۶۱٬۱۸۹
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'ايران' به 'ایران') |
جز (جایگزینی متن - ' حسين' به ' حسین') |
||
خط ۳۱: | خط ۳۱: | ||
}} | }} | ||
'''الهداية [في الأصول و الفروع]'''، تألیف ابوجعفر دوم محمد بن على بن | '''الهداية [في الأصول و الفروع]'''، تألیف ابوجعفر دوم محمد بن على بن حسین بن موسى بن بابويه، معروف به [[شيخ صدوق]] يا [[ابنبابویه، محمد بن علی|ابن بابويه]] (م381 ق) است. | ||
==اعتبار علمى== | ==اعتبار علمى== | ||
خط ۵۱: | خط ۵۱: | ||
از تاريخ دقيق تأليف كتاب اطلاعى در مصادر و تراجم ديده نشده، امّا با توجه به اين كه در الهداية بعد از نام على بن | از تاريخ دقيق تأليف كتاب اطلاعى در مصادر و تراجم ديده نشده، امّا با توجه به اين كه در الهداية بعد از نام على بن حسین بن بابويه پدر بزرگوار [[شيخ صدوق]] عبارت «رحمه اللّه» ديده مىشود، اين كتاب پس از وفات ايشان در سال 329ق تأليف شده است.<ref>الهداية، صفحۀ 5 و 107</ref> | ||
از طرفى در كتاب الاعتقادات [[شيخ صدوق]] يا دين الإماميّة در صفحۀ 95 آمده است: | از طرفى در كتاب الاعتقادات [[شيخ صدوق]] يا دين الإماميّة در صفحۀ 95 آمده است: | ||
خط ۷۱: | خط ۷۱: | ||
در [[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذريعة]] به 7 نسخه اشاره شده است كه عبارتند از: | در [[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذريعة]] به 7 نسخه اشاره شده است كه عبارتند از: | ||
1 - نسخۀ خطى كتابخانۀ مدرسۀ آیتالله بروجردى در نجف اشرف به خط تاجالدين | 1 - نسخۀ خطى كتابخانۀ مدرسۀ آیتالله بروجردى در نجف اشرف به خط تاجالدين حسین بن عوض شاه كاشانى كه در سال 687ق تأليف شده است و تا آخر كتاب ميراث است. | ||
2 - نسخۀ كتابخانۀ صدر تا آخر كتاب حج. | 2 - نسخۀ كتابخانۀ صدر تا آخر كتاب حج. | ||
خط ۱۴۸: | خط ۱۴۸: | ||
در حالى كه متن كتاب برگرفته از متن احاديث مىباشد؛ اما تعابير «قال»، «روى»، و نظائر آن و حتى ذكر نام راويان؛ همچون عمار بن موسى، زهرى، متن ناهمگونى را ايجاد كرده است.<ref>الهدایة، صفحات 138 و 139</ref> | در حالى كه متن كتاب برگرفته از متن احاديث مىباشد؛ اما تعابير «قال»، «روى»، و نظائر آن و حتى ذكر نام راويان؛ همچون عمار بن موسى، زهرى، متن ناهمگونى را ايجاد كرده است.<ref>الهدایة، صفحات 138 و 139</ref> | ||
همچنين مؤلف گاهى نظريات پدر بزرگوارش على بن | همچنين مؤلف گاهى نظريات پدر بزرگوارش على بن حسین بن بابويه را نيز در كنار نظريات فقهى خود آورده است.<ref>همان، صفحۀ 107</ref> | ||
از ديگر ويژگىهاى كتاب اين كه مؤلف سعى نموده است، بسيارى از مستحبات و ادعيه كه در كتب فقهى نظير او وجود داشته است، در كتاب مطرح ننمايد تا مباحث كتاب چهرۀ فقهى بيشترى به خود بگيرد. | از ديگر ويژگىهاى كتاب اين كه مؤلف سعى نموده است، بسيارى از مستحبات و ادعيه كه در كتب فقهى نظير او وجود داشته است، در كتاب مطرح ننمايد تا مباحث كتاب چهرۀ فقهى بيشترى به خود بگيرد. |
ویرایش