۶۱٬۱۸۹
ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
جز (جایگزینی متن - ' اين ' به ' این ') برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
خط ۲۴: | خط ۲۴: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''اصول الفقه'''، اثر عربى مرحوم [[محمدرضا مظفر]]، در عين سادگى و روانى، حاوى نكات بسيار دقيق و از جهت تنظيم و تبویب مطالب، حائز اهميت است. | '''اصول الفقه'''، اثر عربى مرحوم [[محمدرضا مظفر]]، در عين سادگى و روانى، حاوى نكات بسيار دقيق و از جهت تنظيم و تبویب مطالب، حائز اهميت است. این کتاب، تا كنون بارها چاپ شده است، امّا طبع كنونى آن را مؤسسه بوستان کتاب، با تحقيق آقاى [[عباسعلى زارعى]] و ویرايش جديد عهدهدار شده است. | ||
==ساختار== | ==ساختار== | ||
خط ۴۰: | خط ۴۰: | ||
در مدخل، تعريف علم اصول، موضوع و فايده آن مورد بررسى قرار گرفته، آنگاه مقدّمات چهاردهگانه کتاب، شروع شده و درباره حقيقت وضع، واضع، وضع تعيينى و تعيّنى، اقسام وضع، استحاله قسم چهارم، معناى حرفى، استعمال حقيقى و مجازى، تبعيت دلالت از اراده، وضع شخصى و نوعى، وضع مركبات و علامات حقيقت و مجاز، اصول لفظى، ترادف و اشتراك و حقيقت شرعيه تحقيقات لازم به عمل آمده است. | در مدخل، تعريف علم اصول، موضوع و فايده آن مورد بررسى قرار گرفته، آنگاه مقدّمات چهاردهگانه کتاب، شروع شده و درباره حقيقت وضع، واضع، وضع تعيينى و تعيّنى، اقسام وضع، استحاله قسم چهارم، معناى حرفى، استعمال حقيقى و مجازى، تبعيت دلالت از اراده، وضع شخصى و نوعى، وضع مركبات و علامات حقيقت و مجاز، اصول لفظى، ترادف و اشتراك و حقيقت شرعيه تحقيقات لازم به عمل آمده است. | ||
مقصد اوّل، درباره مباحث الفاظ است. در | مقصد اوّل، درباره مباحث الفاظ است. در این مقصد، درباره مشتق، اوامر، نواهى، مفاهيم، عام و خاص، مطلق و مقيّد و مجمل و مبين بحث شده است. | ||
نمونهاى از مباحث مقصد اول: | نمونهاى از مباحث مقصد اول: | ||
اصوليون، از قديم در مورد مشتق اختلاف نظر داشتهاند كه آيا مشتقّ، حقيقت است در ذات متلبّس به مبدأ في الحال و مجاز است در ذاتى كه تلبس به مبدأ از آن زايل گرديده يا حقيقت است در معنايى اعم از | اصوليون، از قديم در مورد مشتق اختلاف نظر داشتهاند كه آيا مشتقّ، حقيقت است در ذات متلبّس به مبدأ في الحال و مجاز است در ذاتى كه تلبس به مبدأ از آن زايل گرديده يا حقيقت است در معنايى اعم از این دو. به نظر [[مظفر، محمدرضا|مرحوم مظفر]]، حق، قول اوّل است. | ||
ماده امر، به معناى طلب و شىء است و مراد از طلب، اظهار اراده و رغبت است به وسيله نوشته يا اشاره و...، پس صرف اراده و ميل بدون اظهار و ابراز طلب ناميده نمىشود. | ماده امر، به معناى طلب و شىء است و مراد از طلب، اظهار اراده و رغبت است به وسيله نوشته يا اشاره و...، پس صرف اراده و ميل بدون اظهار و ابراز طلب ناميده نمىشود. | ||
خط ۵۲: | خط ۵۲: | ||
مؤلّف، تصريح مىكند كه در بحث نواهى، مسئله اجتماع امر و نهى و دلالت نهى بر فساد را ذكر نكرده، چون آنها داخل در مباحث عقليهاند و همچنين سه بحث مقدّمه واجب، مسئله ضد، و مسئله اجزاء از مباحث الفاظ نيستند و علّت آن در مقصد دوّم بيان شده است. | مؤلّف، تصريح مىكند كه در بحث نواهى، مسئله اجتماع امر و نهى و دلالت نهى بر فساد را ذكر نكرده، چون آنها داخل در مباحث عقليهاند و همچنين سه بحث مقدّمه واجب، مسئله ضد، و مسئله اجزاء از مباحث الفاظ نيستند و علّت آن در مقصد دوّم بيان شده است. | ||
