۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
رفیعی، علی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'آيه‌الله' به 'آیت‌الله'
جز (جایگزینی متن - ' ،' به '،') |
جز (جایگزینی متن - 'آيه‌الله' به 'آیت‌الله') |
||
| خط ۴۰: | خط ۴۰: | ||
در سال 1342ش جهت ادامه تحصيل عازم شيراز شد و در مدرسه علميه امامزاده ابراهيم بن موسى بن جعفر(ع) و مدرسه آقاباباخان از محضر آقايان آيت‌الله حاج عالم آیت‌اللهى، حاج سيد محمد كاظم آيت‌اللهى، حاج سيد احمد و حاج سيد محمود آيت‌اللهى و ديگر علماى شيراز كسب فيض نموده و در سال 1345ش به قصد مسافرت به عراق، به خرمشهر رفت و پس از يكسال كه در مدرسه علميه رضويه آن شهر و نزد حجج اسلام حاج شيخ عبدالله محمدى، محسنى اقليدى و ديگر اساتيد تلمّذ و استفاده كرد، به عراق سفر نموده و وارد (جامعة النجف‌الدينية)، به رياست حجت‌الاسلام سيد محمد كلانتر شد. | در سال 1342ش جهت ادامه تحصيل عازم شيراز شد و در مدرسه علميه امامزاده ابراهيم بن موسى بن جعفر(ع) و مدرسه آقاباباخان از محضر آقايان آيت‌الله حاج عالم آیت‌اللهى، حاج سيد محمد كاظم آيت‌اللهى، حاج سيد احمد و حاج سيد محمود آيت‌اللهى و ديگر علماى شيراز كسب فيض نموده و در سال 1345ش به قصد مسافرت به عراق، به خرمشهر رفت و پس از يكسال كه در مدرسه علميه رضويه آن شهر و نزد حجج اسلام حاج شيخ عبدالله محمدى، محسنى اقليدى و ديگر اساتيد تلمّذ و استفاده كرد، به عراق سفر نموده و وارد (جامعة النجف‌الدينية)، به رياست حجت‌الاسلام سيد محمد كلانتر شد. | ||
در آنجا از محضر حجج‌اسلام آقايان حاج شيخ [[محمد هادى معرفت]]، شيخ مجتبى لنكرانى و ديگر اساتيد، علوم فقه، اصول، تفسير و كلام را آموخت. در سال 1350ش به ايران بازگشت. مدتى در شيراز و سپس در قم اقامت گزيد. در حوزه علميه قم از محضر فضلاى جليل القدرى همچون حجج اسلام فاضل اصفهانى ستوده، حجتى‌زاده نيشابورى، دكتر احمد بهشتى، [[دوزدوزانی تبریزی، محسن|دوزدوزانى]] و آيات عظام حاج شيخ [[محمد هادى معرفت]] و علوى گرگانى، دروس فقه و اصول، تفسير و فلسفه را گذرانده و مدت كمى در حوزه‌هاى دروس خارج فقه و اصول آيات مراجع عظام گلپايگانى، مرعشى نجفى و [[وحید خراسانی، حسین|وحيد خراسانى]] شركت نموده و در سال 1353ش از طرف دفتر آيت‌الله گلپايگانى و تاييد دفتر | در آنجا از محضر حجج‌اسلام آقايان حاج شيخ [[محمد هادى معرفت]]، شيخ مجتبى لنكرانى و ديگر اساتيد، علوم فقه، اصول، تفسير و كلام را آموخت. در سال 1350ش به ايران بازگشت. مدتى در شيراز و سپس در قم اقامت گزيد. در حوزه علميه قم از محضر فضلاى جليل القدرى همچون حجج اسلام فاضل اصفهانى ستوده، حجتى‌زاده نيشابورى، دكتر احمد بهشتى، [[دوزدوزانی تبریزی، محسن|دوزدوزانى]] و آيات عظام حاج شيخ [[محمد هادى معرفت]] و علوى گرگانى، دروس فقه و اصول، تفسير و فلسفه را گذرانده و مدت كمى در حوزه‌هاى دروس خارج فقه و اصول آيات مراجع عظام گلپايگانى، مرعشى نجفى و [[وحید خراسانی، حسین|وحيد خراسانى]] شركت نموده و در سال 1353ش از طرف دفتر آيت‌الله گلپايگانى و تاييد دفتر آیت‌الله پسنديده به عنوان نماينده ايشان عازم كردستان شد و پس از چند سال تبليغ و ارشاد در آن خطه، در اواخر سال 1355ش عليه رژيم ستم شاهى پهلوى وارد مبارزات سياسى شد كه از طرف حوزه علميه قم به مراكز شهرستان‌ها جهت سخنرانى و بسيج جوانان اعزام گرديد. وى چند بار نيز توسط ساواک و عوامل رژيم پهلوى بازداشت شد. | ||
در اواخر سال 1356ش يكسره در منطقه لامرد و علامرودشت به فعاليت پرداخته و پس از پيروزى انقلاب اسلامى سرپرستى كميته آن منطقه را عهده‌دار شد. در سال 1357ش به خرمشهر اعزام شد و مسئوليت امور فرهنگى ستاد انقلاب اسلامى مردم عرب زبان زير نظر حجت‌الاسلام شيخ عيسى طرفى را به عهده گرفت.پس از آن به قم بازگشت و به كار تحقيق، پژوهش و تألیف پرداخت. | در اواخر سال 1356ش يكسره در منطقه لامرد و علامرودشت به فعاليت پرداخته و پس از پيروزى انقلاب اسلامى سرپرستى كميته آن منطقه را عهده‌دار شد. در سال 1357ش به خرمشهر اعزام شد و مسئوليت امور فرهنگى ستاد انقلاب اسلامى مردم عرب زبان زير نظر حجت‌الاسلام شيخ عيسى طرفى را به عهده گرفت.پس از آن به قم بازگشت و به كار تحقيق، پژوهش و تألیف پرداخت. | ||