۶۱٬۱۸۹
ویرایش
الرسائل الأربعة عشرة: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'نويسنده' به 'نویسنده'
جز (جایگزینی متن - '== ساختار ==' به '==ساختار==') |
جز (جایگزینی متن - 'نويسنده' به 'نویسنده') |
||
| خط ۴: | خط ۴: | ||
| عنوان‌های دیگر = | | عنوان‌های دیگر = | ||
| پدیدآوران = | | پدیدآوران = | ||
[[جمع من العلماء الاعلام]] ( | [[جمع من العلماء الاعلام]] (نویسنده) | ||
[[استادی، رضا]] (محقق) | [[استادی، رضا]] (محقق) | ||
| خط ۲۸: | خط ۲۸: | ||
==ساختار== | ==ساختار== | ||
همان‌گونه كه از نام كتاب پيداست، چهارده مقاله بدون حواشى ذكر شده است. در ذكر مقالات ترتيب خاصى رعايت نشده است. هدف | همان‌گونه كه از نام كتاب پيداست، چهارده مقاله بدون حواشى ذكر شده است. در ذكر مقالات ترتيب خاصى رعايت نشده است. هدف نویسنده گردآورى رسائل ارزش‌مندى كه قدرى مغفول مانده‌اند، در يك مجموعه بوده تا بيشتر مورد استفاده قرار گيرند. | ||
==گزارش محتوا== | ==گزارش محتوا== | ||
| خط ۳۶: | خط ۳۶: | ||
#«فصل القضاء في الكتاب المشتهر بفقه الرضا»، تأليف علامه [[صدر، حسن |سيدحسن صدر]]كه در دو مقام به بررسى كتاب مشهور به فقه الرضا پرداخته است. | #«فصل القضاء في الكتاب المشتهر بفقه الرضا»، تأليف علامه [[صدر، حسن |سيدحسن صدر]]كه در دو مقام به بررسى كتاب مشهور به فقه الرضا پرداخته است. | ||
#«رسالة في حرمة حلق اللحيه»، تأليف علامه [[بلاغی، محمدجواد|شيخ محمد جواد بلاغى]]، در ضمن چهار فصل، ابتدا رواياتى كه از نبى مكرم اسلام(ص) و ائمه(ع) در حرمت تراشيدن ريش ذكر شده آمده است. سپس كاشفيت عمل مسلمين از اجماع و ثبوت حرمت در شريعت و نيز بخش‌هايى از محاسن كه تراشيدن آن در شرع معفو است، مورد بررسى قرار گرفته است. | #«رسالة في حرمة حلق اللحيه»، تأليف علامه [[بلاغی، محمدجواد|شيخ محمد جواد بلاغى]]، در ضمن چهار فصل، ابتدا رواياتى كه از نبى مكرم اسلام(ص) و ائمه(ع) در حرمت تراشيدن ريش ذكر شده آمده است. سپس كاشفيت عمل مسلمين از اجماع و ثبوت حرمت در شريعت و نيز بخش‌هايى از محاسن كه تراشيدن آن در شرع معفو است، مورد بررسى قرار گرفته است. | ||
#«رسالة حول التفسير المنسوب الى الامام العسكرى(ع)»، تأليف علامه [[بلاغی، محمدجواد|شيخ محمد جواد بلاغى]] (م 1352ق) است. | #«رسالة حول التفسير المنسوب الى الامام العسكرى(ع)»، تأليف علامه [[بلاغی، محمدجواد|شيخ محمد جواد بلاغى]] (م 1352ق) است. نویسنده در اين رساله انتساب اين تفسير به امام حسن عسكرى(ع) را مورد نقد قرار داده است. | ||