مقصد دوّم، در ملازمات عقليه است. در | مقصد دوّم، در ملازمات عقليه است. در این مقصد، درباره مستقلات عقليه، غير مستقلات عقليه، مقدّمه واجب، مسئله ضد، اجتماع امر و نهى و دلالت نهى بر فساد بحث مىشود. | ||
مقصد سوّم، درباره مباحث حجّت است. مطالب | مقصد سوّم، درباره مباحث حجّت است. مطالب این مقصد، عبارت است از: حجّيت کتاب، سنّت، اجماع، عقل، ظواهر، شهرت، سيره، قياس و بحث تعادل و تراجيح. | ||
نمونهاى از مباحث مقصد سوم: | نمونهاى از مباحث مقصد سوم: | ||
بىشك مبحث حجت، هدف نهايى بحثهاى علم اصول را تشكيل داده و مسئله اصلى در آن به شمار مىرود، زيرا در | بىشك مبحث حجت، هدف نهايى بحثهاى علم اصول را تشكيل داده و مسئله اصلى در آن به شمار مىرود، زيرا در این مبحث است كه كبريات دو مقصد پيشين فراهم مىگردد. بايد توجه داشت كه نمىتوان موضوع این مقصد را، «دليل از آن جهت كه دليل است» و يا «حجّت از آن جهت كه حجّت است» در نظر گرفت، چون در اينصورت، مباحث این مقصد، از علم اصول بيرون خواهند شد، زيرا در اينصورت این مباحث، از مبادى تصوّرى علم اصول مىباشند نه از مسائل آن، چون بحث از حجيّت دليل، بحث از اصل وجود و ثبوت موضوع این علم خواهد بود كه مفاد«كان تامّه» است، نه بحث از لواحق و اوصاف موضوع كه مفاد«كان ناقصه» است و معروف نزد اهل فنّ آن است كه بحث از وجود موضوع از مبادى تصوّرى آن علم به شمار مىرود نه از مسائل آن. | ||
مقصد چهارم، درباره اصول عمليه است. حصر اصول عمليه در برائت، احتياط، تخيير، و استصحاب حصر استقرايى است؛ نه عقلى، چون اينها اصولى است كه علماء آنها را بهگونهاى يافتهاند كه در جميع ابواب فقهى جريان دارد و لذا غير از اينها، اصول ديگرى هم مىتوان فرض كرد كه در ابواب خاصّى از فقه جارى مىشوند، مثل اصالة الطهارة كه در مورد شك در طهارت در شبهات حكميه و موضوعيّه جارى مىشود. | مقصد چهارم، درباره اصول عمليه است. حصر اصول عمليه در برائت، احتياط، تخيير، و استصحاب حصر استقرايى است؛ نه عقلى، چون اينها اصولى است كه علماء آنها را بهگونهاى يافتهاند كه در جميع ابواب فقهى جريان دارد و لذا غير از اينها، اصول ديگرى هم مىتوان فرض كرد كه در ابواب خاصّى از فقه جارى مىشوند، مثل اصالة الطهارة كه در مورد شك در طهارت در شبهات حكميه و موضوعيّه جارى مىشود. | ||
سرّ تعدد | سرّ تعدد این اصول چهارگانه، این است كه مجارى آنها مختلف است و این اختلاف، به خاطر اختلاف در حالت شك است. | ||
مؤلّف، بعد از فراغت از مباحث مقدّماتى، وارد بحث استصحاب مىشود. به نظر ايشان كسى كه در تعريف استصحاب، مىگوید: «ابقاء ما كان»، نظر به تعريف قاعده دارد؛ نه به عمل مكلّف، چرا كه معنای «ابقاء» حكم به بقا است. | مؤلّف، بعد از فراغت از مباحث مقدّماتى، وارد بحث استصحاب مىشود. به نظر ايشان كسى كه در تعريف استصحاب، مىگوید: «ابقاء ما كان»، نظر به تعريف قاعده دارد؛ نه به عمل مكلّف، چرا كه معنای «ابقاء» حكم به بقا است. |
ویرایش