۶۱٬۱۸۹
ویرایش
الشافية في علم التصريف و يليها الوافية نظم الشافية: تفاوت میان نسخه‌ها
الشافية في علم التصريف و يليها الوافية نظم الشافية (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۴ نوامبر ۲۰۱۸، ساعت ۱۸:۱۶
، ۴ نوامبر ۲۰۱۸جایگزینی متن - 'نويسنده' به 'نویسنده'
جز (جایگزینی متن - '== ساختار ==' به '==ساختار==') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
جز (جایگزینی متن - 'نويسنده' به 'نویسنده') |
||
| خط ۴: | خط ۴: | ||
| عنوان‌های دیگر =الوافیه نظم الشافیه | | عنوان‌های دیگر =الوافیه نظم الشافیه | ||
| پدیدآوران = | | پدیدآوران = | ||
[[نیساری]] ( | [[نیساری]] (نویسنده) | ||
[[ابن حاجب، عثمان بن عمر]] ( | [[ابن حاجب، عثمان بن عمر]] (نویسنده) | ||
[[جویدی، درویش]] (محقق) | [[جویدی، درویش]] (محقق) | ||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
صرف در آغاز، با نحو درآميخته بوده و اصطلاح نحو در آن زمان، صرف را نيز شامل مى‌شده است. در نيمه نخست سده 3ق، ابوعثمان مازنى، در علم تصريف، كتابى مستقل و درخور ذكر نگاشت كه بر دانش گسترده او در اين زمينه دلالت داشت. پس از وى، ابوالحسن تميمى (د 298ق)، زجاج (د 311ق) و ابوعلى فارسی (د 392ق) در آثار خود مباحث صرفى را مطرح كردند، آنگاه [[ابن جنی، عثمان بن جنی|ابن جنى]] (د 392ق) كتاب «التصريف الملوكي و سر الصناعة» را تأليف كرد و به شرح كتاب مازنى پرداخت. از اين زمان به بعد، كار تأليف در زمينه صرف ادامه يافت و گروهى نيز به شرح و حاشيه‌نويسى بر آن آثار دست زدند و به همين سبب از اواخر سده 4ق به بعد، انبوهى كتاب در اين خصوص پديدار گشت. در ميان همه اين آثار، كتاب حاضر، از شهرت خوبى برخوردار گشت.<ref>فرزانه، سيدبابك، ص107</ref> | صرف در آغاز، با نحو درآميخته بوده و اصطلاح نحو در آن زمان، صرف را نيز شامل مى‌شده است. در نيمه نخست سده 3ق، ابوعثمان مازنى، در علم تصريف، كتابى مستقل و درخور ذكر نگاشت كه بر دانش گسترده او در اين زمينه دلالت داشت. پس از وى، ابوالحسن تميمى (د 298ق)، زجاج (د 311ق) و ابوعلى فارسی (د 392ق) در آثار خود مباحث صرفى را مطرح كردند، آنگاه [[ابن جنی، عثمان بن جنی|ابن جنى]] (د 392ق) كتاب «التصريف الملوكي و سر الصناعة» را تأليف كرد و به شرح كتاب مازنى پرداخت. از اين زمان به بعد، كار تأليف در زمينه صرف ادامه يافت و گروهى نيز به شرح و حاشيه‌نويسى بر آن آثار دست زدند و به همين سبب از اواخر سده 4ق به بعد، انبوهى كتاب در اين خصوص پديدار گشت. در ميان همه اين آثار، كتاب حاضر، از شهرت خوبى برخوردار گشت.<ref>فرزانه، سيدبابك، ص107</ref> | ||
نویسنده، صرف و نحوى را كه توسط [[زمخشری، محمود بن عمر|زمخشرى]] در هم آميخته شده بود، از هم جدا كرده و به شيوه [[ابن جنی، عثمان بن جنی|ابن جنى]] و مازنى برگردانده است.<ref>فرزانه، سيدبابك، ص108</ref>بااين‌حال، اين اثر با وجود شهرتش، بازتاب ديدگاه‌هاى [[ابن جنی، عثمان بن جنی|ابن جنّى]] «[[سر صناعة الإعراب|در سرّ الصناعة]]» است، اما بسيار خوب فصل‌بندى و تنظيم شده است و از ميان شروح متعدد آن، [[شرح شافیة ابن الحاجب|شرح رضى‌الدين استرآبادى]] (متوفى 686) و شرح فخر‌الدين جاربَردى (متوفى 742 يا 746) بسيار مورد توجه قرار گرفته‌اند.<ref>حداد عادل، غلامعلى و همكاران، ج 7، ص364</ref> | |||
اين كتاب، از جمله متون درسى حوزه‌هاى شافعيه و بعضى از مناطق حنفى‌مذهب است. | اين كتاب، از جمله متون درسى حوزه‌هاى شافعيه و بعضى از مناطق حنفى‌مذهب است. | ||