پرش به محتوا

تهانوی، محمدعلی بن علی: تفاوت میان نسخه‌ها

هیچ تغییری در اندازه به وجود نیامده‌ است. ،  ‏۴ نوامبر ۲۰۱۸
جز
جایگزینی متن - ' حسين' به ' حسین'
جز (جایگزینی متن - '== وابسته‌ها ==' به '==وابسته‌ها==')
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
جز (جایگزینی متن - ' حسين' به ' حسین')
خط ۳۳: خط ۳۳:
</div>
</div>


با آن كه دانشنامه كشّاف اصطلاحات الفنون و العلوم، شاهكار علاّمه محمدعلى تهانوى، يكى از بزرگ‌ترين نگاشته‌ها در زمينه اصطلاح‌شناسى در زبان تازى و فارسى است و نويسنده از سرشناس‌ترين كسان در اين رشته است، ولى آگاهى چندانى از زيست‌نامه او در دست نيست. نه تنها درباره نام او، كه درباره تاريخ تولّد و مرگش نيز همداستانى نمى‌بينيم. بطرس بُستانى نام او را محمدعلى و [[زیدان، جرجی|جرجى زيدان]] محمد صابر فاروقى سنّى حنفى تهانوى نوشته‌اند. [[زرکلی، خیرالدین|زركلى]] و كحّاله نام نويسنده كشّاف اصطلاحات الفنون و العلوم را محمد بن على نگاشته‌اند. در فهرست كتاب‌خانه خديوى مصر نام تهانوى محمد بن محمد بن جابر آمده است. عبدالحّى حسينى نام او را محمدعلى پسر شيخ على بن قاضى محمد حامد پسر محمد صابر فاروقى سنّى حنفى تهانوى نوشته است. فاروقى در پيوند به لقب خليفه دوم (فاروق) است كه دولت مستقل فاروقيان در خنديشى هند پس از مرگ فيروز تغلق در آن سرزمين روى كار آمد و نام خود را از عمر بن خطّاب گرفت. اين دولت در سال‌هاى پايانى سده هشتم هجرى بر دهلى فرمان مى‌راند و تا سال‌هاى آغازين سده يازدهم پاييد. پيداست كه حنفى در پيوند به مذهب حنفى است، كه از ديرباز در شبه‌قاره و پيرامون آن رواج داشته است. تهانوى در پيوند به تهانه بهون از روستاهاى مظفّر نكر هند و از شهرك‌هاى دلهى (دهلى) بوده است.
با آن كه دانشنامه كشّاف اصطلاحات الفنون و العلوم، شاهكار علاّمه محمدعلى تهانوى، يكى از بزرگ‌ترين نگاشته‌ها در زمينه اصطلاح‌شناسى در زبان تازى و فارسى است و نويسنده از سرشناس‌ترين كسان در اين رشته است، ولى آگاهى چندانى از زيست‌نامه او در دست نيست. نه تنها درباره نام او، كه درباره تاريخ تولّد و مرگش نيز همداستانى نمى‌بينيم. بطرس بُستانى نام او را محمدعلى و [[زیدان، جرجی|جرجى زيدان]] محمد صابر فاروقى سنّى حنفى تهانوى نوشته‌اند. [[زرکلی، خیرالدین|زركلى]] و كحّاله نام نويسنده كشّاف اصطلاحات الفنون و العلوم را محمد بن على نگاشته‌اند. در فهرست كتاب‌خانه خديوى مصر نام تهانوى محمد بن محمد بن جابر آمده است. عبدالحّى حسینى نام او را محمدعلى پسر شيخ على بن قاضى محمد حامد پسر محمد صابر فاروقى سنّى حنفى تهانوى نوشته است. فاروقى در پيوند به لقب خليفه دوم (فاروق) است كه دولت مستقل فاروقيان در خنديشى هند پس از مرگ فيروز تغلق در آن سرزمين روى كار آمد و نام خود را از عمر بن خطّاب گرفت. اين دولت در سال‌هاى پايانى سده هشتم هجرى بر دهلى فرمان مى‌راند و تا سال‌هاى آغازين سده يازدهم پاييد. پيداست كه حنفى در پيوند به مذهب حنفى است، كه از ديرباز در شبه‌قاره و پيرامون آن رواج داشته است. تهانوى در پيوند به تهانه بهون از روستاهاى مظفّر نكر هند و از شهرك‌هاى دلهى (دهلى) بوده است.


