۶۱٬۱۸۹
ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
جز (جایگزینی متن - 'ايران' به 'ایران') |
||
خط ۴۰: | خط ۴۰: | ||
#مذهب تشيع در دوره مغولى (932 - 1274ق): اين بخش از كتاب با شرح حال تيمور لنگ و فتح خراسان در سال 916ق آغاز شده است. نويسنده به ترتيب شرح حال حكام هند را از همايون شروع كرده و در ضمن مطالب، اطلاعات ارزندهاى را ارائه داده است؛ بهعنوان مثال در صفحه 87، اعلام شيعه و نيز علماى شيعه در زمان اكبرشاه را جداگانه با ذكر تاريخ وفات معرفى مىكند. پس از آن امراى شيعه معروف در اين عصر را معرفى كرده است. تقىالدين شوشترى (ت 1020)، محمدعلى كشميرى (ت 1025) و عبدالباقى نهاوندى (ت 1046ق) از جمله علماى بزرگى هستند كه به هند مهاجرت كردهاند و نويسنده به معرفى آنها پرداخته است.<ref>جلد اول، بخش اول، ص98 - 99</ref>شرح چگونگى ساخت بناى «تاج محل» كه در طى 22 سال ساخته شده و نيز توصيف اين بنا از ديگر مطالب جالب كتاب است.<ref>همان، ص210 - 215</ref> | #مذهب تشيع در دوره مغولى (932 - 1274ق): اين بخش از كتاب با شرح حال تيمور لنگ و فتح خراسان در سال 916ق آغاز شده است. نويسنده به ترتيب شرح حال حكام هند را از همايون شروع كرده و در ضمن مطالب، اطلاعات ارزندهاى را ارائه داده است؛ بهعنوان مثال در صفحه 87، اعلام شيعه و نيز علماى شيعه در زمان اكبرشاه را جداگانه با ذكر تاريخ وفات معرفى مىكند. پس از آن امراى شيعه معروف در اين عصر را معرفى كرده است. تقىالدين شوشترى (ت 1020)، محمدعلى كشميرى (ت 1025) و عبدالباقى نهاوندى (ت 1046ق) از جمله علماى بزرگى هستند كه به هند مهاجرت كردهاند و نويسنده به معرفى آنها پرداخته است.<ref>جلد اول، بخش اول، ص98 - 99</ref>شرح چگونگى ساخت بناى «تاج محل» كه در طى 22 سال ساخته شده و نيز توصيف اين بنا از ديگر مطالب جالب كتاب است.<ref>همان، ص210 - 215</ref> | ||
#حكومت بهمنيه: نارضايتىهايى كه در دهههاى پايانى حكومت محمد بن تغلق (حك، 725 - 752) به دلايل مختلف در ميان مردم و حاكمان ايالتها شكل گرفت باعث شد كه اميران و سرداران وى در دكن عليه او دست به شورش بزنند. اين شورش منجر به استقلال دكن و تأسيس حكومت بهمنيان بهعنوان اولين حكومت مستقل مسلمان در اين منطقه گرديد. بهمنيان داراى اصل و نسبى | #حكومت بهمنيه: نارضايتىهايى كه در دهههاى پايانى حكومت محمد بن تغلق (حك، 725 - 752) به دلايل مختلف در ميان مردم و حاكمان ايالتها شكل گرفت باعث شد كه اميران و سرداران وى در دكن عليه او دست به شورش بزنند. اين شورش منجر به استقلال دكن و تأسيس حكومت بهمنيان بهعنوان اولين حكومت مستقل مسلمان در اين منطقه گرديد. بهمنيان داراى اصل و نسبى ایرانى بودند و با علما، دانشمندان، صوفيان و بازرگانان ایرانى روابط وسيع و صميمانهاى برقرار كردند. از 748 تا 932ق، هيجده تن از اين خاندان بر دكن حكومت كردند. بهجز احمد شاه ولى، نهمين سلطان بهمنيان، ساير اين پادشاهان، سنيان حنفىمذهب بودند، ليكن در سراسر اين دوره به حمايت بىدريغ از سادات و شیعیان پرداختند و به همين دليل گروه فراوانى از شیعیان از اقشار مختلف براى برخوردارى از حمايتهاى مادى و معنوى از ایران و عراق و ديگر سرزمينها راهى دكن و دربار بهمنيان گرديدند. در واقع پايههاى تشيعى كه بعدها در اين منطقه بسيار رشد و نفوذ كرد و بهصورت مذهب رسمى دكن درآمد، در اين دوره نهاده شد.<ref>معصومى، محسن، ص144 - 145</ref> | ||
