۶۱٬۱۸۹
ویرایش
انصاریان، حسین: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - ' حسين' به ' حسین'
جز (جایگزینی متن - 'سيد ' به 'سيد') |
جز (جایگزینی متن - ' حسين' به ' حسین') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
| خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
|-class='articleCode' | |-class='articleCode' | ||
|کد مؤلف | |کد مؤلف | ||
|data-type='authorCode'| | |data-type='authorCode'|AUTHORCODE01626AUTHORCODE | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
'''شيخ | '''شيخ حسین انصاريان'''، خطيب، مؤلف و استاد اخلاق؛ متولد 1323ش، شهرستان خوانسار اصفهان مى‌باشد. | ||
استاد انصاريان در سومين بهار زندگى‌اش، خانواده او به تهران نقل مكان كرده و در يكى از محله‌هاى مذهبى آن شهر - خيابان خراسان - سكونت گزيدند. محور علمى آن منطقه در آن زمان مرحوم آیت‌الله حاج شيخ على‌اكبر برهان بود. استاد در همان اوان كودكى از محضر آن استاد بهرمند شد. آیت‌الله برهان عالمى تحصيل كرده و مجتهد بود و در آن زمان امامت جماعت مسجد لُرزاده را عهده‌دار بود. از ديگر عالمانى كه با آن‌ها انس داشت، يكى هم مرحوم آیت‌الله سيدمحمدتقى غضنفرى امام جماعت مسجد دوراه خوانسار - محله پدرى استاد در شهر خوانسار بود و ديگر مرحوم آیت‌الله سيدحسين علوى خوانسارى (رحمه‌الله) بود. مرحوم علوى از مجتهدان سرشناس خوانسارى بود و در محله بالاى خوانسار - محله مادرى استاد - اقامه جماعت و تدريس داشته و صدها محصل علوم دينى از محضر او استفاده‌ها بردند. و نيز آیت‌الله حاج سيدمحمدعلى ابن‌الرضا خوانسارى است كه استاد از كودكى به مناسبت نسبت فاميلى كه به ايشان داشتند، با ايشان حشر و نشر داشته‌اند. از جمله افرادى كه استاد با آن ارتباط داشته‌اند، مى‌توان از مرحوم الهى قمشه‌اى نام برد كه استاد در جلسه اخلاق آن مرحوم استفاده‌ها برده است. | استاد انصاريان در سومين بهار زندگى‌اش، خانواده او به تهران نقل مكان كرده و در يكى از محله‌هاى مذهبى آن شهر - خيابان خراسان - سكونت گزيدند. محور علمى آن منطقه در آن زمان مرحوم آیت‌الله حاج شيخ على‌اكبر برهان بود. استاد در همان اوان كودكى از محضر آن استاد بهرمند شد. آیت‌الله برهان عالمى تحصيل كرده و مجتهد بود و در آن زمان امامت جماعت مسجد لُرزاده را عهده‌دار بود. از ديگر عالمانى كه با آن‌ها انس داشت، يكى هم مرحوم آیت‌الله سيدمحمدتقى غضنفرى امام جماعت مسجد دوراه خوانسار - محله پدرى استاد در شهر خوانسار بود و ديگر مرحوم آیت‌الله سيدحسين علوى خوانسارى (رحمه‌الله) بود. مرحوم علوى از مجتهدان سرشناس خوانسارى بود و در محله بالاى خوانسار - محله مادرى استاد - اقامه جماعت و تدريس داشته و صدها محصل علوم دينى از محضر او استفاده‌ها بردند. و نيز آیت‌الله حاج سيدمحمدعلى ابن‌الرضا خوانسارى است كه استاد از كودكى به مناسبت نسبت فاميلى كه به ايشان داشتند، با ايشان حشر و نشر داشته‌اند. از جمله افرادى كه استاد با آن ارتباط داشته‌اند، مى‌توان از مرحوم الهى قمشه‌اى نام برد كه استاد در جلسه اخلاق آن مرحوم استفاده‌ها برده است. | ||
