۶۱٬۱۸۹
ویرایش
الشریف الرضي محمد بن الحسین بن موسی الموسوي: تفاوت میان نسخه‌ها
الشریف الرضي محمد بن الحسین بن موسی الموسوي (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۴ نوامبر ۲۰۱۸، ساعت ۱۴:۴۴
، ۴ نوامبر ۲۰۱۸جایگزینی متن - ' حسين' به ' حسین'
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - ' حسين' به ' حسین') |
||
| خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
}} | }} | ||
'''الشریف الرضي محمد بن الحسین بن موسی الموسوي'''، تألیف [[امینی، محمدهادی|محمدهادى امينى]] به زبان عربى درباره [[شریف‌الرضی، محمد بن حسین|محمد بن | '''الشریف الرضي محمد بن الحسین بن موسی الموسوي'''، تألیف [[امینی، محمدهادی|محمدهادى امينى]] به زبان عربى درباره [[شریف‌الرضی، محمد بن حسین|محمد بن حسین بن موسى]]، معروف به [[شریف‌الرضی، محمد بن حسین|سيدرضى]] مؤلف [[نهج‌‌البلاغة (صبحی صالح)|نهج‌البلاغه]] است. اين اثر يكى از منابع جامع و كامل و پژوهشى درباره شخصيت [[شریف‌الرضی، محمد بن حسین|سيدرضى]] مى‌باشد كه در دسترس مى‌باشد و شخصيت مؤلف [[نهج‌‌البلاغة (صبحی صالح)|نهج‌البلاغه]] را از همه زوايا مورد بررسى قرار داده است. | ||
==ساختار== | ==ساختار== | ||
| خط ۳۷: | خط ۳۷: | ||
بخش اول كتاب، درباره [[شریف‌الرضی، محمد بن حسین|سيدرضى]] است كه در آن به ولادت، والده، والدته، فرزندان ايشان اشاره شده است. | بخش اول كتاب، درباره [[شریف‌الرضی، محمد بن حسین|سيدرضى]] است كه در آن به ولادت، والده، والدته، فرزندان ايشان اشاره شده است. | ||
[[شریف‌الرضی، محمد بن حسین|ابوالحسن، محمد بن | [[شریف‌الرضی، محمد بن حسین|ابوالحسن، محمد بن حسین بن موسى موسوى بغدادى]]، معروف به [[شریف‌الرضی، محمد بن حسین|سيدرضى]] در سال 359ه.ق در شهر بغداد به دنيا آمد. او از خانواده‌هاى شريف و اصيل و از نسل ائمه معصومين عليهم‌السلام است. نسب او از طرف پدر به امام موسى كاظم عليه‌السلام و از طرف مادر به امام زين‌العابدين عليه‌السلام مى‌رسد. | ||
پدرش ابواحمد | پدرش ابواحمد حسین، ملقب به طاهر و ذوالمنقبتين است كه از شخصيت‌هاى برجسته و مورد توجه حكومت بوده است. او بزرگ سادات و مسئول رسيدگى به شكايات مردم و اميرحج بود. | ||
مادرش فاطمه دختر ابومحمد، | مادرش فاطمه دختر ابومحمد، حسین بن احمد بن محمد ناصر كبير، زنى دانشمند و با تقوا بود و [[شيخ مفيد]] كتاب "أحكام النساء" را به درخواست ايشان به نگارش درآوردند. | ||
بخش دوم كتاب، درباره دوره حيات و زندگانى ايشان مى‌باشد. [[شریف‌الرضی، محمد بن حسین|سيدرضى]] در نيمه دوم سده چهارم هجرى به دنيا آمد و تا سال 406 زيست. بنابراین، روزگار سيدرا مى‌توان مقارن با دوره‌اى از خلافت عباسيان (447- 334ق) و فرمانروايى آل‌بويه بر عراق (447- 334ق)، و به لحاظ تاريخ ادبيات، معاصر با شاعرانى چون متنبى و ابوالعلاء معرّى دانست. | بخش دوم كتاب، درباره دوره حيات و زندگانى ايشان مى‌باشد. [[شریف‌الرضی، محمد بن حسین|سيدرضى]] در نيمه دوم سده چهارم هجرى به دنيا آمد و تا سال 406 زيست. بنابراین، روزگار سيدرا مى‌توان مقارن با دوره‌اى از خلافت عباسيان (447- 334ق) و فرمانروايى آل‌بويه بر عراق (447- 334ق)، و به لحاظ تاريخ ادبيات، معاصر با شاعرانى چون متنبى و ابوالعلاء معرّى دانست. | ||