آنچه از منابعى كه درباره تهانوى نوشته‌اند، بر مى‌آيد اين است كه او در سال‌هاى پايانى سده يازدهم هجرى/هفدهم ميلادى پا به جهان گذاشت. بيشتر تاريخ‌نگاران، تهانوى را از دانشوران سده دوازدهم/هجدهم دانسته‌اند.
آنچه از منابعى كه درباره تهانوى نوشته‌اند، بر مى‌آيد اين است كه او در سال‌هاى پايانى سده يازدهم هجرى/هفدهم ميلادى پا به جهان گذاشت. بيشتر تاريخ‌نگاران، تهانوى را از دانشوران سده دوازدهم/هجدهم دانسته‌اند.
خط ۳۹: خط ۳۹:
درباره تاريخ مرگ تهانوى نيز به درستى چيزى نمى‌دانيم. همين اندازه مى‌دانيم كه اين نويسنده دانشور و سرشناس، برابر آنچه از كشّاف پيداست، در سال 1745/1158 هنوز مى‌زيست و زنده بود. اين تاريخ درست هم زمان است با فروپاشى دولت مغول هند؛ براى همين است كه نمى‌توانيم به درستى و با اطمينان دريابيم كه اين نويسنده كم و بيش چند سال پس از 1158 زنده مانده بود.
درباره تاريخ مرگ تهانوى نيز به درستى چيزى نمى‌دانيم. همين اندازه مى‌دانيم كه اين نويسنده دانشور و سرشناس، برابر آنچه از كشّاف پيداست، در سال 1745/1158 هنوز مى‌زيست و زنده بود. اين تاريخ درست هم زمان است با فروپاشى دولت مغول هند؛ براى همين است كه نمى‌توانيم به درستى و با اطمينان دريابيم كه اين نويسنده كم و بيش چند سال پس از 1158 زنده مانده بود.


شگفتا كه عبدالحىّ حسينى هم كه پيشين‌ترين نگاشته را درباره تهانوى بر جا نهاده است و ديگران از او گرفته‌اند، چيزى در اين زمينه نگفته است. بدين گونه، آنچه بر پايه پاره‌اى از منابع آمده است كه كتاب كشاف اصطلاحات، در آغاز سده سيزدهم هجرى/نوزدهم ميلادى پديدار گرديد و از افزوده‌هاى شاگردان تهانوى است كه متن كشّاف را رونويسى مى‌كردند.
شگفتا كه عبدالحىّ حسینى هم كه پيشين‌ترين نگاشته را درباره تهانوى بر جا نهاده است و ديگران از او گرفته‌اند، چيزى در اين زمينه نگفته است. بدين گونه، آنچه بر پايه پاره‌اى از منابع آمده است كه كتاب كشاف اصطلاحات، در آغاز سده سيزدهم هجرى/نوزدهم ميلادى پديدار گرديد و از افزوده‌هاى شاگردان تهانوى است كه متن كشّاف را رونويسى مى‌كردند.


تهانوى در دانش‌هاى زبان تازى، فقه، حديث، تاريخ، ستاره‌شناسى، فلسفه، تصوّف و ديگر دانش‌ها كاركرد و اندوخته‌هاى خوبى پدرش از دانشمندان بزرگى بود كه او را «قطب زمان» مى‌ناميدند.
تهانوى در دانش‌هاى زبان تازى، فقه، حديث، تاريخ، ستاره‌شناسى، فلسفه، تصوّف و ديگر دانش‌ها كاركرد و اندوخته‌هاى خوبى پدرش از دانشمندان بزرگى بود كه او را «قطب زمان» مى‌ناميدند.
۶۱٬۱۸۹

ویرایش