| خط ۳۸: | خط ۳۸: | ||
استاد پس از تكميل دروس دبيرستانى، راه طلبگى را در پيش گرفته و پس از مشورت با مرحوم الهى قمشه‌اى دروس طلبگى را آغاز مى‌كند. تحصيلات استاد در دو حوزه علمى تهران و قم بوده است. در تهران ادبيات را آغاز مى‌كند و پس از اتمام ادبيات به محضر عالم ربانى حضرت آیت‌الله ميرزا على فلسفى كه آن روزگار بعد از مرحوم برهان در مسجد لُر زاده اقامه جماعت داشته‌اند، مى‌رسد و از ايشان تقاضا مى‌كند كتاب [[معالم‌الدين و ملاذ المجتهدين|معالم]] الاصول را به صورت خصوصى براى ايشان تدريس فرمايد. آن عالم كم نظير كه جزء معدود كسانى هستند كه مرحوم [[خویی، ابوالقاسم|آیت‌الله خوئى]] كتباً به اجتهاد او تصريح داشته، تقاضاى استاد را مى‌پذيرد و پس از اتمام لمعتين و [[معالم‌الدين و ملاذ المجتهدين|معالم]] از محضر آیت‌الله فلسفى كسب اجازه مى‌نمايد تا به حوزه علميه قم مهاجرت نمايد. آیت‌الله فلسفى استاد را تشويق نموده و ايشان را با مهربانى در آغوش مى‌گيرد و زمانى كه استاد تقاضاى نصيحتى مى‌كند كه ره توشه راه او باشد، آیت‌الله فلسفى حديثى را از پيامبر به عنوان هديه و زاد به او مى‌فرمايد كه: «مَن كَانَ لِلَّهِ كانَ اللّهُ لَه». استاد انصاريان مى‌فرمايد: «از آن روز تا به امروز سعى كردم، با خدا باشم و ديدم خدا هم در همه مراحل زندگى با من است. آرى، هر كس كه با او باشد، خدا نيز با او خواهد بود». استاد در حوزه علميه قم نيز مانند تهران سعى مى‌نمايد با چهره‌هاى الهى مأنوس باشد. لذا به محضر مرحوم آیت‌الله حاج شيخ عباس طهرانى مى‌رسد و از محضر او بهره‌ها مى‌برد. همچنين در جلسات اخلاقى مرحوم حاج آقا | استاد پس از تكميل دروس دبيرستانى، راه طلبگى را در پيش گرفته و پس از مشورت با مرحوم الهى قمشه‌اى دروس طلبگى را آغاز مى‌كند. تحصيلات استاد در دو حوزه علمى تهران و قم بوده است. در تهران ادبيات را آغاز مى‌كند و پس از اتمام ادبيات به محضر عالم ربانى حضرت آیت‌الله ميرزا على فلسفى كه آن روزگار بعد از مرحوم برهان در مسجد لُر زاده اقامه جماعت داشته‌اند، مى‌رسد و از ايشان تقاضا مى‌كند كتاب [[معالم‌الدين و ملاذ المجتهدين|معالم]] الاصول را به صورت خصوصى براى ايشان تدريس فرمايد. آن عالم كم نظير كه جزء معدود كسانى هستند كه مرحوم [[خویی، ابوالقاسم|آیت‌الله خوئى]] كتباً به اجتهاد او تصريح داشته، تقاضاى استاد را مى‌پذيرد و پس از اتمام لمعتين و [[معالم‌الدين و ملاذ المجتهدين|معالم]] از محضر آیت‌الله فلسفى كسب اجازه مى‌نمايد تا به حوزه علميه قم مهاجرت نمايد. آیت‌الله فلسفى استاد را تشويق نموده و ايشان را با مهربانى در آغوش مى‌گيرد و زمانى كه استاد تقاضاى نصيحتى مى‌كند كه ره توشه راه او باشد، آیت‌الله فلسفى حديثى را از پيامبر به عنوان هديه و زاد به او مى‌فرمايد كه: «مَن