| خط ۷۸: | خط ۷۸: | ||
# ابوالحسن سيدعلى بن بندار بن محمد قاضى هاشمى. | # ابوالحسن سيدعلى بن بندار بن محمد قاضى هاشمى. | ||
# حافظ ابومحمد عبدالرحمن بنابى‌بكر خزاعى نيشابورى، معروف به مفيد نيشابورى (درگذشته به سال 445ق). در رى مى‌زيست و از بزرگان شيوخ اماميه، و حافظ و واعظ و خطيب و ثقه بود، براى سماع حديث به شرق و غرب مسافرت كرد و از راويان بسيارى حديث شنيد و از آنان روايت كرد، چنانكه از [[علم‌الهدی، علی بن حسین|سيدمرتضى]] و [[شریف‌الرضی، محمد بن حسین|سيدرضى]] و [[شيخ مفيد]] حديث روايت كرد و شاگردى آنان را داشت. | # حافظ ابومحمد عبدالرحمن بنابى‌بكر خزاعى نيشابورى، معروف به مفيد نيشابورى (درگذشته به سال 445ق). در رى مى‌زيست و از بزرگان شيوخ اماميه، و حافظ و واعظ و خطيب و ثقه بود، براى سماع حديث به شرق و غرب مسافرت كرد و از راويان بسيارى حديث شنيد و از آنان روايت كرد، چنانكه از [[علم‌الهدی، علی بن حسین|سيدمرتضى]] و [[شریف‌الرضی، محمد بن حسین|سيدرضى]] و [[شيخ مفيد]] حديث روايت كرد و شاگردى آنان را داشت. | ||
# ابوبكر نيشابورى احمد بن | # ابوبكر نيشابورى احمد بن حسین بن احمد خزاعى(متوفا به سال حدود 480 ه) ساكن رى. حافظ و فقيه و ثقه و محدّث، از بزرگان مشايخ اماميه. پدر دو عالم مشهور و محدث: حافظ مفيد عبدالرحمن بن احمد، و مفيد أبى سعيد محمد بن احمد، و جد ابوالفت و حرازى نويسنده نخستين تفسير به زبان فارسی. | ||
# ابوالحسن مهيار ديلمى پسر مرزويه، از زردشتى ان ايرانى و از مردم ديلم (رودبار گيلان)، بود كه در سال 394ق به دست [[شریف‌الرضی، محمد بن حسین|سيدرضى]] مسلمان شد، و به مذهب شيعه اماميه درآمد و در دوستى اهلبيت، و در رثاى امام | # ابوالحسن مهيار ديلمى پسر مرزويه، از زردشتى ان ايرانى و از مردم ديلم (رودبار گيلان)، بود كه در سال 394ق به دست [[شریف‌الرضی، محمد بن حسین|سيدرضى]] مسلمان شد، و به مذهب شيعه اماميه درآمد و در دوستى اهلبيت، و در رثاى امام حسین شعر گفته است. وى پس از مسلمان شدن، نزد سيدبه فراگرفتن شعر و ادبيات عربى پرداخت. | ||
# قاضى ابومنصور محمد بنابى نصر عكبرى معدل بغدادى(در گذشته به سال 472ق). محدث فقيه محقق ثقه [[ابن‌بابویه، محمد بن علی|صدوق]]. در بغداد از شريف مرتضى و شرى فرضى حديث شنيد، و از آن دو و از ديگران روايت كرد. | # قاضى ابومنصور محمد بنابى نصر عكبرى معدل بغدادى(در گذشته به سال 472ق). محدث فقيه محقق ثقه [[ابن‌بابویه، محمد بن علی|صدوق]]. در بغداد از شريف مرتضى و شرى فرضى حديث شنيد، و از آن دو و از ديگران روايت كرد. | ||