#:در صفحات 67 - 69 اين بخش از كتاب، شجرهنامه خانواده بهمنيه بهصورت درختى تنظيم شده است. پس از آن نيز در بخشى با عنوان «تصاوير و لوحهاى تاريخى»، نقشههاى مناطق تحت حكومت بهمنيه، تصاويرى از صفحات قرآنها، مقابر، مساجد و نوشتههاى عهد بهمنيه ارائه شده است. | #:در صفحات 67 - 69 اين بخش از كتاب، شجرهنامه خانواده بهمنيه بهصورت درختى تنظيم شده است. پس از آن نيز در بخشى با عنوان «تصاوير و لوحهاى تاريخى»، نقشههاى مناطق تحت حكومت بهمنيه، تصاويرى از صفحات قرآنها، مقابر، مساجد و نوشتههاى عهد بهمنيه ارائه شده است. | ||
#حكومت عادلشاهيه (895 - 1097ق) در بيجاپور كه بخشى از دكن بود، از ديگر حكومتهاى هند است كه در اين بخش از كتاب معرفى شده است. پس از برافتادن سلاطين بهمنى در دكن سلسلههاى زير روى كار آمدند: عمادشاهيان در برار (از 890 - 980ق)، نظامشاهيان در احمدنگر (از 895 - 1042ق)، بريدشاهيان در بيدر (898 - 1028ق)، عادلشاهيان در بيجاپور (از 895 - 1097ق)، قطبشاهيان در گلكنده (از 918 - 1098ق) كه اين سلسلهها هم به دست امپراطوران مغول تيموريه منقرض گرديدند.<ref>كهدويى، محمدكاظم، ص79</ref> | #حكومت عادلشاهيه (895 - 1097ق) در بيجاپور كه بخشى از دكن بود، از ديگر حكومتهاى هند است كه در اين بخش از كتاب معرفى شده است. پس از برافتادن سلاطين بهمنى در دكن سلسلههاى زير روى كار آمدند: عمادشاهيان در برار (از 890 - 980ق)، نظامشاهيان در احمدنگر (از 895 - 1042ق)، بريدشاهيان در بيدر (898 - 1028ق)، عادلشاهيان در بيجاپور (از 895 - 1097ق)، قطبشاهيان در گلكنده (از 918 - 1098ق) كه اين سلسلهها هم به دست امپراطوران مغول تيموريه منقرض گرديدند.<ref>كهدويى، محمدكاظم، ص79</ref> | ||
خط ۶۲: | خط ۶۲: | ||
# مقدمه و متن كتاب. | # مقدمه و متن كتاب. | ||
#[[:noormags:336623|كهدويى، محمدكاظم، «پارسىگويان | #[[:noormags:336623|كهدويى، محمدكاظم، «پارسىگويان ایرانى در دوره حكومت قطبشاهيان و عادلشاهيان»، پايگاه مجلات تخصصى نور، نشريه: كاوشنامه زبان و ادبيات فارسی، بهار و تابستان 1386، شماره 14، ص77 تا 106]]. | ||
#[[:noormags:102458|معصومى، محسن، «نخستين نشانههاى ظهور تشيع در دكن»، پايگاه مجلات تخصصى نور، نشريه: علوم انسانى دانشگاه الزهرا(س)، بهار 1384، شماره 53، ص143 تا 162]]. | #[[:noormags:102458|معصومى، محسن، «نخستين نشانههاى ظهور تشيع در دكن»، پايگاه مجلات تخصصى نور، نشريه: علوم انسانى دانشگاه الزهرا(س)، بهار 1384، شماره 53، ص143 تا 162]]. | ||
ویرایش