كَانَ لِلَّهِ كانَ اللّهُ لَه». استاد انصاريان مى‌فرمايد: «از آن روز تا به امروز سعى كردم، با خدا باشم و ديدم خدا هم در همه مراحل زندگى با من است. آرى، هر كس كه با او باشد، خدا نيز با او خواهد بود». استاد در حوزه علميه قم نيز مانند تهران سعى مى‌نمايد با چهره‌هاى الهى مأنوس باشد. لذا به محضر مرحوم آیت‌الله حاج شيخ عباس طهرانى مى‌رسد و از محضر او بهره‌ها مى‌برد. همچنين در جلسات اخلاقى مرحوم حاج آقا حسین فاطمى شركت مى‌نمايد. وى در اين زمينه مى‌گويند: «غالب سخنرانى‌هاى اخلاقى آیت‌الله فاطمى همراه با اشك چشم و شور و حال از جانب خود آن مرحوم و شاگردان بود». | ||
سرانجام بدست مرحوم آیت‌الله حاج شيخ عباس طهرانى ملبس به لباس روحانیت مى‌گردد و تحصيلات خود را اين گونه ادامه مى‌دهد: [[فرائد الاصول (طبع انتشارات اسلامی)|رسائل]] و مكاسب و [[كفاية الأصول (جامعه مدرسین)|كفايه]] را نزد علماى گران‌قدرى؛ مانند آیت‌الله اعتمادى، آیت‌الله [[فاضل موحدی لنکرانی، محمد|فاضل لنكرانى]]، آیت‌الله صالحى نجف‌آبادى و آیت‌الله صانعى فرا مى‌گيرد. پس از اتمام سطوح عاليه وارد مرحله استنباطى فقه و اصول - درس خارج - مى‌گردد. در اين قسمت هم از محضر فقهاى عظام: مرحوم آیت‌الله سيدمحمد محقق داماد، آیت‌الله [[منتظری، حسینعلی|منتظرى]]، مرحوم آیت‌الله حاج شيخ ابوالفضل نجفى خوانسارى و بالاخص ساليانى از محضر مرحوم آیت‌الله حاج [[آملی، هاشم|ميرزا هاشم آملى]] استفاده‌ها مى‌نمايد، كه حاصل اين برهه از ايام تحصيلى استاد، تقريرات گران‌مايه فقه و اصول درس مرحوم آیت‌الله حاج [[آملی، هاشم|ميرزا هاشم آملى]] است كه ايشان به رشته تحرير در آورده‌اند، و مباحث حكمت را از حضور آیت‌الله گيلانى معانى و بيان و بديع را از محضر حجةالاسلام جوادى در تهران استفاده نمودند. | سرانجام بدست مرحوم آیت‌الله حاج شيخ عباس طهرانى ملبس به لباس روحانیت مى‌گردد و تحصيلات خود را اين گونه ادامه مى‌دهد: [[فرائد الاصول (طبع انتشارات اسلامی)|رسائل]] و مكاسب و [[كفاية الأصول (جامعه مدرسین)|كفايه]] را نزد علماى گران‌قدرى؛ مانند آیت‌الله اعتمادى، آیت‌الله [[فاضل موحدی لنکرانی، محمد|فاضل لنكرانى]]، آیت‌الله صالحى نجف‌آبادى و آیت‌الله صانعى فرا مى‌گيرد. پس از اتمام سطوح عاليه وارد مرحله استنباطى فقه و اصول - درس خارج - مى‌گردد. در اين قسمت هم از محضر فقهاى عظام: مرحوم آیت‌الله سيدمحمد محقق داماد، آیت‌الله [[منتظری، حسینعلی|منتظرى]]، مرحوم آیت‌الله حاج شيخ ابوالفضل نجفى خوانسارى و بالاخص ساليانى از محضر مرحوم آیت‌الله حاج [[آملی، هاشم|ميرزا هاشم آملى]] استفاده‌ها مى‌نمايد، كه حاصل اين برهه از ايام تحصيلى استاد، تقريرات گران‌مايه فقه و اصول درس مرحوم آیت‌الله حاج [[آملی، هاشم|ميرزا هاشم آملى]] است كه ايشان به رشته تحرير در آورده‌اند، و مباحث حكمت را از حضور آیت‌الله گيلانى معانى و بيان و بديع را از محضر حجةالاسلام جوادى در تهران استفاده نمودند. | ||