيد اسداللّه شفتى حجت‌الاسلام اصفهانى]]، شيخ مهدى كجورى، سيد حسين كوه‌كمرى، [[تنکابنی، محمد بن سلیمان|ميرزا محمد تنكابنى]]، حاج محمدكريم لاهيجى، شيخ عبدالحسين تهرانى، [[کنی تهرانی، علی|ملا على كنى]] و ميرزا محمدحسن اردبيلى بودند. | ||