۶۱٬۱۸۹
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - 'ايران' به 'ایران') |
||
خط ۶۲: | خط ۶۲: | ||
ايشان در سال ۱۳۲۸ق به وطن خويش مراجعت و حدود 33سال در آنجا اقامت داشتند. و در تمام اين مدت به طور مستمر مشغول به تحصيل، تألیف، تدريس فقه واصول بودند. اكثر آثار مكتوب و ابتكارات علمى ايشان در فقه مانند حاشيه بر عروةالوثقى، اصول، حديث و رجال، حاصل تلاش اين دوره اقامت در بروجرد است. | ايشان در سال ۱۳۲۸ق به وطن خويش مراجعت و حدود 33سال در آنجا اقامت داشتند. و در تمام اين مدت به طور مستمر مشغول به تحصيل، تألیف، تدريس فقه واصول بودند. اكثر آثار مكتوب و ابتكارات علمى ايشان در فقه مانند حاشيه بر عروةالوثقى، اصول، حديث و رجال، حاصل تلاش اين دوره اقامت در بروجرد است. | ||
در سال ۱۳۴۵ق ايشان به عنوان اعتراض به اعمال نارواى رئيس اداره ثبت احوال بروجرد، به عتبات عاليات رفته و در نجف ساكن گرديد اما همزمان با اوجگيرى اعتراضهاى مردم عليه رضاخان و هجرت اعتراضآميز روحانیان كشور به قم، ايشان به | در سال ۱۳۴۵ق ايشان به عنوان اعتراض به اعمال نارواى رئيس اداره ثبت احوال بروجرد، به عتبات عاليات رفته و در نجف ساكن گرديد اما همزمان با اوجگيرى اعتراضهاى مردم عليه رضاخان و هجرت اعتراضآميز روحانیان كشور به قم، ايشان به ایران آمده و ابتدا به تهران، سپس مشهد، قم و در نهايت به بروجرد رفت. | ||
يكى از تلخترين ايام اقامت ايشان در بروجرد، سالهاى ۱۳۵۰ تا ۱۳۶۰ق (۱۳۱۰ تا ۱۳۲۰ش) و دوران فشار و اختناق رضاخان است. | يكى از تلخترين ايام اقامت ايشان در بروجرد، سالهاى ۱۳۵۰ تا ۱۳۶۰ق (۱۳۱۰ تا ۱۳۲۰ش) و دوران فشار و اختناق رضاخان است. |
ویرایش