#«رسالة اخرى حول التفسير المنسوب الى الامام العسكرى(ع)»، در اين مقاله آرا و نظرات 30 تن از محدثين، فقها و مفسرينى كه در اعتبار انتساب اين تفسير به آن امام همام اختلاف كرده‌اند، ذكر شده است. | #«رسالة اخرى حول التفسير المنسوب الى الامام العسكرى(ع)»، در اين مقاله آرا و نظرات 30 تن از محدثين، فقها و مفسرينى كه در اعتبار انتساب اين تفسير به آن امام همام اختلاف كرده‌اند، ذكر شده است. | ||
#رساله «روضة الغناء في تحقيق معنى الغناء»، تأليف شيخ محمدرضا نجفى اصفهانى است كه در پایان درس خارج فقه خود به مبحث«غنا» رسيده و با توجه به اختلاف آراى فقها در اين موضوع، تصميم به تبيين اين موضوع گرفته است. | #رساله «روضة الغناء في تحقيق معنى الغناء»، تأليف شيخ محمدرضا نجفى اصفهانى است كه در پایان درس خارج فقه خود به مبحث«غنا» رسيده و با توجه به اختلاف آراى فقها در اين موضوع، تصميم به تبيين اين موضوع گرفته است. | ||
| خط ۴۶: | خط ۴۶: | ||
#«رسالة الولاية»، تأليف [[آشتیانی، احمد|ميرزا احمد آشتيانى]] است كه در آن ولايت را به دو قسم مطلقه و مقيده كه به لحاظ اينكه از صفات الهى است مطلقه و به لحاظ انتساب به انبيا و اوليا مقيده است، تقسيم كرده است. وى در پایان مقاله به اين نتيجه مى‌رسد كه مقام نبوت بين ولايت و رسالت؛ يعنى بالاتر از ولايت و پايين‌تر از رسالت است. | #«رسالة الولاية»، تأليف [[آشتیانی، احمد|ميرزا احمد آشتيانى]] است كه در آن ولايت را به دو قسم مطلقه و مقيده كه به لحاظ اينكه از صفات الهى است مطلقه و به لحاظ انتساب به انبيا و اوليا مقيده است، تقسيم كرده است. وى در پایان مقاله به اين نتيجه مى‌رسد كه مقام نبوت بين ولايت و رسالت؛ يعنى بالاتر از ولايت و پايين‌تر از رسالت است. | ||
#«هدية احمدية في علم البارى تعالى»، رساله‌اى عرفانى به قلم [[آشتیانی، احمد|ميرزا احمد آشتيانى]] همراه با آيات و اشعار فراوان فارسی است. | #«هدية احمدية في علم البارى تعالى»، رساله‌اى عرفانى به قلم [[آشتیانی، احمد|ميرزا احمد آشتيانى]] همراه با آيات و اشعار فراوان فارسی است. | ||
#«رسالة في علم النبى(ص) و الامام(ع) بالغيب»، تأليف [[طباطبایی، محمدحسین|علامه طباطبايى]](ره) است. | #«رسالة في علم النبى(ص) و الامام(ع) بالغيب»، تأليف [[طباطبایی، محمدحسین|علامه طباطبايى]](ره) است. نویسنده در اين مقاله با استناد به آيه 26 سوره جن، علم نبى(ص) و امام(ع) را به غيب، به اذن الهى ممكن مى‌داند. | ||
در انتهاى كتاب نيز رساله مختصرى با عنوان «وجيزة في علم النبى(ص)»، تأليف سيدكريم اميرى فيروزكوهى آمده است. اين مقاله نيز در پاسخ به درخواست گروهى از دوستان | در انتهاى كتاب نيز رساله مختصرى با عنوان «وجيزة في علم النبى(ص)»، تأليف سيدكريم اميرى فيروزكوهى آمده است. اين مقاله نيز در پاسخ به درخواست گروهى از دوستان نویسنده كه از كيفيت علم نبى(ص) به غيب و اطلاع او از گنجينه علم الهى پرسيده‌اند، نگارش شده است. | ||
== وضعيت كتاب == | == وضعيت كتاب == | ||